كنز الفوائد في حل مشكلات القواعد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ')
خط ۶۴: خط ۶۴:
نسخۀ مهم ديگرى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] آمده است نسخۀ خطى كه به خط صفى بن محمد بن على جرجانى عاملى از شاگردان [[شهيد اول]] است كه جلد اول آن در سال 784ق و جلد دوم آن در سال 785ق نوشته شده است.
نسخۀ مهم ديگرى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] آمده است نسخۀ خطى كه به خط صفى بن محمد بن على جرجانى عاملى از شاگردان [[شهيد اول]] است كه جلد اول آن در سال 784ق و جلد دوم آن در سال 785ق نوشته شده است.


چاپ كتاب موجود غالبا به نسخۀ علامه شيخ على بن محمد قاسم خوانسارى كه در سال 1256 در اصفهان نوشته شده، اعتماد شده است و اين نسخه با دو نسخۀ خطى كه نزد علامۀ خوانسارى موجود بوده مقابله و تصحيح شده است.
چاپ كتاب موجود غالباً  به نسخۀ علامه شيخ على بن محمد قاسم خوانسارى كه در سال 1256 در اصفهان نوشته شده، اعتماد شده است و اين نسخه با دو نسخۀ خطى كه نزد علامۀ خوانسارى موجود بوده مقابله و تصحيح شده است.


علاوه بر اين نسخه كه با رمز «ج» مشخص شده است از 6 نسخۀ ديگر استفاده شده كه به بعضى از آنان كه غلطهاى كمترى داشته‌اند اشاره مى‌شود.
علاوه بر اين نسخه كه با رمز «ج» مشخص شده است از 6 نسخۀ ديگر استفاده شده كه به بعضى از آنان كه غلطهاى كمترى داشته‌اند اشاره مى‌شود.
خط ۹۰: خط ۹۰:
از خصوصيات ديگر آن، جدا كردن متن قواعد و شرح است كه متن قواعد با حروف پر رنگ و واضح نوشته شده و عبارت‌هاى كتاب در صورت نياز جداجدا آورده شده است.
از خصوصيات ديگر آن، جدا كردن متن قواعد و شرح است كه متن قواعد با حروف پر رنگ و واضح نوشته شده و عبارت‌هاى كتاب در صورت نياز جداجدا آورده شده است.


از ديگر خصوصيات، قلم روان و بيان رساى مؤلف است كه به وضوح در سراسر كتاب به چشم مى‌خورد. مؤلف غالبا به نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در [[المبسوط في فقه الإمامية|مبسوط]] و [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] در [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الإسلام]] نظر داشته و گاهى نيز نظريات [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] را با نظريات محقق در [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الإسلام]] مقايسه و بررسى مى‌نمايد.
از ديگر خصوصيات، قلم روان و بيان رساى مؤلف است كه به وضوح در سراسر كتاب به چشم مى‌خورد. مؤلف غالباً  به نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در [[المبسوط في فقه الإمامية|مبسوط]] و [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] در [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الإسلام]] نظر داشته و گاهى نيز نظريات [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] را با نظريات محقق در [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الإسلام]] مقايسه و بررسى مى‌نمايد.


تسلط عجيب مؤلف به نظريات فقهاى عظام باعث شده كه مؤلف وجوه خلاف يا ترديد و نظائر آن را در تمام مطالب كتاب با عبارت‌هايى نظير: أقول...وجه النظر، أقول...وجه القوة، أقول...وجه القرب، أقول منشأ الإشكال و نظائر آن بيان نمايد.
تسلط عجيب مؤلف به نظريات فقهاى عظام باعث شده كه مؤلف وجوه خلاف يا ترديد و نظائر آن را در تمام مطالب كتاب با عبارت‌هايى نظير: أقول...وجه النظر، أقول...وجه القوة، أقول...وجه القرب، أقول منشأ الإشكال و نظائر آن بيان نمايد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش