۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
پرتوی از سیمای مهدویت در قرآن و حدیث (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۰
، ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'مساله' به 'مسأله'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مساله' به 'مسأله') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
پژوهش در صدد ارائه تصويرى است از تفكر، نظريههاى مهدويّت و ابعاد آن در قرآن و سنّت است. | پژوهش در صدد ارائه تصويرى است از تفكر، نظريههاى مهدويّت و ابعاد آن در قرآن و سنّت است. | ||
مؤلف از هدف خود مىنويسد: با گسترش انديشه تابناك اسلام و درخشش انوار قرآن، مخالفان اسلام از روشها و تاكتيكهاى متنوّعى جهت انزواى اسلام استفاده نمودند. نمونههاى روشن آن، ايجاد روش باب و بهائىگرى، قاديانىگرى، وهابىگرى و شيخى و صوفىگرى مىباشد. اين مجموع جريانات انحرافى در جوامع اسلامى كه ريشه در جهل و بىاطلاعى مسلمانان از معارف بلند اسلام مىباشد و استكبار و كفر جهانى نيز بيشتر مقاصد شوم خود را از همين طريق استعمار فرهنگى بر جوامع اسلامى پيش مىبرد تا جايى كه بحث مهدويّت را به عنوان مهدى پرستى مطرح مىسازد. و يا در جهت نفى تفكر مهدويّت قدم بر مىدارند و نمونههاى اين عمل، نوشتارهايى است كه به طور صريح يا تلويحى | مؤلف از هدف خود مىنويسد: با گسترش انديشه تابناك اسلام و درخشش انوار قرآن، مخالفان اسلام از روشها و تاكتيكهاى متنوّعى جهت انزواى اسلام استفاده نمودند. نمونههاى روشن آن، ايجاد روش باب و بهائىگرى، قاديانىگرى، وهابىگرى و شيخى و صوفىگرى مىباشد. اين مجموع جريانات انحرافى در جوامع اسلامى كه ريشه در جهل و بىاطلاعى مسلمانان از معارف بلند اسلام مىباشد و استكبار و كفر جهانى نيز بيشتر مقاصد شوم خود را از همين طريق استعمار فرهنگى بر جوامع اسلامى پيش مىبرد تا جايى كه بحث مهدويّت را به عنوان مهدى پرستى مطرح مىسازد. و يا در جهت نفى تفكر مهدويّت قدم بر مىدارند و نمونههاى اين عمل، نوشتارهايى است كه به طور صريح يا تلويحى مسأله مهدویت را مورد سؤال قرار دادهاند و به گمان خود ضربهاى بر تفكر اسلامى وارد نمودهاند. مجموع اين جريانات ما را برآن داشت كه درباره اصالت مهدويّت و مباحث مربوط به آن حداقل كتابى در حد دفاع از امام زمان(عج) نگاشته و نقدى تحقيقى بر افكار منكرين و دشمنان آن حضرت وارد نموده و به نوبه خود پاسخگوى مباحث فوق باشيم. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
حضرت ابراهيم(ع) از خدا درخواست مىكند، ''' جعلها كلمه باقيّه فى عقبه ''' (زخرف28/، كه از نظر مفسّران شيعه و سنّى كلمه باقيّه، در موضوع مهدويّت است. مؤلف در فصل اوّل، با اين آيه و آيات ديگر با نقل اقوال از نظر مفسّران شيعه و سنّى؛ از جمله علامّه طباطبايى درباره مسأله مهدویت و اعتقاد به ظهورمنجى را مطرح مىكند كه اين | حضرت ابراهيم(ع) از خدا درخواست مىكند، ''' جعلها كلمه باقيّه فى عقبه ''' (زخرف28/، كه از نظر مفسّران شيعه و سنّى كلمه باقيّه، در موضوع مهدويّت است. مؤلف در فصل اوّل، با اين آيه و آيات ديگر با نقل اقوال از نظر مفسّران شيعه و سنّى؛ از جمله علامّه طباطبايى درباره مسأله مهدویت و اعتقاد به ظهورمنجى را مطرح مىكند كه اين مسأله با آيات قرآن مغايرت ندارد، بلكه مطابقت هم دارد. در فصل دوّم فهرستى از اين آيات بيان مىكند كه در كتب مختلف شيعه و سنّى در مورد حضرت مهدى تفسير و تاويل شده است. و نگارنده مدّعى مىشود كه تفكر مهدويّت ريشه قرآنى دارد و به غير از مسلمانان، بسيارى از زرتشتیان، هندوها، برهمانيان، يهوديان، مسيحيان و بودائيان به اين مسئله اعتقاد راسخ دارند. آن گاه در فصل سوم و چهارم، رواياتى از پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين(ع) در خصوص حتمى بودن تولد، غيبت و ظهور امام زمان(عج) مطرح مىكند. فصل پنجم، احاديث، درباره وجود امام مقدس امام زمان(عج) كه پيش از شش هزار حديث مىباشد، توسط آیتالله صافى و به امر [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] در كتاب [[منتخب الأثر في الإمام الثاني عشر(ع)|منتخب الاثر]] جمعآورى و آنها را دسته بندى نموده و احاديث مربوط را در موضوعات مختلف (100 مورد) بررسى و كيفيت تعداد آنها را مشخص مىنمايد. | ||
عده كثيرى از صحابه زمان پيامبر اكرم(ص) و تابعين، احاديث مربوط به امام زمان(عج) را نقل نمودهاند كه فصل ششم و هفتم به ذكر نام عدّهاى از آنان و منابع آن به طور كامل و دقيق به نقل از كتب شيعه و سنّى مىپردازد. از صحابه مىتوان از [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، امام حسين(ع)، ام سلمه، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، ابوهريره، و از تابعين ابراهيم بن علقمه، ابوصديق ناجى، ابونضره، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى و عبدالرحمن بن ابى ليلى نام برد. | عده كثيرى از صحابه زمان پيامبر اكرم(ص) و تابعين، احاديث مربوط به امام زمان(عج) را نقل نمودهاند كه فصل ششم و هفتم به ذكر نام عدّهاى از آنان و منابع آن به طور كامل و دقيق به نقل از كتب شيعه و سنّى مىپردازد. از صحابه مىتوان از [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، امام حسين(ع)، ام سلمه، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، ابوهريره، و از تابعين ابراهيم بن علقمه، ابوصديق ناجى، ابونضره، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى و عبدالرحمن بن ابى ليلى نام برد. | ||
در فصل هشتم، مؤلف ليستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) كه احاديث مربوط به امام زمان(ع) را در كتب خود نقل نمودهاند، بيان مىكند اين اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقيق احاديث و مكان چاپ اثر مىباشد. فصل نهم، نام عدّهاى از افراد كه تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحريف | در فصل هشتم، مؤلف ليستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) كه احاديث مربوط به امام زمان(ع) را در كتب خود نقل نمودهاند، بيان مىكند اين اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقيق احاديث و مكان چاپ اثر مىباشد. فصل نهم، نام عدّهاى از افراد كه تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحريف مسأله مهدويّت مبذول داشتهاند، ذكر مىشود. كه مىتوان از گلدزيهر يهودى الاصل آلمانى، مارگلى يوت، دى، بى مك دانالد، دار مستتر، محبّالدين خطيب، محمد عبدالله عنان، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]]، احمد امين و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، ابن تيميّه، [[کسروی، احمد|احمد كسروى]]، شيخ محمد مردوخ و ناصرالدين صاحب الزمانى نام برد. فصل دهم، چهارده حديث درخصوص مسأله غيبت صغرى و كبرى امام زمان(ع) از ديدگاه پيامبر(ص) و ائمه عليهمالسلام بيان مىشود كه براى امت اسلامى حجّتى قاطع بوده و كسى را قدرت بر انكار اين دو غيبت بر امام زمان(ع) نيست. فصل يازدهم به بحث امكان تشرف در زمان غيبت كبرا خدمت امام زمان(ع) و بررسى توقيعى كه از ناحيه آن حضرت براى آخرين نائب خاص صادر شده است، مىپردازد. مؤلف در فصل دوازدهم به معرّفى چهار نائب خاص امام زمان(ع) در دوران غيبت صغرى(255- 329ق) مىپردازد. و در پايان ليستى از اشخاصى كه به عنوان وكيل امام(ع) بودهاند و آنها واسطه بين مردم و وكيل مخصوص امام بودهاند، ذكر مىشود. فصل سيزدهم و چهاردهم، مؤلف فلسفه غيبت و انتظار را شرح مىدهد. محققّان و صاحبنظران علّتهايى؛ از جمله امتحان و آزمايش مردم، عدم آمادگى جهان جهت درك حضرت، تاديب مردم و اثبات ناتوانى بشردر اجراى عدالت براى فلسفه غيبت ذكر نمودهاند. در فصل انتظار مباحث فضيلت انتظار، مفهوم انتظار و وظيفه منتظر مطرح مىشود. فصل پانزدهم، مؤلف بحث علائم و نشانههاى ظهور امام زمان(ع) را مطرح و طى روايتى طولانى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اين نشانهها را متذكر مىشوند. | ||
در فصول شانزدهم و هفدهم و هجدهم بحث رجعت از منظر قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) و علماى شيعه مورد بررسى قرار مىگيرد. در فصل نوزدهم، مؤلف گوشهاى از سخنان گهربار امام زمان(ع) را جمعآورى نموده است. | در فصول شانزدهم و هفدهم و هجدهم بحث رجعت از منظر قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) و علماى شيعه مورد بررسى قرار مىگيرد. در فصل نوزدهم، مؤلف گوشهاى از سخنان گهربار امام زمان(ع) را جمعآورى نموده است. | ||