۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ا ' به ' ا'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - ' ا ' به ' ا') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =21186 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =21186 | ||
| کتابخوان همراه نور =22911 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
ميان صاحب‌نظران در مورد اينكه آيا امين‌الدين اِربِلى (م 670ق) مبتكر بديعيه است يا [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين حلّى]] (752ق)، اختلاف است. مشهور بر اين عقيده‌اند كه نخستين بديعيه‌سرا، [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين حلّى]] است، اما صاحب «أنوار الربيع» و صاحب «[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» و محمدرضا حكيمى معتقدند اين ابتكار از امين‌الدين اربلى است؛ زيرا وى شصت سال پيش از [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين]]، قصيده بديعيه خويش را ساخته است<ref>همان</ref>[[عبیدی، رشید عبدالرحمن|رشيد عبدالرحمن العبيدى]] محقق «شرح الكافية» معتقد است كه [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين]] پايه‌گذار شعرى بديعى در مدح رسول اكرم(ص) بوده است<ref>مقدمه مصحح، ص 47</ref> | ميان صاحب‌نظران در مورد اينكه آيا امين‌الدين اِربِلى (م 670ق) مبتكر بديعيه است يا [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين حلّى]] (752ق)، اختلاف است. مشهور بر اين عقيده‌اند كه نخستين بديعيه‌سرا، [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين حلّى]] است، اما صاحب «أنوار الربيع» و صاحب «[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» و محمدرضا حكيمى معتقدند اين ابتكار از امين‌الدين اربلى است؛ زيرا وى شصت سال پيش از [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين]]، قصيده بديعيه خويش را ساخته است<ref>همان</ref>[[عبیدی، رشید عبدالرحمن|رشيد عبدالرحمن العبيدى]] محقق «شرح الكافية» معتقد است كه [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين]] پايه‌گذار شعرى بديعى در مدح رسول اكرم(ص) بوده است<ref>مقدمه مصحح، ص 47</ref> | ||
قصايد بديعيه، از نظر شيوه‌ى التزام به صنايع بديعى، دو دسته‌اند: برخى ملتزمند و برخى غير ملتزم؛ يعنى در پاره‌اى از آنها به همين اندازه بسنده شده است كه هر بيتى داراى نوعى يا چند نوع، از صنايع باشد و در پاره‌اى به جز اين مقدار، «التزامى» ديگر به قصيده داده شده و آن اين است كه شاعر ملتزم شده تا نام اصطلاحى همان نوع بديعى را نيز كه در هر بيت آمده | قصايد بديعيه، از نظر شيوه‌ى التزام به صنايع بديعى، دو دسته‌اند: برخى ملتزمند و برخى غير ملتزم؛ يعنى در پاره‌اى از آنها به همين اندازه بسنده شده است كه هر بيتى داراى نوعى يا چند نوع، از صنايع باشد و در پاره‌اى به جز اين مقدار، «التزامى» ديگر به قصيده داده شده و آن اين است كه شاعر ملتزم شده تا نام اصطلاحى همان نوع بديعى را نيز كه در هر بيت آمده است، در همان بيت بياورد، اما نه به معناى اصطلاحى، بلكه در قالب توريه و به معناى لغوى آن؛ به‌عنوان مثال، [[صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا|صفى‌الدين حلى]] در صنعت استخدام مى‌گويد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||