۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] در مقدمه كتاب متذكر شده است كه حدود 37 كتاب تاريخ را مطالعه كرده تا نكاتى را كه در پى آن بوده است، به دست آورد. [[زیدان، جرجی|جرجىزيدان]] بر آن است كه عبارات بدايعالزهور مثل ديگر كتب تاريخى آن روزگار سست است. | [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] در مقدمه كتاب متذكر شده است كه حدود 37 كتاب تاريخ را مطالعه كرده تا نكاتى را كه در پى آن بوده است، به دست آورد. [[زیدان، جرجی|جرجىزيدان]] بر آن است كه عبارات بدايعالزهور مثل ديگر كتب تاريخى آن روزگار سست است. | ||
محمد مصطفى در مقدمه مجلد پنجم چنين آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] همچون ديگر مورخان قرن نهم قمرى اسلوب لغوى خاصى داشت. لغات ساده و آسان و نزدیک تر به زبان مردم بهكار مىبرد و غالباً به قواعد املا توجه نمىكرد و جمع و مفرد، مذكر و مؤنث و رفع و جر را به هم مىآميخت. با اينكه او قواعد درست املا را مىدانست و در بيشتر مواضع كتاب به مقتضاى آن مىنوشت، در نقل اخبار، ظاهراً با سختگيرى، خبر را چنانكه شنيده بود، مىنوشت، نه چنانكه دستور زبان ايجاب مىكرد. اين شيوه، اثر ابناياس را از لحاظ زبانشناسى و مطالعه تحول زبان عربى حائز اهميت ساخته است. | محمد مصطفى در مقدمه مجلد پنجم چنين آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] همچون ديگر مورخان قرن نهم قمرى اسلوب لغوى خاصى داشت. لغات ساده و آسان و نزدیک تر به زبان مردم بهكار مىبرد و غالباً ً به قواعد املا توجه نمىكرد و جمع و مفرد، مذكر و مؤنث و رفع و جر را به هم مىآميخت. با اينكه او قواعد درست املا را مىدانست و در بيشتر مواضع كتاب به مقتضاى آن مىنوشت، در نقل اخبار، ظاهراً با سختگيرى، خبر را چنانكه شنيده بود، مىنوشت، نه چنانكه دستور زبان ايجاب مىكرد. اين شيوه، اثر ابناياس را از لحاظ زبانشناسى و مطالعه تحول زبان عربى حائز اهميت ساخته است. | ||
وى در مقدمه مجلد اول آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] به درستى آنچه مىنوشته، توجه داشته و امانت علمى را در نقل رخدادها و اخبار رعايت مىكرده و از درازگويى و اطناب پرهيز مىنموده است. [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] خود به اين نكته اشاره كرده است، مثلاً: در باب ملكالظاهر بيبرس مىگويد كه اخبار مربوط به او بسيار است، و چند مجلد مىشود، ولى غالب آنها ساختگى است و حقيقت ندارد و آنچه ما به دست آوردهايم، اخبار درستى است كه مورخان دانشمند از آن ياد كردهاند. | وى در مقدمه مجلد اول آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] به درستى آنچه مىنوشته، توجه داشته و امانت علمى را در نقل رخدادها و اخبار رعايت مىكرده و از درازگويى و اطناب پرهيز مىنموده است. [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابناياس]] خود به اين نكته اشاره كرده است، مثلاً: در باب ملكالظاهر بيبرس مىگويد كه اخبار مربوط به او بسيار است، و چند مجلد مىشود، ولى غالب آنها ساختگى است و حقيقت ندارد و آنچه ما به دست آوردهايم، اخبار درستى است كه مورخان دانشمند از آن ياد كردهاند. |
ویرایش