۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - '<references /> ' به '<references/> ') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در گفتارهاى ديگر این فصل، فضيلت و عظمت مكه، اسرار حدود مكه، ویژگى‌ها و احكام مكه، آداب ورود و خروج به مكه با استفاده از آيات و روايات، بررسى شده است. | در گفتارهاى ديگر این فصل، فضيلت و عظمت مكه، اسرار حدود مكه، ویژگى‌ها و احكام مكه، آداب ورود و خروج به مكه با استفاده از آيات و روايات، بررسى شده است. | ||
در فصل دوم از کتاب كه به اسرار عرفانى مسجدالحرام اختصاص دارد، چنين مى‌خوانيم: «مسجدالحرام داراى حرمت و قداست بسيار بالايى است. این مسجد از قصرهاى بهشت در روى زمین شمرده شده و محبوب‌ترين مسجد روى زمین نزد خداست». نویسنده، درباره حرمت این مسجد با ذكر | در فصل دوم از کتاب كه به اسرار عرفانى مسجدالحرام اختصاص دارد، چنين مى‌خوانيم: «مسجدالحرام داراى حرمت و قداست بسيار بالايى است. این مسجد از قصرهاى بهشت در روى زمین شمرده شده و محبوب‌ترين مسجد روى زمین نزد خداست». نویسنده، درباره حرمت این مسجد با ذكر اولین آيه از سوره اسراء به معراج پيامبر در این محل اشاره مى‌كند. وى با استناد به روايات، این مسجد را مدفن انبيا و اولیاى فراوانى دانسته است و از قول [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آورده است كه میان ركن يمانى و حجرالاسود هفتاد پيامبر دفن شده‌اند.<ref>همان، ص152</ref> | ||
در فصل سوم از این بخش کتاب، ابتدا تاريخچه بناى كعبه و سپس نام‌هاى كعبه با استفاده از آيات و روايات استخراج شده است، سپس اسرار عرفانى كعبه از زواياى مختلف مطالعه شده است. نویسنده، معتقد است كه سيره ائمه اطهار(ع) این بوده كه هنگام طواف، به پوشش كعبه آویزان مى‌شدند و با خدا مناجات می‌كردند.<ref>همان، ص186</ref>وى با استفاده از روايات، كعبه را دست خدا روى زمین دانسته كه با آن با بندگانش مصافحه مى‌كند.<ref>همان، ص187</ref>وى با ذكر مطالب فراوان ديگرى اعتراف مى‌كند كه اينها تنها بخشى از اسرار عرفانى كعبه است. در انتهاى این فصل، ورود به كعبه از جمله مستحباتى دانسته شده كه برای زائر، به‌ویژه برای صروره (كسى كه حج اول اوست) تأكيد شده است. | در فصل سوم از این بخش کتاب، ابتدا تاريخچه بناى كعبه و سپس نام‌هاى كعبه با استفاده از آيات و روايات استخراج شده است، سپس اسرار عرفانى كعبه از زواياى مختلف مطالعه شده است. نویسنده، معتقد است كه سيره ائمه اطهار(ع) این بوده كه هنگام طواف، به پوشش كعبه آویزان مى‌شدند و با خدا مناجات می‌كردند.<ref>همان، ص186</ref>وى با استفاده از روايات، كعبه را دست خدا روى زمین دانسته كه با آن با بندگانش مصافحه مى‌كند.<ref>همان، ص187</ref>وى با ذكر مطالب فراوان ديگرى اعتراف مى‌كند كه اينها تنها بخشى از اسرار عرفانى كعبه است. در انتهاى این فصل، ورود به كعبه از جمله مستحباتى دانسته شده كه برای زائر، به‌ویژه برای صروره (كسى كه حج اول اوست) تأكيد شده است. | ||