۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نویسنده، مطالب كتاب خود را از زمان فتح جزيره اندلس به دست مسلمانان در ماه رمضان سال 92ق شروع مى‌كند كه به دست فردى به نام طارق و به قولى ابن زياد و بنا به قول سومى به دست والى طنجه كه ابن عمر ناميده مى‌شد فتح گرديد. سپس نام تابعينى كه براى امر جهاد وارد اين منطقه شده‌اند را مى‌آورد كه از آن جمله مى‌توان به اين افراد اشاره نمود: محمد بن أوس بن ثابت انصارى، حنش بن عبدالله صنعانى، عبدالرحمن بن عبدالله غافقى، يزيد بن قاسط، موسى بن نصير و... | نویسنده، مطالب كتاب خود را از زمان فتح جزيره اندلس به دست مسلمانان در ماه رمضان سال 92ق شروع مى‌كند كه به دست فردى به نام طارق و به قولى ابن زياد و بنا به قول سومى به دست والى طنجه كه ابن عمر ناميده مى‌شد فتح گرديد. سپس نام تابعينى كه براى امر جهاد وارد اين منطقه شده‌اند را مى‌آورد كه از آن جمله مى‌توان به اين افراد اشاره نمود: محمد بن أوس بن ثابت انصارى، حنش بن عبدالله صنعانى، عبدالرحمن بن عبدالله غافقى، يزيد بن قاسط، موسى بن نصير و... | ||
وى بخش مهمى از كتاب را به ذكر مدت حكمرانى افراد مختلف در جزيره اندلس و مدت زمان آن اختصاص مى‌دهد و به وقايع و اتفاقاتى كه در دوره آن‌ها رخ داده است اشاره مى‌نمايد، كه | وى بخش مهمى از كتاب را به ذكر مدت حكمرانى افراد مختلف در جزيره اندلس و مدت زمان آن اختصاص مى‌دهد و به وقايع و اتفاقاتى كه در دوره آن‌ها رخ داده است اشاره مى‌نمايد، كه اولین آن‌ها عبدالرحمن بن معاوية بن هشام بن عبدالملك بن مروان ملقب به (الداخل) است كه به سال 113ق در شام ديده به جهان گشود و در زمانى كه حكومت عباسيان بسط يافت، در شهرهاى مختلف بلاد مغرب به صورت ناشناس از جايى به جايى ديگر در حال تردد بود تا اين‌كه وارد اندلس شده و با يافتن ياورانى، مستولى بر اين منطقه گرديد كه تا سال 172ق مدت حكومت او به طول انجاميد. | ||
وى در ادامه به ذكر حكمرانان اموى بر اين منطقه پرداخته و اين‌كه نوادگان عبدالرحمن بن معاويه بعد از وى، زمام امور را به دست گرفته‌اند كه سرانجام در زمان حكومت هشام المعتد بالله، چراغ سطوت و قدرت بنى‌اميه رو به افول گذارده و بر اثر شورش‌هاى فراوان داخلى، تاج و تخت خود را از دست داد. بعد از ايشان، فردى به نام قرطبه جهور بن محمد بن جهور، ملقب به (اباالحزم) بر آن بلاد استيلا پيدا نمود. | وى در ادامه به ذكر حكمرانان اموى بر اين منطقه پرداخته و اين‌كه نوادگان عبدالرحمن بن معاويه بعد از وى، زمام امور را به دست گرفته‌اند كه سرانجام در زمان حكومت هشام المعتد بالله، چراغ سطوت و قدرت بنى‌اميه رو به افول گذارده و بر اثر شورش‌هاى فراوان داخلى، تاج و تخت خود را از دست داد. بعد از ايشان، فردى به نام قرطبه جهور بن محمد بن جهور، ملقب به (اباالحزم) بر آن بلاد استيلا پيدا نمود. | ||