۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۶
، ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹جایگزینی متن - ' ' به ' '
(جابجایی متن و ترجمه که متداخل بود . 2- کلمه ورود غلط بود تبدیل شد به و رد و) |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
اين كتاب اولين مجموعه مدون فقهى در واجبات و سنن است كه اكثر فروع فقهى را همراه با ذكر روايات و احاديث اهل‌بيت عليهم‌السلام در بردارد. | اين كتاب اولين مجموعه مدون فقهى در واجبات و سنن است كه اكثر فروع فقهى را همراه با ذكر روايات و احاديث اهل‌بيت عليهم‌السلام در بردارد. | ||
توان فقهى مؤلف، تسلط بر صناعت فقه، احاطه به فنون احاديث و روايات و آراء و فتاواى فقهى و تسلط بر اجماع‌ها و موارد شهرت، استدلالهاى متقن و محكم و افكار عميق و آراء محكم همراه با سبک | توان فقهى مؤلف، تسلط بر صناعت فقه، احاطه به فنون احاديث و روايات و آراء و فتاواى فقهى و تسلط بر اجماع‌ها و موارد شهرت، استدلالهاى متقن و محكم و افكار عميق و آراء محكم همراه با سبک جذاب بيان رسا و شيوا و تكيه اساسى بر روايات اين كتاب را در نوع خود كم نظير ساخته است. | ||
مؤلف علاوه بر اختلافات ساير كتب فقهى تمام روايات مربوط به مسائل فقهى را مطرح نموده و حتى | مؤلف علاوه بر اختلافات ساير كتب فقهى تمام روايات مربوط به مسائل فقهى را مطرح نموده و حتى | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
اگر چه مؤلف در اين عبارتها توجه به اصول فقه را خاطر نشان كرده است اما معمولا از استدلال به دلايل اصولى خوددارى كرده و بيشتر به مباحث روايى پرداخته است. | اگر چه مؤلف در اين عبارتها توجه به اصول فقه را خاطر نشان كرده است اما معمولا از استدلال به دلايل اصولى خوددارى كرده و بيشتر به مباحث روايى پرداخته است. | ||
تأثير سبک | تأثير سبک وى و تحقيقات ارزنده وى بعدها در آثار [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] (م 1231 ق)صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، و محقق قمى (م 1231 ق)صاحب قوانين، مولى مهدى نراقى (م 1209 ق)، سيد مهدى بحر العلوم(م 1212 ق) و مجتهدان بزرگ ديگرى بخوبى آشكار است و از طرف ديگر مباحثات علمى بين وى و استاد اكبر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1205 ق) تأثير واضحى در سبک فقهى [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] گذاشته است. | ||
از زمان نگارش آن فقهاى بعد از وى به آن توجه خاصى داشته و كتب فقهى شان به آن استناد نموده‌اند.كمتر كتب فقهى است كه در مباحث فقهى و استنباط احكام از آن بى‌نياز باشد. | از زمان نگارش آن فقهاى بعد از وى به آن توجه خاصى داشته و كتب فقهى شان به آن استناد نموده‌اند.كمتر كتب فقهى است كه در مباحث فقهى و استنباط احكام از آن بى‌نياز باشد. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
اگر چه صاحب حدائق در ابتدا از كسانى بوده كه سبک | اگر چه صاحب حدائق در ابتدا از كسانى بوده كه سبک فقهى اخبارى‌ها را قبول داشته است و حتى در كتاب مسائل شيرازيه‌اش مقاله‌اى در دفاع آنان نوشته است.امّا بعدها از اين سبک فقهى تا حد زيادى رو برگردانده است، اگر چه استناد صرف به روايات و دورى از اصول فقه در حدائق گاهى ديده مى‌شود وى در صفحه 167 در مقدمه دوازدهم در مورد مباحثات بين مجتهدين و اخبارى‌ها مى‌نويسد: | ||
«و قد كنت في اوّل الامر من ينتصر لمذهب الاخباريين و قد كثرت البحث فيه مع بعض المجتهدين من مشايخنا المعاصرين، و اودعت كتابى الموسوم بالمسائل الشيرازيه مقالة مبسوطة مشتملة على جملة من الابحاث الشافية، و الاخبار الكافية تدل على ذلك و يؤيد ما هنالك الاّ ان الّذى ظهر لى بعد اعطاء التأمل حقّه في المقام، و امعال النظر في كلام علمائنا الاعلام هو اغماض النظر عن هذا البحث و ارخاء الستر دونه و الحجاب.» | «و قد كنت في اوّل الامر من ينتصر لمذهب الاخباريين و قد كثرت البحث فيه مع بعض المجتهدين من مشايخنا المعاصرين، و اودعت كتابى الموسوم بالمسائل الشيرازيه مقالة مبسوطة مشتملة على جملة من الابحاث الشافية، و الاخبار الكافية تدل على ذلك و يؤيد ما هنالك الاّ ان الّذى ظهر لى بعد اعطاء التأمل حقّه في المقام، و امعال النظر في كلام علمائنا الاعلام هو اغماض النظر عن هذا البحث و ارخاء الستر دونه و الحجاب.» | ||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۳۹: | ||
ايمان، نذر، كفارات را تأليف كند. | ايمان، نذر، كفارات را تأليف كند. | ||
اگر چه اين كتاب از نظر علمى با الحدائق قابل مقايسه نيست امّا از آنجا كه به سبک | اگر چه اين كتاب از نظر علمى با الحدائق قابل مقايسه نيست امّا از آنجا كه به سبک آن نوشته و وى از شاگردان صاحب حدائق بوده است داراى ارزش علمى زيادى است. | ||
==كلمات بزرگان== | ==كلمات بزرگان== | ||
| خط ۱۸۳: | خط ۱۸۳: | ||
همانطور كه گذشت اگر چه صاحب حدائق در ابتدا تمايل به سبک | همانطور كه گذشت اگر چه صاحب حدائق در ابتدا تمايل به سبک فقهى اخبارى‌ها داشته است امّا بعدها از اين سبک تا حد زيادى رو برگردانده است ولى با اين حال توجه زياد به روايات و دورى از استفاده از مباحث اصول فقه در كتاب ديده مى‌شود. | ||
وى همچنين از اعتماد به ادله عقلى خوددارى نموده است و معمولا به دلايل نقلى استناد مى‌نمايد وى در جلدهاى 191/2،123/3،294/5،385/20 مى‌نويسد:الاحكام الشرعيّة توفيقيّة و بنابر اين بايد اين احكام از روايات و سنت گرفته شود | وى همچنين از اعتماد به ادله عقلى خوددارى نموده است و معمولا به دلايل نقلى استناد مى‌نمايد وى در جلدهاى 191/2،123/3،294/5،385/20 مى‌نويسد:الاحكام الشرعيّة توفيقيّة و بنابر اين بايد اين احكام از روايات و سنت گرفته شود | ||