۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
نسفی پسازآن، فصلی طولانی در اثبات نبوت و رسالت نوشته که از فصول شیرین مطالب کتاب است. وی منکرین رسالت را رد کرده و ادله بر صحت رسالت رسول را تبیین کرده است. وی در این راستا، نه تنها بر سمنیه و براهمه و دیگران که قائل به استقلال عقل از نیاز به ارسال رسل هستند حمله کرده بلکه به صوفیان که متصف به انحلال هستند نیز هجمه میبرد و به جهت صون عقیده، به تطهیر بلاد مسلمانان از آنان فرا میخواند. | نسفی پسازآن، فصلی طولانی در اثبات نبوت و رسالت نوشته که از فصول شیرین مطالب کتاب است. وی منکرین رسالت را رد کرده و ادله بر صحت رسالت رسول را تبیین کرده است. وی در این راستا، نه تنها بر سمنیه و براهمه و دیگران که قائل به استقلال عقل از نیاز به ارسال رسل هستند حمله کرده بلکه به صوفیان که متصف به انحلال هستند نیز هجمه میبرد و به جهت صون عقیده، به تطهیر بلاد مسلمانان از آنان فرا میخواند. | ||
نسفی از افعال بندگان و تعدیل و تجویز و استطاعت و آنچه به افعال بندگان مربوط است نیز سخن گفته و از تولد و آجال و ارزاق که آیا فعل | نسفی از افعال بندگان و تعدیل و تجویز و استطاعت و آنچه به افعال بندگان مربوط است نیز سخن گفته و از تولد و آجال و ارزاق که آیا فعل عبداست یا به امر الله تعالی است نیز مطالبی بیان نموده است. وی در ادامه قصد دارد قول معتزله را با کلام رسا ابطال نماید. در همه این موارد مناقشه مستفیضه آرای معتزله و همچنین اشعری را شاهدیم. | ||
فصول آخر کتاب، درباره امامت نگاشته شده، [[نسفی، عبدالله بن احمد|نسفی]] آن را بهعنوان ردیه بر قائلین به نص (شیعیان) و قائلین به مذهب فوضوی که نیازی به امام نمیبینند، نوشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38970/1/62 ر.ک: همان، ص62]</ref> | فصول آخر کتاب، درباره امامت نگاشته شده، [[نسفی، عبدالله بن احمد|نسفی]] آن را بهعنوان ردیه بر قائلین به نص (شیعیان) و قائلین به مذهب فوضوی که نیازی به امام نمیبینند، نوشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38970/1/62 ر.ک: همان، ص62]</ref> |
ویرایش