۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ثالثاً دعواهاى مذهبى و بحث‌هاى كلامى افراطى در تاريخ مسلمانان كم نبود و نيست. در دعواهاى مذهبى، براى شمارى از متخاصمان، مهم پيروزى بر حريف است؛ اما اينكه اين پيروزى به چه شيوه‌اى باشد، براى آنان چندان اهميت ندارد. از اين‌رو گاه پاره‌اى از اين افراد براى تقويت موضع خود و تضعيف طرف مقابل، به آسانى حديث مى‌ساختند و به معصوم(ع) نسبت مى‌دادند .<ref>همان، صفحه ت</ref> | ثالثاً دعواهاى مذهبى و بحث‌هاى كلامى افراطى در تاريخ مسلمانان كم نبود و نيست. در دعواهاى مذهبى، براى شمارى از متخاصمان، مهم پيروزى بر حريف است؛ اما اينكه اين پيروزى به چه شيوه‌اى باشد، براى آنان چندان اهميت ندارد. از اين‌رو گاه پاره‌اى از اين افراد براى تقويت موضع خود و تضعيف طرف مقابل، به آسانى حديث مى‌ساختند و به معصوم(ع) نسبت مى‌دادند .<ref>همان، صفحه ت</ref> | ||
رابعاً: افراد ساده‌دل و سخت‌گيرى كه در برابر رفتار و كردار مردم، احساس | رابعاً: افراد ساده‌دل و سخت‌گيرى كه در برابر رفتار و كردار مردم، احساس مسئولیت می‌كردند و در پى آن بودند كه مردم را از فرو غلتيدن در دوزخ باز دارند و يا در بهشت براى آنان كاخ‌هاى مرتفع بسازند، كم نبودند. اين افراد ساختن روايت و انتساب سخن ناگفته را به معصوم(ع) در كنار وظيفه موهومى كه داشتند، امرى ساده و قابل اغماض مى‌ديدند .<ref>همان</ref> | ||
در كنار همه اين‌ها، مترجم به اشتباهات ناقلان و نسخه‌برداران هم اشاره نموده كه به تنهایى نادرستى‌هاى بسيارى در متون روايى ما ايجاد كرده است. از اين رو وى به اين نكته اشاره دارد كه بايد در جاهایى كه محتواى نقلى با آموزه‌هاى قرآنى، سيره پيامبر(ص) و امامان، مسلمات دينى، اتفاقات مسلم تاريخى، خرد بشرى و رسم و عرف آن روز در تضاد است، بيشتر مراعات كرد. به عنوان نمونه وى به اين نكته تذكر داده است كه وقتى متن روايت 36.<ref>متن کتاب، ص33</ref>را مى‌بينيم و مشاهده مى‌كنيم كه به قصه‌سرايى شباهت دارد و از سوى ديگر از آن بوى جنگ‌هاى مذهبى استشمام مى‌شود، بايد اين امر را مد نظر گرفت كه آيا اين روايات با منش پيشوايان شيعه هماهنگى دارد و با ديگر سخنان آنان همخوانى دارد يا نه؟ .<ref>مقدمه مترجم، صفحه ت</ref> | در كنار همه اين‌ها، مترجم به اشتباهات ناقلان و نسخه‌برداران هم اشاره نموده كه به تنهایى نادرستى‌هاى بسيارى در متون روايى ما ايجاد كرده است. از اين رو وى به اين نكته اشاره دارد كه بايد در جاهایى كه محتواى نقلى با آموزه‌هاى قرآنى، سيره پيامبر(ص) و امامان، مسلمات دينى، اتفاقات مسلم تاريخى، خرد بشرى و رسم و عرف آن روز در تضاد است، بيشتر مراعات كرد. به عنوان نمونه وى به اين نكته تذكر داده است كه وقتى متن روايت 36.<ref>متن کتاب، ص33</ref>را مى‌بينيم و مشاهده مى‌كنيم كه به قصه‌سرايى شباهت دارد و از سوى ديگر از آن بوى جنگ‌هاى مذهبى استشمام مى‌شود، بايد اين امر را مد نظر گرفت كه آيا اين روايات با منش پيشوايان شيعه هماهنگى دارد و با ديگر سخنان آنان همخوانى دارد يا نه؟ .<ref>مقدمه مترجم، صفحه ت</ref> | ||