الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[حلی، حسین|آیت‌الله حسین حلی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[حمزه سیدالشهداء علیه‌السلام]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00037.jpg|بندانگشتی|حلی، حسین|175px]]
[[پرونده:NUR03877J1.jpg|بندانگشتی|حمزه سیدالشهداء علیه‌السلام|175px]]


'''آیت‌الله حسین حلی''' (1270- 1353ش)، فقیه، اصولی، از علماى معاصر ساكن نجف اشرف، از شاگردان [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] و استاد بزرگانی مانند [[سیستانی، علی|آیت‌الله سید علی سیستانی]]، [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]]؛ [[معرفت، محمد هادی|شيخ محمدهادى معرفت]]،
'''حمزه سيدالشهداء'''، اثر [[نجمی، محمدصادق|محمدصادق نجمى]] (شبستر، 1315-1390ش) است كه در آن، شخصيت و زندگى و فعالیت‌های حضرت حمزه را از نظر قرآن، روايات پيامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) و تاريخ مورد بررسى و پژوهش علمى قرار داده است.
وى بعد از گذراندن مقدمات و سطح، مدت مديدى در درس ميرزا [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائينى]] حاضر شد و به رغم شايستگى زعامت دينى، وقت خود را به تدريس و تربيت علما اختصاص داد و در اين كار بسيار موفق بود.


تقريرات درس ايشان را شاگردانش انتشار داده‌اند؛ مانند بحوث فقهية تأليف عزالدين بحر العلوم.  
حضرت حمزه، عموى پيامبر(ص) از شخصيت‌هاى بزرگ در تاريخ اسلام است كه در دفاع از اسلام تا پاى جان ايستاد و آنگاه كه توحيد در مقابل شرك و خداپرستى در برابر بت‌پرستى قرار گرفت و رسول‌الله(ص) نياز به ياران صديق و حاميان مخلص داشت، به يارى آن حضرت شتافت... ليكن با تأسف بايد گفت: دشمنان براى تخريب شخصيت آن بزرگوار، به ابزار فرهنگى متوسل شده، كوشيدند با ذكر نكردن اوصاف و فضايل وى و ساختن داستان‌ها و افسانه‌هاى دروغين، شخصيت او را كم‌رنگ كنند.


ايشان با داشتن همه شرايط لازم براى مرجعيت و نشر رساله و حتى با اصرار فضلاء و اساتيد حوزه‌هاى علميه حاضر به نشر رساله خود نشدند و تا آخر عمر از پذيرش آن شانه خالى كردند.
مراجعه به منابع حديثى و مجموعه‌هاى اولى اهل سنت، نشانگر اين است كه خلفاى اموى، همان سعى و تلاشى را كه در كم‌رنگ كردن شخصيت اميرمؤمنان، على(ع) و تحقير ابوطالب و عقيل به كار برده‌اند، به علل و انگيزه‌هاى خاصى، درباره حضرت حمزه عميق‌تر و در حذف شخصيت او قوى‌تر عمل كرده‌اند.


حيات پربركت شيخ حسين حلی رحمه‌الله در چهارم شوال ١٣٩۴ق به پايان رسید و پيكر شريفش در صحن حرم [[امام على(ع)|اميرمؤمنان عليه‌السلام]] در مقبرۀ استادش [[نائینی، محمدحسین|شيخ محمدحسين نائينى]] در حجرۀ ششم به خاک سپرده شد.
حمزه(ع) اولين پرچم‌دار اسلام: شش ماه اول پس از هجرت، در مدينه سپرى گرديد و در ماه هفتم كه مصادف با ماه مبارک رمضان بود، پيامبر خدا(ص) براى نخستين بار جهت مقابله با كفار و مشركين پرچم برافراشت و حمزة بن عبدالمطلب را به پرچم‌دارى مفتخر ساخت. مورخان مى‌نويسند: رسول‌الله(ص) در اين ماه، پرچم سفيد رنگى را به عمويش حمزه سپرد و او را به فرماندهى سى تن از مسلمانان به جانب محلى به نام «سيف البحر»، براى مقابله با ابوجهل كه سرپرستى يك قافله سيصد نفرى از مشركين مكه را به عهده داشت، فرستاد. گرچه در اين برخورد، به علت وساطت يكى از سران قبايل عرب، به نام «مجدى بن عمرو جُهَنى» جنگ رخ نداد و ابوجهل از اين معركه و از درگيرى با حمزه نجات يافت.


<div class="mw-ui-button">[[حلی، حسین|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[حمزه سیدالشهداء علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش