۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاریخ بابر شاه المعروف ببابرنامه: وقائع فرغانه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۳۹
، ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'زین الدین' به 'زین‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'زین الدین' به 'زین‌الدین') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
پاورقی‌ها توسط مترجم نوشته شده و در آن‌ها، علاوه بر ذکر منابع، به توضیح برخی از مطالب و موضوعات متن پرداخته شده است. | پاورقی‌ها توسط مترجم نوشته شده و در آن‌ها، علاوه بر ذکر منابع، به توضیح برخی از مطالب و موضوعات متن پرداخته شده است. | ||
از این اثر نسخه‌های متعددی برجای مانده است، اما همه ناقصند. بخشی از بابرنامه در زمان بابر، توسط | از این اثر نسخه‌های متعددی برجای مانده است، اما همه ناقصند. بخشی از بابرنامه در زمان بابر، توسط زین‌الدین وفایی خوافی به فارسی ترجمه آزاد شد که احتمالاً به همین دلیل کوپریلی آن را ترجمه حقیقی بابرنامه نمی‌داند. پس از آن میرزا پاینده حسن غزنوی و محمدقلی مغول حصاری نیز این اثر را به فارسی ترجمه کردند. بابرنامه ترکی نخستین بار در 1857م توسط ایلمینسکی در غازان چاپ تصویری شد. پس از آن در 1905م بوریج چاپ دیگری از روی نسخه حیدرآباد منتشر کرد. ترجمه فارسی دیگری که توسط عبدالرحیم خان خانان به دستور اکبر شاه گورکانی در 998ق صورت گرفته بود، در 1308ق در بمبئی به خط نستعلیق با اغلاط فراوان چاپی با عنوان «تجارب الملوک» منتشر شد.<ref>سید حسین زاده، هدی، ج11، ص19</ref> | ||
متن اصلی بابرنامه به زبان ترکی جغتایی را دانشمند ژاپنی، مانو ایزی نینک تصحیح و در سال‌های 1995 و 1996م، در 2 جلد، همراه با مقدمه انگلیسی و ژاپنی، به چاپ رسانده است. مجلد دوم، مشتمل بر فهارس کتاب است.<ref>سمیعی گیلانی، احمد و دیگران، ص394</ref> | متن اصلی بابرنامه به زبان ترکی جغتایی را دانشمند ژاپنی، مانو ایزی نینک تصحیح و در سال‌های 1995 و 1996م، در 2 جلد، همراه با مقدمه انگلیسی و ژاپنی، به چاپ رسانده است. مجلد دوم، مشتمل بر فهارس کتاب است.<ref>سمیعی گیلانی، احمد و دیگران، ص394</ref> | ||