تاریخ فتح اندلس: تفاوت میان نسخه‌ها

مترجم در مقدمه ضمن بيان اهميت كتاب، به چند نكته پيرامون تصحيح آن اشاره كرده است. از جمله اين كه وى معتقد است مصحح بايد در مقدمه خود، به نسخه‌هاى مورد استفاده و ارزش و اعتبار هر يك و اين‌كه كداميك از آنها اساس كار او بوده، اشاره مى‌كرد و موارد اختلاف نسخه اصلى با نسخه‌هاى فرعى را، با برگزيدن رمزى براى هر يك از آنها، در پاورقى يادآورى مى‌نمود. اما وى چنين كارى نكرده است بلكه تنها به ذكر چهار نسخه خطى در كتابخانه‌هاى مختلف و چاپ‌هايى كه قبلاً از كتاب تاريخ افتتاح الاندلس صورت گرفته، بسنده كرده، بدون آن كه به كيفيت كار خود اشاره كند. علاوه بر آنكه به باور وى، تنظيم فهارس نيز خالى از اشكال نيست.

اين متن كهن تاريخى، بيشتر بدان سبب ارزشمند است كه اولاً: مؤلف، خود، اندلسى است و طبيعاً به اوضاع و احوال تاريخى و جغرافيايى اين سرزمين آشناتر و آگاهتر است. ثانياً: معاصر با امويان اندلس است و اين خود، بر اعتبار گفته‌هاى تاريخى او مى‌افزايد. ثالثاً: در اين كتاب، گاه و بيگاه مطالبى به چشم مى‌خورد كه به ندرت مى‌توان آنها را در ديگر آثار تاريخى يافت. تنها كتابى كه ممكن است از اين لحاظ با آن برابرى كند، شايد «اخبار مجموعه» باشد.نویسنده در ابتداى كتاب، به بيان انگيزه‌هاى اوليه حمله و فتح اندلس پرداخته و سپس، چگونگى پيشروى مسلمان‌ها در اروپا و توقف ناگهانى فتوحات كه ظاهراً بدليل اختلاف نظر موجود در مركز خلافت اسلامى بوده را به اختصار شرح داده است.نيروهايى كه براى فتح بخش غربى اروپا بسيج شده بودند، از ملل و عواملى تشكيل شده بودند كه عمدتاًً شامل اعراب مركز خلافت- كه به شمال آفريقا مهاجرت كرده بودند- و بربرهاى آفريقا مى‌شدند.

نویسنده، تعصب ملى و قومى و حتى تفاخر به شاهزاده بودنش را، با ستايش‌هايى كه از پادشاهان قوط مى‌كند، نشان داده است. از اين‌كه وى گاه از افسانه‌ها و داستان‌هاى عاميانه‌اى چون كشتن اسيران اندلسى به امر طارق بن زياد و پختن و خوردن گوشت آنان به منظور ارعاب مردم بومى استفاده مى‌كند، به نظر مى‌رسد تحت تأثير عصبيت ملّى بوده است.