۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در ریاض العلماء<ref>ریاض العلماء، ج۳، ص ۴۴۱</ref>، الذریعة<ref>الذریعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۷، ص۷</ref> تاریخ تألیف کتاب سال ۹۱۶ ق ذکر شده است. | در ریاض العلماء<ref>ریاض العلماء، ج۳، ص ۴۴۱</ref>، الذریعة<ref>الذریعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۷، ص۷</ref> تاریخ تألیف کتاب سال ۹۱۶ ق ذکر شده است. | ||
در صفحۀ ۹۲ کتاب<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | در صفحۀ ۹۲ کتاب<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ۹۲</ref> تاریخ تألیف آن ۹۱۰ ق ذکر شده است و احتمالا این تفاوت مربوط به کلمۀ ستة عشر است که صاحب الذریعة ستة عشر و تسع مائه خوانده و در پایان کتاب سنة عشر و تسع مائه ذکر شده است. | ||
== تاریخ انتشار == | == تاریخ انتشار == | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== نسخه‌های معتبر == | == نسخه‌های معتبر == | ||
در مقدمۀ کتاب به صورت مستقل در مورد نسخه‌های مورد استفاده در چاپ کتاب اشاره‌ای نشده است. فقط در صفحۀ ۳۵<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | در مقدمۀ کتاب به صورت مستقل در مورد نسخه‌های مورد استفاده در چاپ کتاب اشاره‌ای نشده است. فقط در صفحۀ ۳۵<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ص۳۵</ref> به نسخه‌هایی پر غلط در ضمن کتاب کلمات المحققین اشاره شده است که در چاپ کتاب مورد استفاده قرار گرفته شده، بدون این که در حاشیۀ کتاب به غلطهای نسخۀ چاپی اشاره شود آن را تصحیح کرده‌اند. | ||
== مطالب == | == مطالب == | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
تقسیم بندی منظم و دسته بندی مرتب اقسام زمین‌ها، و مطالب کتاب همراه با متن روان و استحکام ادلۀ فقهی، از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب می‌باشند. | تقسیم بندی منظم و دسته بندی مرتب اقسام زمین‌ها، و مطالب کتاب همراه با متن روان و استحکام ادلۀ فقهی، از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب می‌باشند. | ||
وی در این کتاب از اقوال اکثر فقهای قبل از خود نظیر شیخ طوسی، محقق حلی، علامه حلی، ابوالصلاح حلبی و دیگران، از کتاب‌های متعدد آنان استفاده کرده و بارها با استناد به اقوال آنان به اثبات نظریات خود پرداخته است با این حال وی تمام کتاب‌هایی را که نیاز داشته است در دسترس او نبوده است به عنوان نمونه وی در صفحۀ ۸۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | وی در این کتاب از اقوال اکثر فقهای قبل از خود نظیر شیخ طوسی، محقق حلی، علامه حلی، ابوالصلاح حلبی و دیگران، از کتاب‌های متعدد آنان استفاده کرده و بارها با استناد به اقوال آنان به اثبات نظریات خود پرداخته است با این حال وی تمام کتاب‌هایی را که نیاز داشته است در دسترس او نبوده است به عنوان نمونه وی در صفحۀ ۸۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ۸۳</ref> می‌نویسد: | ||
و لم یحضرنی فی الوقت کلام الاصحاب سوی هذا المقدار من الکتب فانقل کلام الباقین، لکن فیما اوردناه غنیة و بلاغ لاولی الالباب، فان کلام الباقین لا یخرج عن کلام الباقین لا یخرج عن کلام من حکیناه کلامهم. | و لم یحضرنی فی الوقت کلام الاصحاب سوی هذا المقدار من الکتب فانقل کلام الباقین، لکن فیما اوردناه غنیة و بلاغ لاولی الالباب، فان کلام الباقین لا یخرج عن کلام الباقین لا یخرج عن کلام من حکیناه کلامهم. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
سبک وی در طرح مباحث، استناد به نظریات فقهای عظام بیشتر از ادلۀ دیگر است و سپس به صورت مختصر با استناد به آیات و روایات مطالب کتاب را بررسی می‌نماید. | سبک وی در طرح مباحث، استناد به نظریات فقهای عظام بیشتر از ادلۀ دیگر است و سپس به صورت مختصر با استناد به آیات و روایات مطالب کتاب را بررسی می‌نماید. | ||
بنابراین گاهی نظریات یک فقیه را در بیشتر آثار وی ذکر می‌کند مثلاًدر صفحۀ ۴۵<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | بنابراین گاهی نظریات یک فقیه را در بیشتر آثار وی ذکر می‌کند مثلاًدر صفحۀ ۴۵<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ۴۵</ref> در مورد تقسیم اراضی به ۴ قسم در مورد کتاب‌های علامۀ حلی می‌نویسد: و العلامة فی مطاولاته کالمنتهی و التذکرة و متوسطاته کالتحریر و مختصراته کالقواعد و الارشاد. | ||
وی حتی به شیوه و روش علماء نیز استناد می‌نماید به عنوان نمونه در مورد تعیین اندازۀ خراج می‌نویسد: هر کس در نظر علمای بزرگ مثل سید مرتضی، خواجه نصیر الدین طوسی، حسن بن مطهر تامل نماید، لم یعترضه الشک فی انهم کانوا یسلکون هذا المنهج.<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | وی حتی به شیوه و روش علماء نیز استناد می‌نماید به عنوان نمونه در مورد تعیین اندازۀ خراج می‌نویسد: هر کس در نظر علمای بزرگ مثل سید مرتضی، خواجه نصیر الدین طوسی، حسن بن مطهر تامل نماید، لم یعترضه الشک فی انهم کانوا یسلکون هذا المنهج.<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ص۷۴</ref> | ||
از طرف دیگر وی در نقل نظر علماء بسیار احتیاط نموده و اگر در موردی مثل التنقیح الرافع فاضل مقداد، عبارت آن کتاب را ندیده باشد می‌نویسد: و لم یحضرنی عنه کتابه هذه الرسالة لاحکی عبارته لکن حاصل کلامه فیه... علی ما اظن.... | از طرف دیگر وی در نقل نظر علماء بسیار احتیاط نموده و اگر در موردی مثل التنقیح الرافع فاضل مقداد، عبارت آن کتاب را ندیده باشد می‌نویسد: و لم یحضرنی عنه کتابه هذه الرسالة لاحکی عبارته لکن حاصل کلامه فیه... علی ما اظن.... | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
وی در ابتدا خراج را این گونه تعریف می‌کند: مبلغی از نقود (طلا و نقره) که مثل اجرت از زمین گرفته می‌شود و سپس مقاسمه را قسمتی از حاصل کشاورزی و زراعت که به عنوان اجرت از زمین گرفته می‌شود. | وی در ابتدا خراج را این گونه تعریف می‌کند: مبلغی از نقود (طلا و نقره) که مثل اجرت از زمین گرفته می‌شود و سپس مقاسمه را قسمتی از حاصل کشاورزی و زراعت که به عنوان اجرت از زمین گرفته می‌شود. | ||
پس از تعریف این دو، در رابطه با میزان آن این گونه می‌نویسد: و مرجع ذلک الی نظر الامام حسب ما تقتضیه مصلحة المسلمین و لیس له فی نظر الشرع- مقدار معین لا تجوز الزیادة و لا النقصان منه<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | پس از تعریف این دو، در رابطه با میزان آن این گونه می‌نویسد: و مرجع ذلک الی نظر الامام حسب ما تقتضیه مصلحة المسلمین و لیس له فی نظر الشرع- مقدار معین لا تجوز الزیادة و لا النقصان منه<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی،ص ۷۰</ref> | ||
از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمین‌های مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمین‌های مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمین‌های ایران و بحرین را از انفال دانسته است. | از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمین‌های مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمین‌های مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمین‌های ایران و بحرین را از انفال دانسته است. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
وی حتی حدود این زمین‌ها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمین‌های عراق به نقل از ابوعبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا. | وی حتی حدود این زمین‌ها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمین‌های عراق به نقل از ابوعبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا. | ||
یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج | یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبدالعالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی می‌نویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف. | ||
از دیگر نظریات وی حکم زمین‌های احیاء شده و زمین‌های موات است. وی در زمان غیبت در مورد زمین‌های احیاء شده در صورتی که سلطان جائر فقط حکومت را اداره کند گرفتن زمین و پرداخت خراج را که در راه مصالح مردم صرف شود مجاز می‌داند. | از دیگر نظریات وی حکم زمین‌های احیاء شده و زمین‌های موات است. وی در زمان غیبت در مورد زمین‌های احیاء شده در صورتی که سلطان جائر فقط حکومت را اداره کند گرفتن زمین و پرداخت خراج را که در راه مصالح مردم صرف شود مجاز می‌داند. | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
اما در مورد زمین‌هایی که بر اثر جنگ فتح شده‌اند تمام زمین‌های موات را ملک امام می‌داند مگر این که در زمان غیبت فردی آن زمین‌ها را احیاء کرده باشد که با حکم عام (من احیی ارضا...) این فرد می‌تواند آن زمین را تصرف کند. | اما در مورد زمین‌هایی که بر اثر جنگ فتح شده‌اند تمام زمین‌های موات را ملک امام می‌داند مگر این که در زمان غیبت فردی آن زمین‌ها را احیاء کرده باشد که با حکم عام (من احیی ارضا...) این فرد می‌تواند آن زمین را تصرف کند. | ||
از دیگر نظریات جدید وی، این که مقدار نصاب را یک دهم یا یک بیستم را به عنوان خراج زمین تعیین نموده، اگر چه مقدار آن را تابع مصلحت مسلمین می‌داند.<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | از دیگر نظریات جدید وی، این که مقدار نصاب را یک دهم یا یک بیستم را به عنوان خراج زمین تعیین نموده، اگر چه مقدار آن را تابع مصلحت مسلمین می‌داند.<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ص۴۱</ref> | ||
وی در مورد مباحث اصول فقه نیز گاهی نظریاتی را عنوان نموده، مثلاًدر بحث حجیت خبر واحد در صفحۀ ۵۸ و ۵۹<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن | وی در مورد مباحث اصول فقه نیز گاهی نظریاتی را عنوان نموده، مثلاًدر بحث حجیت خبر واحد در صفحۀ ۵۸ و ۵۹<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبدالعالی عاملی کرکی، ص۵۸-۵۹</ref> می‌نویسد: فان آحاد الاخبار بین محققی الاصول و المحصلین منهم انما یکفی حجة اذا انصم الیها من المتابعات و الشواهد و قرائن الحال. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||