۱۴۶٬۶۳۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==منبع مقاله==' به '==منابع مقاله==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قاعده لا ضرر (ابهام زدایی)' به 'قاعده لا ضرر (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[حیدری، محسن]] (نويسنده) | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] ( | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (مقدمهنويس) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع =فقه - قواعد | | موضوع =فقه - قواعد | ||
قاعده لاضرر ( فقه) | قاعده لاضرر (فقه) | ||
| ناشر =محسن الحيدري | | ناشر =محسن الحيدري | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =19300 | ||
| کتابخوان همراه نور =19300 | |||
| کد پدیدآور =00303 | | کد پدیدآور =00303 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|قاعده لا ضرر (ابهامزدایی)}} | |||
'''قاعدة لا ضرر'''، اثر [[ | '''قاعدة لا ضرر'''، اثر [[حیدری، محسن|محسن حیدری]] (معاصر)، کتابی است یکجلدی به زبان عربی با موضوع فقه و اصول. نویسنده در این اثر به تبیین قاعده لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام پرداخته است. این اثر، درسگفتارهای [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] (معاصر) بوده که توسط شیخ حسن مکی عاملی، نوشته شده بوده و شیخ [[حیدری، محسن|محسن حیدری]] با افزودن مواردی به آن، و تکمیل آن با درسگفتارهای دوره بعدی درس استاد سبحانی، و افزودن بخش اضرار به نفس به این اثر، آن را آماده چاپ کرده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] بر کتاب چنین آمده: اما بعد، فاضل جلیل شیخ [[ | در مقدمه [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] بر کتاب چنین آمده: اما بعد، فاضل جلیل شیخ [[حیدری، محسن|محسن حیدری]] به تحریر آنچه پرداخته که فرزند فاضل و محققم شیخ حسن مکی عاملی از محاضراتی نگاشته که حول قاعده لا ضرر و لا ضرار در دوره پیشین، القا کرده بودم. او آنچه از روایات و تحقیقات در مباحث جدید و بسط قول در آخر رساله درباره حکم ضرر بر نفس و اجمال کلام در آن وادی را که در دوره بعدی به آن مطالب استدراک کردم، به آن افزوده است. خداوند این دو فاضل را از اصحاب نظر و فتوا قرار دهد.<ref>ر.ک: مقدمه آیتالله سبحانی، ص4</ref> | ||
نویسنده هم در مقدمهاش بر کتاب مینویسد: از نعمتهای که خداوند بر من ارزانی داشته، شاگردی در رکاب استاد بزرگم [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله شیخ جعفر سبحانی]] در زمان اشتغالم به تحصیل در حوزه علمیه قم بوده است. من در دوره سوم از مباحث علمی اصولی ایشان، در دروسشان شرکت کرده و مورد لطف و عنایات ایشان قرار گرفتم. هنگامیکه بحث استاد حول قاعده لا ضرر تمام شد، علاقهمند شدم رسالهای را که برادر عزیزم شیخ حسن مکی عاملی حول این قاعده و در تقریر مباحث استادمان در دوره پیشین نوشته بود، بعلاوه رسالهای که ضمن قاعده رضاع بهعنوان «قاعدتان فقهیتان» در سال 1408ق نوشته بود، را تکمیل و تحریر کنم. | نویسنده هم در مقدمهاش بر کتاب مینویسد: از نعمتهای که خداوند بر من ارزانی داشته، شاگردی در رکاب استاد بزرگم [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله شیخ جعفر سبحانی]] در زمان اشتغالم به تحصیل در حوزه علمیه قم بوده است. من در دوره سوم از مباحث علمی اصولی ایشان، در دروسشان شرکت کرده و مورد لطف و عنایات ایشان قرار گرفتم. هنگامیکه بحث استاد حول قاعده لا ضرر تمام شد، علاقهمند شدم رسالهای را که برادر عزیزم شیخ حسن مکی عاملی حول این قاعده و در تقریر مباحث استادمان در دوره پیشین نوشته بود، بعلاوه رسالهای که ضمن قاعده رضاع بهعنوان «قاعدتان فقهیتان» در سال 1408ق نوشته بود، را تکمیل و تحریر کنم. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
تکمیل بحث بهصورت مختصر با نگارش آنچه استاد [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانی]] درباره اضرار به نفس بیان کردهاند.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5-6</ref> | تکمیل بحث بهصورت مختصر با نگارش آنچه استاد [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانی]] درباره اضرار به نفس بیان کردهاند.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5-6</ref> | ||
در شروع متن کتاب درباره بحث «ضرر و ضرار در قرآن کریم» میخوانیم؛ کلمه «ضرر» در یک جای قرآن کریم به کار رفته است و آن در قول خداوند متعال: «لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً ۚ وَ كُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى ۚ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا» ﴿٩٥ نساء﴾ میباشد. چنانکه در کتابهای تفسیر و حدیث آمده، این آیه درباره کسانی که در جنگ تبوک از فرمان پیامبر خدا تخلف کردند نازل شده است. در واقع خداوند سبحان برای ضررکنندگان آنان یعنی عبدالله بن ام مکتوم، عذر آورده است. زید بن ثابت میگوید: من نزد پیامبر(ص) بودم که آیه «لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ» بر ایشان نازل شد و اولی الضرر در آیه نبود. ام مکتوم گفت: چگونه؟ درحالیکه من نابینا هستم. در اینجا وحی پیامبر را گرفت و سپس از ایشان این کلمات صادر شد «لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ...» و من آیه را نوشتم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref> بههرحال آیه اهل ضرر مانند نابینایان و ... که راهی برای جهاد ندارند را از این مورد استثنا کرده است، زیرا به آنان ضرر وارد میشود. پس مراد از ضرر در آیه شریفه، نقصان از نابینایی یا مرض است؛ و اما ضرار، از فروع ظلم و تعدی بر نفوس و حقوق و اموال مردم است و بنابراین ضرار عقلا قبیح و شرعاً حرام خواهد بود.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | در شروع متن کتاب درباره بحث «ضرر و ضرار در قرآن کریم» میخوانیم؛ کلمه «ضرر» در یک جای قرآن کریم به کار رفته است و آن در قول خداوند متعال: «لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً ۚ وَ كُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى ۚ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا» ﴿٩٥ نساء﴾ میباشد. چنانکه در کتابهای تفسیر و حدیث آمده، این آیه درباره کسانی که در جنگ تبوک از فرمان پیامبر خدا تخلف کردند نازل شده است. در واقع خداوند سبحان برای ضررکنندگان آنان یعنی عبدالله بن ام مکتوم، عذر آورده است. زید بن ثابت میگوید: من نزد پیامبر(ص) بودم که آیه «لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ» بر ایشان نازل شد و اولی الضرر در آیه نبود. ام مکتوم گفت: چگونه؟ درحالیکه من نابینا هستم. در اینجا وحی پیامبر را گرفت و سپس از ایشان این کلمات صادر شد «لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ...» و من آیه را نوشتم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref> بههرحال آیه اهل ضرر مانند نابینایان و... که راهی برای جهاد ندارند را از این مورد استثنا کرده است، زیرا به آنان ضرر وارد میشود. پس مراد از ضرر در آیه شریفه، نقصان از نابینایی یا مرض است؛ و اما ضرار، از فروع ظلم و تعدی بر نفوس و حقوق و اموال مردم است و بنابراین ضرار عقلا قبیح و شرعاً حرام خواهد بود.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | ||
اما مشتقات «ضرر» در چند جای قرآن آمده که نویسنده ضمن بیان آن موارد، توضیحات لازم مرتبط با آن را میآورد.<ref>ر.ک: همان، ص8-13</ref> | اما مشتقات «ضرر» در چند جای قرآن آمده که نویسنده ضمن بیان آن موارد، توضیحات لازم مرتبط با آن را میآورد.<ref>ر.ک: همان، ص8-13</ref> | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||