۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
كتاب از يك پيشگفتار و سه بخش تشكيل شده است. | كتاب از يك پيشگفتار و سه بخش تشكيل شده است. | ||
بخش اول با عنوان «سيره مسلمين» بحثى درباره «زيارت» در بين مسلمانان، به‌خصوص زيارت قبر پيامبر(ص) است. مؤلف در اين‌باره مى‌گويد: مسلمانان به زيارت قبور انبيا، امامان، اوليا، صالحان و بزرگان دين و در رأس تمام آن‌ها، قبر مقدس پيامبر اعظم(ص) مى‌رفتند و در كنار قبرشان به نماز و دعا مى‌پرداختند و به‌وسيله آن‌ها تبرک و توسل به خداى تعالى مى‌جستند و از آن‌ها كه آبرومند در پيشگاه خدا هستند، درخواست | بخش اول با عنوان «سيره مسلمين» بحثى درباره «زيارت» در بين مسلمانان، به‌خصوص زيارت قبر پيامبر(ص) است. مؤلف در اين‌باره مى‌گويد: مسلمانان به زيارت قبور انبيا، امامان، اوليا، صالحان و بزرگان دين و در رأس تمام آن‌ها، قبر مقدس پيامبر اعظم(ص) مى‌رفتند و در كنار قبرشان به نماز و دعا مى‌پرداختند و به‌وسيله آن‌ها تبرک و توسل به خداى تعالى مى‌جستند و از آن‌ها كه آبرومند در پيشگاه خدا هستند، درخواست می‌كردند براى آن‌ها نيز طلب سعادت نمايند. | ||
و اين مسئله مورد اجماع و اتفاق تمام گروه‌هاى مسلمان بود كه حتى يك نفر هم مخالف نداشت؛ تااينكه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرانى زبان به توهين و جسارت برداشت و گفت: زيارت پيامبر(ص) حرام و بدعت است و مسافرت كردن به اين منظور، سفر معصيت است و موجب قصر نماز نخواهد شد. | و اين مسئله مورد اجماع و اتفاق تمام گروه‌هاى مسلمان بود كه حتى يك نفر هم مخالف نداشت؛ تااينكه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرانى زبان به توهين و جسارت برداشت و گفت: زيارت پيامبر(ص) حرام و بدعت است و مسافرت كردن به اين منظور، سفر معصيت است و موجب قصر نماز نخواهد شد. | ||