الإنافة فيما جاء في الصدقة و الضيافة: تفاوت میان نسخه‌ها

}}  

==انگیزه نگارش==

==گزارش محتوا==

آنانی که به مکه مهاجرت کردند در نهایت گرسنگی و عریانی و احتیاج و در حالت فقر و فاقت هستند و باوجوداین‎که اغنیای فراوانی در مکه زندگی می‎کنند که بر قناطیر مقنطره از طلا و نقره دسترسی دارند صدقه مکفی‎ای به این فقرا نمی‎دهند و این بیچارگان از شدت گرسنگی، خون را پخته و می‎خورند. البته [از نگاه نویسنده و به اعتقاد وی] اکثر اینان رافضی یا شیعه بودند که با اسلام و اهلش دشمنی داشتند و دیدن بدحالی مسلمین سرور و خوشحالی آنان را بیشتر می‎کرد. نویسنده در ادامه کلماتش، دعا می‎کند که خداوند خانه و سرزمین امنش را از اینان خالی کند و با کلمات نفرین و طعن آمیز، شیعیان را خطاب قرار می‎دهد. او در ادامه می‎نویسد: بقیه اغنیایی که در این شهر هستند و به این فقرا کمک نمی‎کنند، نیز دچار مرض شحّ و بخل شده‎اند؛ آنان دست‎تنگی می‎کنند و از آنچه خداوند بر احکام مضطرین بر آنان واجب کرده، امساک کرده و بر فقرا بذل و بخشش نمی‎کنند و عریان‎ها را لباس نمی‎پوشانند. اینان نیز از احکام الهی اعراض کرده و به تعبیر نویسنده «نبذوه وراء ظهورهم و جعلوه نسیا منسیا». او برعکس شیعیان که آنان را طعن و نفرین می‎کند درباره اهل‎سنتی که عیناً این کار را کرده‎اند دعا می‎کند که «فوقیهم الله لمرضاته و ایقظهم الی التوبة من سائر مخالفاته و بصرهم بعیوبهم و الهمهم النظر فی عواقب امورهم بشکر ما انعم علیهم فی الخیرات و المیراث الیهم حتی یواسوا المحتاجین و یرضی عنهم رب العالمین.» یعنی خداوند بر کسب رضایتش توفیقشان دهد و آنان را از خواب غفلت به بیداری توبه بکشاند، دیدگانشان را بینا کند و عواقب امور این کارشان را در ذهنشان بیندازد... تا با نیازمندان مدارا کنند و خداوند از آنان راضی شود. نویسنده پس از اعلام و توصیف این شرایط می‎نویسد، با این وضع لازم بود که کتابی در این باب نوشته شود و دلایل و احکام صدقه در نهایت بسط و اطناب توضیح داده شود و این شد که من شروع به نگارش چنین کتابی کردم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39753/1/1 ر.ک: کتاب، ص1]</ref>

سومین باب کتاب، در آداب صدقه و احکام منصوص آن است؛ در این باب درباره مذمت گدایی(سؤال و درخواست) و امور و احکام متعلق به آن نیز روایاتی آمده است. نویسنده این باب را نیز مانند باب اول، در فصولی بیان کرده است؛ در فصل اول این بخش آداب و احکام بیان شده است. این فصل شامل چهل حدیث است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39753/1/41 ر.ک: همان، ص41-48]</ref> فصل دوم درباره هر آن چیزی است که اسم صدقه بر آن اطلاق می‎شود؛ نویسنده در این بخش بیست‎وهفت حدیث را ذکر کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39753/1/48 ر.ک: همان، ص48-52]</ref> فصل سوم به بیان روایات با موضوع درخواست(سؤال) اختصاص دارد؛ این فصل سی حدیث را در بر دارد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39753/1/52 ر.ک: همان، ص52-56]</ref> در حدیث بیست و هشتم از قول احمد از حبشی بن جناده نقل شده که رسول خدا(ص) فرمودند: «من سأل الناس بغیر فقر، فانما یأکل الجمر»؛ یعنی هرکه فقیر نباشد و از دیگران درخواست(یا گدایی) کند، در واقع دارد آتش می‎خورد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39753/1/56 ر.ک: همان، ص56]</ref> چهارمین فصل از این باب، به ارائه روایات در باب آداب سؤال پرداخته است؛ نویسنده در این فصل احادیثی را از پیامبر به نقل از دارقطنی، ابن عدی، بیهقی، ابن عساکر، ابن لال، ترمذی، ابن ماجه، عقیلی و دیگران نقل می‎کند. او چهارده روایت را در این بخش ذکر می‎کند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39753/1/56 ر.ک: همان، ص56-58]</ref>

==وضعیت کتاب==