قصران (کوهسران): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مي‌' به 'می'
جز (جایگزینی متن - 'هايي' به 'هایی')
جز (جایگزینی متن - 'مي‌' به 'می')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶۴: خط ۶۴:
قصران علاوه بر اين كه از نظر آب و هواي مناسب و موقعيت جغرافیایی مورد توجه بود.از لحاظ پرورش بزرگاني چون ملك الكلام بندار رازي، شاعر دربار مجدالدوله ديلمي، امير فخرالدين شكرابي، امير غياث‌الدين، آقا سيد ابراهيم لواسان، ميرزا جعفر، مشهور به حكيم الهي، حاج ملا شكرالله لواساني از قصران داخل و اميدي تهراني، ميزرا احمد قاضي تهراني از شاعران هزل گوي عصر صفوي، محمود صبوري، ميرزا حبيب كني، از قصران خارج و صدها اديب و فاضل ديگر كه هر يك در نوع خود ستارهاي هستند، در آسمان ادب اين پهنه از سرزمين ايران رنگ و جلاي خاصی داشته، مؤلف مرحوم در اثر گرانسنگ خود به اين موارد به طور مبسوط اشاره كرده‌اند.
قصران علاوه بر اين كه از نظر آب و هواي مناسب و موقعيت جغرافیایی مورد توجه بود.از لحاظ پرورش بزرگاني چون ملك الكلام بندار رازي، شاعر دربار مجدالدوله ديلمي، امير فخرالدين شكرابي، امير غياث‌الدين، آقا سيد ابراهيم لواسان، ميرزا جعفر، مشهور به حكيم الهي، حاج ملا شكرالله لواساني از قصران داخل و اميدي تهراني، ميزرا احمد قاضي تهراني از شاعران هزل گوي عصر صفوي، محمود صبوري، ميرزا حبيب كني، از قصران خارج و صدها اديب و فاضل ديگر كه هر يك در نوع خود ستارهاي هستند، در آسمان ادب اين پهنه از سرزمين ايران رنگ و جلاي خاصی داشته، مؤلف مرحوم در اثر گرانسنگ خود به اين موارد به طور مبسوط اشاره كرده‌اند.


علاوه بر اين به مباحث گويش، اداب، رسوم و ضرب المثل‌هاي رايج در منطقه پرداخته شده و نيز پارهاي از آداب، رسوم و مثل‌هاي منطقه آهار را بيان كرده است. خواننده با مطالعه اين بخش خود را در فضايي ديگر احساس مى‌كند و با جشن‌ها و اعيادي كه روزگاري زنده بود و امروز رنگ باخته است و با گويشي شيرين كه با فاصل‌هاي نه چندان دور مردمان به آن سخن مي‌راندند و اكنون كمتر نشاني از آن به جا مانده است، آشنا مى‌شود. مؤلف در زنده كردن بخشي از اين ميراث فرهنگی و نشان دادن سهم دلاورمردان و ارباب فضل اين خطه از كهن سرزمين ايران ستودني است. وي با تحليل‌هاي موشكافانه بابي تازه در مطالعات قصران شناسی باز كرده است.
علاوه بر اين به مباحث گويش، اداب، رسوم و ضرب المثل‌هاي رايج در منطقه پرداخته شده و نيز پارهاي از آداب، رسوم و مثل‌هاي منطقه آهار را بيان كرده است. خواننده با مطالعه اين بخش خود را در فضايي ديگر احساس مى‌كند و با جشن‌ها و اعيادي كه روزگاري زنده بود و امروز رنگ باخته است و با گويشي شيرين كه با فاصل‌هاي نه چندان دور مردمان به آن سخن میراندند و اكنون كمتر نشاني از آن به جا مانده است، آشنا مى‌شود. مؤلف در زنده كردن بخشي از اين ميراث فرهنگی و نشان دادن سهم دلاورمردان و ارباب فضل اين خطه از كهن سرزمين ايران ستودني است. وي با تحليل‌هاي موشكافانه بابي تازه در مطالعات قصران شناسی باز كرده است.


اخبار قصران مندرج در كتاب خاضر با استفاده از تاريخ‌هاي طبرستان، گيلان و منابع كتاب "ري باستان" و در مواردي از خود آن كتاب و نيز بررسی در آثار بر جاي مانده از رسوم در سينه دشت‌ها و زبانه صخره‌ها و قلل كوه‌ها و درون دره‌ها و تطبيق نصوص تاریخی با آنها منضم با اطلاعاتي كه به صورت دانش توده در باب احوال گذشته مردم آن حدود، ريشه آداب و رسوم فعلي آنجا به جاي مانده است. همچنين تامل، تعمق و تدبر درنام‌هاي اماكن باستاني و دقت در وجوه آن نامگذارى‌ها همراه با برخی استنباطها و اجتهادها در طي سالياني چند با صبر و حوصله‌اي تمام فراهم آمده است.
اخبار قصران مندرج در كتاب خاضر با استفاده از تاريخ‌هاي طبرستان، گيلان و منابع كتاب "ري باستان" و در مواردي از خود آن كتاب و نيز بررسی در آثار بر جاي مانده از رسوم در سينه دشت‌ها و زبانه صخره‌ها و قلل كوه‌ها و درون دره‌ها و تطبيق نصوص تاریخی با آنها منضم با اطلاعاتي كه به صورت دانش توده در باب احوال گذشته مردم آن حدود، ريشه آداب و رسوم فعلي آنجا به جاي مانده است. همچنين تامل، تعمق و تدبر درنام‌هاي اماكن باستاني و دقت در وجوه آن نامگذارى‌ها همراه با برخی استنباطها و اجتهادها در طي سالياني چند با صبر و حوصله‌اي تمام فراهم آمده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش