۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
اين كتاب، در اصل، سخنرانىهايى بوده كه در مجالس عزادارى محرّم و صفر سال 1419ق، ايراد شده بود و پس از پياده كردن سخنرانىهاى ضبط شده بر نوارهاى كاست توسط دو تن از شیعیان اهلبيت(ع) كه نخواستند نامشان در مقدمه ذكر شود، جناب آقاى [[دشتی، مهدی|دكتر مهدى دشتى]]، زحمت تدوين و تحقيق مستندات آن را بر عهده گرفتند و اكنون آماده چاپ شده است<ref>مقدمه، ص13</ref> | اين كتاب، در اصل، سخنرانىهايى بوده كه در مجالس عزادارى محرّم و صفر سال 1419ق، ايراد شده بود و پس از پياده كردن سخنرانىهاى ضبط شده بر نوارهاى كاست توسط دو تن از شیعیان اهلبيت(ع) كه نخواستند نامشان در مقدمه ذكر شود، جناب آقاى [[دشتی، مهدی|دكتر مهدى دشتى]]، زحمت تدوين و تحقيق مستندات آن را بر عهده گرفتند و اكنون آماده چاپ شده است<ref>مقدمه، ص13</ref> | ||
نویسنده در مقدمه، پيشينه نگارش آثار درباره سقيفه را مورد بررسى قرار داده، مىنويسد: «درباره «سقيفه» و جايگاه آن در تاريخ اسلام، از ديرباز تاكنون، كتابهاى بسيارى مستقلاً يا بهمناسبت، به رشته تحرير درآمده است، كه البته، از نظر ارزش و اهميت يكسان نيستند. بيشتر اين كتابها، سقيفه را، تنها در يك روز ديدهاند و لذا غالباً كوشيدهاند كه صرفاً، حوادث آن روز را بررسى كنند؛ البته گاه به ذكر حوادثى كه در طىّ يكى دو هفته پيش و پس از آن رخ داده است نيز پرداختهاند»<ref>همان</ref> | نویسنده در مقدمه، پيشينه نگارش آثار درباره سقيفه را مورد بررسى قرار داده، مىنويسد: «درباره «سقيفه» و جايگاه آن در تاريخ اسلام، از ديرباز تاكنون، كتابهاى بسيارى مستقلاً يا بهمناسبت، به رشته تحرير درآمده است، كه البته، از نظر ارزش و اهميت يكسان نيستند. بيشتر اين كتابها، سقيفه را، تنها در يك روز ديدهاند و لذا غالباً ً كوشيدهاند كه صرفاً، حوادث آن روز را بررسى كنند؛ البته گاه به ذكر حوادثى كه در طىّ يكى دو هفته پيش و پس از آن رخ داده است نيز پرداختهاند»<ref>همان</ref> | ||
وى پس از اشاره به آثار نويسندگان معاصر [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]]، [[بهبودی، محمدباقر|محمدباقر بهبودى]]، عبدالفتاح عبدالمقصود و [[مادلونگ، ویلفرد|ويلفرد مادلونگ]]، درباره اثر حاضر چنين مىنويسد: «بر اساس اين كتاب، سقيفه در يك روز و با طراحى يك نفر براى خلافت خلاصه نمىشود، بلكه سقيفه، آغاز بروز و ظهور اجراى نقشهاى حسابشده است كه طى آن افرادى معين از قريش مىبايست يكى پس از ديگرى، زمام حكومت را به دست گيرند تا آن را، پيوسته، از اهلبيت پيامبر(ص) - كه بنا به نصّ ايشان، جانشينان برحقّ پيامبر(ص) بودند - دور دارند و نهايتاً آن را به بنىاميه بسپارند. اين نقشه اجرا شد، لكن با قتل عثمان و خلافت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، ناتمام ماند. اين تحليل، كه بر مبناى منابع درجه اوّل مكتب خلفاست، در نوع خود بىنظير است، مطالب پراكنده و ناتمام و بعضاً نادرست گذشتگان و معاصران را، درباره سقيفه، منظّم و كامل ساخته و تصحيح مىكند و براى فهم بهتر تاريخ اسلام، از زمان رحلت پيامبر(ص) تاكنون، بسيار روشنىبخش و هدايتگر است»<ref>همان، ص21-20</ref> | وى پس از اشاره به آثار نويسندگان معاصر [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]]، [[بهبودی، محمدباقر|محمدباقر بهبودى]]، عبدالفتاح عبدالمقصود و [[مادلونگ، ویلفرد|ويلفرد مادلونگ]]، درباره اثر حاضر چنين مىنويسد: «بر اساس اين كتاب، سقيفه در يك روز و با طراحى يك نفر براى خلافت خلاصه نمىشود، بلكه سقيفه، آغاز بروز و ظهور اجراى نقشهاى حسابشده است كه طى آن افرادى معين از قريش مىبايست يكى پس از ديگرى، زمام حكومت را به دست گيرند تا آن را، پيوسته، از اهلبيت پيامبر(ص) - كه بنا به نصّ ايشان، جانشينان برحقّ پيامبر(ص) بودند - دور دارند و نهايتاً آن را به بنىاميه بسپارند. اين نقشه اجرا شد، لكن با قتل عثمان و خلافت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، ناتمام ماند. اين تحليل، كه بر مبناى منابع درجه اوّل مكتب خلفاست، در نوع خود بىنظير است، مطالب پراكنده و ناتمام و بعضاً نادرست گذشتگان و معاصران را، درباره سقيفه، منظّم و كامل ساخته و تصحيح مىكند و براى فهم بهتر تاريخ اسلام، از زمان رحلت پيامبر(ص) تاكنون، بسيار روشنىبخش و هدايتگر است»<ref>همان، ص21-20</ref> |
ویرایش