إعراب الألفية المسماة بتمرين الطلاب في صناعة الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در مقدمه کتاب، شناخت علم نحو را از واجباتى مى‌داند كه هر طلبه‌اى به آن نيازمند و هيچ فقيهى از آن بى‌نياز نيست. وى الفيه ابن مالك را از بهترين منابع علم نحو مى‌داند كه شارحينش را در فهم معانى آن به زحمت انداخته و البته جز در مواردى كه نياز بوده به بيان اعراب آن نپرداخته‌اند، لذا تصمیم گرفته است كه اعراب تمامى ابيات آن را بيان كند و لغات دشوار آن را شرح دهد.<ref>مقدمه، ص7</ref>

[[ازهری، خالد بن عبدالله|ازهرى]] در کتاب اول، علاوه بر بيان اعراب كلمات الفيه، گاه نيز لازم ديده است كه مفصل‌تر توضيحاتى ارائه نمايد، لذا با عنوان «قواعد» به تبيين آن مطلب پرداخته است <ref>متن کتاب، ص10</ref>؛ البته گاه نيز در خود متن لازم مى‌بيند كه توضيحات بيشترى داده شود؛ مثلاً در بحث معتل توضيحات مفصل‌ترى را ارائه مى‌كند.<ref>همان، ص20</ref>وى در شرح و توضيح مطالب از آيات قرآن كريم و اشعار نيز استفاده كرده است.

نویسنده در کتاب دوم، صاحبين آرائى را كه ابن هشام تنها با عبارت «عند من قال» و مانند آن از آنها ياد كرده نام مى‌برد.<ref>پاورقى صفحه 23</ref>همچنين اگر در یک مبحث، آراء مختلف وجود دارد، با ذكر نام آنها به بيان نظريات آنها مى‌پردازد. از نقاط قوت این اثر، استفاده فراوان شارح از آيات قرآن كريم به‌عنوان شاهد مثال است.