۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - '' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
كتاب، بدون هيچ مقدمه با بخش خطبه‌ها آغاز مى‌شود كه اولين خطبه در ستايش خداوند نام دارد. در اين بخش دويست و سى و نه خطبه آورده شده است؛ همانند: «در مدح رسول خدا: | كتاب، بدون هيچ مقدمه با بخش خطبه‌ها آغاز مى‌شود كه اولين خطبه در ستايش خداوند نام دارد. در اين بخش دويست و سى و نه خطبه آورده شده است؛ همانند: «در مدح رسول خدا: | ||
پيامبر اكرم(ص) آن چه را كه مأموريت يافته بود(كه ابلاغ دارد)، بيان فرموده بود و پيام‌هاى خداوند خويش را (به مردم) بازگو كرد. پس خداوند بزرگ به وسيله او امور را سامان داد، جمع پراكنده را گرد آورد و ميان خويشان و ياران پس از آتش دشمنى افروخته شده در سينه‌ها، و | پيامبر اكرم(ص) آن چه را كه مأموريت يافته بود(كه ابلاغ دارد)، بيان فرموده بود و پيام‌هاى خداوند خويش را (به مردم) بازگو كرد. پس خداوند بزرگ به وسيله او امور را سامان داد، جمع پراكنده را گرد آورد و ميان خويشان و ياران پس از آتش دشمنى افروخته شده در سينه‌ها، و كينه‌هایى كه موجب برافروختگى دل‌ها گرديده بود، الفت و يگانگى برقرار نمود.» | ||
بخش دوم كتاب، با نام «نامه‌ها و فرمان‌هاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]» به ترجمه نام‌هاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مى‌پردازد. در اين بخش هفتاد و نه نامه حضرت قرار گرفته است. اين نامه‌ها در نسبت‌هاى مختلف كوتاه و بعضا طولانى؛ همانند نامه به مالك اشتر نخعى هنگام مراجعت به مصر وجود دارد كه بسيار طولانى است «مالك اشتر: | بخش دوم كتاب، با نام «نامه‌ها و فرمان‌هاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]» به ترجمه نام‌هاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مى‌پردازد. در اين بخش هفتاد و نه نامه حضرت قرار گرفته است. اين نامه‌ها در نسبت‌هاى مختلف كوتاه و بعضا طولانى؛ همانند نامه به مالك اشتر نخعى هنگام مراجعت به مصر وجود دارد كه بسيار طولانى است «مالك اشتر: | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
بسم الله الرحمن الرحيم اين فرمانى است كه بنده خدا على(ع) پيشواى مؤمنان به مالك فرزند حارث معروف به اشتر مى‌دهد، به هنگامى كه او را به فرماندارى مصر برمى‌گزيند، در پيمانش او را مأمور مى‌كند تا خراج آن جا را گرد آورد، با دشمنش بجنگد،...» | بسم الله الرحمن الرحيم اين فرمانى است كه بنده خدا على(ع) پيشواى مؤمنان به مالك فرزند حارث معروف به اشتر مى‌دهد، به هنگامى كه او را به فرماندارى مصر برمى‌گزيند، در پيمانش او را مأمور مى‌كند تا خراج آن جا را گرد آورد، با دشمنش بجنگد،...» | ||
بخش سوم، «حكمتها و پندها پاسخ و پرسش‌ها كلمات قصار على(ع)» نام دارد كه چنان كه از نامش پيدا مى‌باشد، به حكمتها و كلمات كوتاه و حاوى معانى بزرگ مى‌پردازد. اين بخش شامل چهارصد و شصد و سه كلمه مى‌باشد؛ همانند: «به راستى كه بزرگترين زيان برندگان در داد و ستد و نوميدترين آن‌ها در سعى و كوشش مردى است كه براى رسيدن به | بخش سوم، «حكمتها و پندها پاسخ و پرسش‌ها كلمات قصار على(ع)» نام دارد كه چنان كه از نامش پيدا مى‌باشد، به حكمتها و كلمات كوتاه و حاوى معانى بزرگ مى‌پردازد. اين بخش شامل چهارصد و شصد و سه كلمه مى‌باشد؛ همانند: «به راستى كه بزرگترين زيان برندگان در داد و ستد و نوميدترين آن‌ها در سعى و كوشش مردى است كه براى رسيدن به آرزوهایش بدنش را به كار افكنده و فرسوده گردانيده است. آن گاه مقدرات با خواسته‌هایش مساعدت نكند، پس با آه و افسوس از جهان بيرون شود و با گناهاش به آخرت در آيد.» | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||