۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3282AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«ضياء الدين ابو عبد الله محمد بن عبد الواحد بن احمد بن عبد الرحمن بن اسماعيل بن منصور سعدى مَقدِسى»، محدث، فقيه و مورخ حنبلى، در سال 569ق، در خانوادهاى اهل علم و مبارزه عليه صليبيان، در دمشق متولد شد. | «ضياء الدين ابو عبد الله محمد بن عبد الواحد بن احمد بن عبد الرحمن بن اسماعيل بن منصور سعدى مَقدِسى»، محدث، فقيه و مورخ حنبلى، در سال 569ق، در خانوادهاى اهل علم و مبارزه عليه صليبيان، در دمشق متولد شد. | ||
== | ==کسب علم و دانش== | ||
از همان آغاز كودكى، به فراگيرى علم گمارده شد و در هفت سالگى توانست به استماع حديث از ابوالمعالى بن صابر و... بپردازد. پدر وى، همانگونه كه در خانوادههاى اهل علم متداول است، در همان دوران كودكى ضياء الدين، از حسن بن على بن شيرويه بغدادى براى وى اجازه روايت دريافت كرد و سرانجام ضياء الدين در زمره ملازمان عبد الغنى مقدسى (م 600ق)، از محدثان و مشايخ مشهور عصر خويش، قرار گرفت و با راهنمايىهاى وى به آموختن علوم از دانشمندان زمان خود پرداخت. | از همان آغاز كودكى، به فراگيرى علم گمارده شد و در هفت سالگى توانست به استماع حديث از ابوالمعالى بن صابر و... بپردازد. پدر وى، همانگونه كه در خانوادههاى اهل علم متداول است، در همان دوران كودكى ضياء الدين، از حسن بن على بن شيرويه بغدادى براى وى اجازه روايت دريافت كرد و سرانجام ضياء الدين در زمره ملازمان عبد الغنى مقدسى (م 600ق)، از محدثان و مشايخ مشهور عصر خويش، قرار گرفت و با راهنمايىهاى وى به آموختن علوم از دانشمندان زمان خود پرداخت. |
ویرایش