السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل: تفاوت میان نسخه‌ها

در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بسیاری، امکان ارتباط و رابطه میان سلفیه و شیعه را به دلیل اختلافات و تضاد آن دو در مسائل حساس عقیدتی و نیز وجود تاریخ پرکشمکش و پر از مخاطره میان آن دو، امری بعید و دور از تصور می‌دانند درحالی‌که به عقیده وی، شاید بتوان میان آن دو، رابطه و ارتباطی را تصور نمود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص11</ref>

نویسنده در مدخل به بیان این نکته پرداخته که تاریخ اسلام، همواره شاهد اختلافات و درگیری‌های فکری و مذهبی بوده که در بسیاری از آن‌ها، انگیزه‌های سیاسی دخیل بوده‌اند و تعصب مذهبی، به معنی سعی در فرض رأی خود و رفض و تکفیر رأی مخالف آن، نتیجه برخی از این درگیری‌ها بوده است. به نظر وی این تعدد مذاهب و اختلاف آراء، امری طبیعی و عادی بوده که چاره‌ای از آن نیست.<ref>ر.ک: مدخل، ص15</ref>

مطالب کتاب، با پاسخ به این سؤال آغاز شده که آیا ارتباط میان سلفیه و شیعه، ارتباطی نیکو و صحیح است یا نه؟ به اعتقاد نویسنده، بدون شک، وجود حالت تشنج و نزاع داخلی میان امت اسلامی، هیچ نتیجه‌ای جز تضعیف قدرت آن در مقابله با تهدیدات خارجی و سوءاستفاده دشمنان ندارد.<ref>متن کتاب، ص21</ref>

وی در ادامه، ضمن اشاره به نمونه‌های از ارتباط میان سلفیه و شیعه.<ref>همان، ص29</ref> به توضیح این نکته پرداخته که با توجه به زندگی هر دو گروه در منطقه‌ای واحد و مسلم بودن حق زندگی انسان‌ها و اشتراک آن‌ها در حق حیات، هیچ جایگزینی برای همزیستی مسالمت‌آمیز میان این دو گروه، وجود ندارد.<ref>همان، ص43</ref>

در پایان کتاب، ضمن ذکر گفتگو با یکی از شیعیان به نام حسن صفار، پیرامون ارتباط میان شیعه و سلفیه.<ref>همان، ص47</ref>، به معرفی اجمالی و کوتاه مقالاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، پرداخته شده است. این مقالات عبارتند از: «نحو علاقة أفضل بين السلفيين و الشيعة» نوشته احمد زمان.<ref>همان، ص61</ref>؛ «نحو تقارب أفضل بين دعاة السلفية و الشيعة و الأباضية» اثر عبدالله آل سیف.<ref>همان، ص67</ref> و «مقالة الشيخ الصفار ردّ التحية بمثلها» اثر عبدالحمید انصاری.<ref>همان، ص73</ref>