۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''صفوة الصفا''' یا «أسس المواهب السنية في مناقب الصفوية»، نوشته درویش توکلی بن اسماعیل بن حاجی محمد مشهور به ابن بزاز اردبیلی (متوفی 759ق)، یکی از معتبرترین کتابها درباره تصوف؛ و گرانقدرترین منبع درباره حالات و کرامات و مناقب و مقامات شیخ صفیالدین اسحق اردبیلی، جد پنجم شاه اسماعیل، بنیانگذار سلسله صفوی است. این اثر با مقدمه و تصحیح غلامرضا طباطبایی مجد منتشر شده است. | '''صفوة الصفا''' یا «أسس المواهب السنية في مناقب الصفوية»، نوشته [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|درویش توکلی بن اسماعیل بن حاجی محمد]] مشهور به [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز اردبیلی]] (متوفی 759ق)، یکی از معتبرترین کتابها درباره تصوف؛ و گرانقدرترین منبع درباره حالات و کرامات و مناقب و مقامات شیخ صفیالدین اسحق اردبیلی، جد پنجم شاه اسماعیل، بنیانگذار سلسله صفوی است. این اثر با مقدمه و تصحیح [[طباطبایی مجد، غلامرضا|غلامرضا طباطبایی مجد]] منتشر شده است. | ||
کتاب صفوة الصفا نوشته ابن بزاز | کتاب صفوة الصفا نوشته [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز اردبیلی]] از زمره کتب تذکره عرفاست که گرچه نام آن معروف است، ولی درمجموع کمتر مورد استفاده قرار گرفته و تحلیل و تبیین شده است. صفوة الصفا ربع قرن پس از درگذشت شیخ صفی تکمیل شده است<ref>ر.ک: ذکاوتی قراگزلو، علیرضا، ص53</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
مؤلف در فصل سوم باب یازدهم کتابش که اختصاص به ذکر بعضی از خلفا و مریدان شیخ صفیالدین دارد، ضمن مقایسه کثرت هواداران شیخ نسبت به لشکر امیرچوپان، از قول امیرچوپان خطاب به شیخ صفی مینویسد: «... از آب آمویه تا حدود مصر و از سواحل هرموز تا باب الابواب –که اقصی حدود این مملکت است و من گردیدهام- هرجا و نواحی و اطراف که رسیدهام مریدان شیخ را دیدهام که به این حلیه و زیّ شیخ متحلی و متزیناند و آوازه ذکر در اطراف انداختهاند»<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص5</ref>. | مؤلف در فصل سوم باب یازدهم کتابش که اختصاص به ذکر بعضی از خلفا و مریدان شیخ صفیالدین دارد، ضمن مقایسه کثرت هواداران شیخ نسبت به لشکر امیرچوپان، از قول امیرچوپان خطاب به شیخ صفی مینویسد: «... از آب آمویه تا حدود مصر و از سواحل هرموز تا باب الابواب –که اقصی حدود این مملکت است و من گردیدهام- هرجا و نواحی و اطراف که رسیدهام مریدان شیخ را دیدهام که به این حلیه و زیّ شیخ متحلی و متزیناند و آوازه ذکر در اطراف انداختهاند»<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص5</ref>. | ||
شیخ صفیالدین مردی عالم و فاضل و مفسر قرآن بود. باب چهارم کتاب حاضر اختصاص به تفسیرهای وی در آیات قرآنی، احادیث نبوی و ابیات عرفانی شاعرانی چون | شیخ صفیالدین مردی عالم و فاضل و مفسر قرآن بود. باب چهارم کتاب حاضر اختصاص به تفسیرهای وی در آیات قرآنی، احادیث نبوی و ابیات عرفانی شاعرانی چون [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقی]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] دارد. وی طبع شعر هم داشت. مفاهیم عالی رضا و تسلیم و وصول به حق را در غزلیات و رباعیاتی که سروده به بهترین وجهی عنوان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6-5</ref>. | ||
ابن بزاز در کتاب حاضر حکایاتی بسیار در کشف و کرامات، صفا و حلم، علم و ورع و تقوا و بالاخره سجایای اخلاقی شیخ صفیالدین نوشته است و نیز داستانهای زیادی در باب ملاقاتهای سلاطین و حکمرانان و بزرگان زمان با او نقل کرده و مراتب حرمت وی را نزد حکمرانان مغول ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ابن بزاز در کتاب حاضر حکایاتی بسیار در کشف و کرامات، صفا و حلم، علم و ورع و تقوا و بالاخره سجایای اخلاقی شیخ صفیالدین نوشته است و نیز داستانهای زیادی در باب ملاقاتهای سلاطین و حکمرانان و بزرگان زمان با او نقل کرده و مراتب حرمت وی را نزد حکمرانان مغول ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||