رساله تقلید میت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رساله تقلید میت'''، تألیف میرزا علی‌اکبر مجتهد اردبیلی (متوفی 1306ق) رساله‌ای است به زبان فارسی که در آن موضوع تقلید از مجتهد میت مورد بررسی قرار گرفته است.

بحث تقلید میت از دیرزمان موردتوجه علما بوده و در کتب اصولی و فقهی نیز موردبحث قرار گرفته است‌. به‌ جهت اهمیت این مسئله رساله‌های مستقلی به رشته تحریر درآمده و ظاهراً اوّل کسی که در حرمت تقلید میت رساله‌ای نوشته، محقق کرکی (متوفی 940ق) است. بعد از محقق‌ کرکی‌ ده‌ها رساله در این موضوع نوشته شده که اکثر آن رساله‌ها ‌ ‌را شیخ آقابزرگ در الذریعه معرفی کرده است<ref>ر.ک: زمانی نژاد، علی‌اکبر، ص102</ref>‏.

خاتمه کتاب در تعیین میت اعلم است. نویسنده تقلید از میت اعلم را جایز دانسته و شیخ انصاری، میرزای شیرازی و شیخ جعفر شوشتری را از جمیع فقهای عصر خود از جهت علم، زهد، ورع و تقوی مقدم می‌داند: «بدانکه شیخنا الانصاری قدس‌الله‌سره و نورالله‌مضجعه و کذلک حجة‌الاسلام شیرازی قدس‌الله‌سره و نورالله‌مضجعه و کذلک مولانا و شیخنا الشوشتری الحاج شیخ جعفر قدس‌الله‌سره و نورالله‌مضجعه از جمیع فقهای این عصر ادام الله بقائهم علما و زهدا و ورعا و تقوی مقدم می‌باشند. گمانم اینست در این مطلب بجهة عوام‌الناس شبهه نبوده باشد و لو نسبة به انصاری و شیرازی قدس الله اسرارهما از حیثیت علم و نسبت به شیخنا الشوشتری قدس الله سره از حیثیت ورع و تقوی زیرا که اعلمیت آنها از امثال فقهای این عصر و کذلک اورع و ازهد و اتقی بودنه شیخنا الشوشتری قدس سره نه چنان معروف و مشهور شده بود که به جهت عوام‌الناس شبهه در این مطلب بوده باشد پس در تقدم آنها از احیاء این زمان شبهه نیست» سپس با لحنی تند دیدگاه مخالف را مردود دانسته می‌نویسد: «آیا احدی از عوام‌الناس احتمال می‌دهد که فقهای این عصر اعلم می‌باشند از شیخنا الانصاری قدس‌الله‌سره، مگر اینکه احمق بوده باشد؛ چنانچه بعضی از حمقاء بعضی از عوام‌های معمم را مجتهد جایز التقلید می‌دانند»<ref>ر.ک: همان، ص349-348</ref>‏. سپس رجوع به منهج الرشاد شیخ جعفر شوشتری و مطالعه آن را که مشتمل بر اصول و فروع دین است را بر هر مسلمانی واجب می‌داند: «بر هر مسلمی لازم است که از این رساله شریفه غفلت ننموده مطالعه او را عبادت لیالی خود نمایند» <ref>ر.ک: همان، ص351</ref>‏.

<references/>