التحفة المدنية في العقيدة السلفية: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب در اجابت به نامه‎ای که از شهر مدینه برای نویسنده ارسال گردیده، نوشته شده است. در این نامه درخواست شده است که عقاید شیخ محمد عبدالوهاب و پیروانش پیرامون اسماء الهی، تبیین شود<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>.

کتاب با اشاره به آیه شریفه 5 سوره طه: '''الرَّحْمٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى‎''' (خداى رحمان که بر عرش استیلا یافته است)، 10 سوره فتح: '''يدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيدِيهِمْ''' (دست خدا بالاى دست‎هاى آنان است) و روایت پیامبر(ص) که فرمودند: «ينزل ربنا كل ليلة إلی سماء الدنیا» (پروردگارمان هر شب به آسمان اول نزول می‎کند) و «قلب المؤمن بين إصبعين من أصابع الرحمن» (قلب مؤمن بین دو انگشت از انگشتان خداوند قرار دارد)، با این سوال آغاز شده است که پاسخ صحیح و مناسب درباره آیات و روایاتی که به صفات الهی مربوط شده و توهم تشبیه در آنها وجود دارد، چیست؟<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-‎22</ref>.

نویسنده در پاسخ به این سؤال، چنین بیان نموده که پاسخ صحیح، همان چیزی است که خداوند، پیامبر(ص)، سلف صالح، صحابه، تابعین، ائمه اربعه و دیگر علمای اسلام فرموده‎اند و خداوند را همان‎گونه که خود در قرآن کریم توصیف نموده، توصیف کرده و همان‎گونه که پیامبر(ص) تعریف نموده، تعریف کرده‎اند، بدون تحریف، تعطیل و تمثیل. در این رابطه، به آیه شریفه 11 سوره شوری: '''لَيسَ كَمِثْلِهِ شَي‎ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ''' (چیزى مانند او نیست و اوست شنواى بینا) استناد شده است.<ref>ر.ک: همان، ص23-‎24</ref>.

وی در ادامه، با توجه به آیه شریفه 5 سوره طه که قبلا ذکر شد و روایاتی که پیرامون آن وارد شده، به اثبات صفت علو از قرآن کریم و روایات و کیفیت علو پرداخته<ref>ر.ک: همان، ص29-‎49</ref> و سپس، با اشاره به آیه شریفه 12 و 13 سوره زخرف: '''جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْفُلْكِ وَ الْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ‎ لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ''' (برای شما از کشتی‎ها و دام‎ها [وسیله‎اى که] سوار شوید قرار داد، تا بر پُشت آن [ها] قرار گیرید؛ پس چون بر آن [ها] برنشستید، نعمت پروردگار خود را یاد کنید)، به بررسی واژه «الاستواء» و معنای آن، پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص50</ref>.