۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند'
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
از اوسط قرن سوم هجرى اختلاط ملل اسلامى و فرهنگ‌هاى مختلف آن به حدى رسيد كه ديگر فاصله ميان عرب و موالى پرشده بود و يك سلسله ارزش‌هاى نوين اخلاقى و اجتماعى و فرهنگى در جامعه غلبه مى‌يافت، يا دست كم بين خواص و فرهيختگان حاكم مى‌شد. يكى از اين فرهيختگان كه خود از جمله ثبت-كنندگان آن واقعيت و تصويركنندگان آن فرهنگ نوين يا تركيب نوين فرهنگى بود، محمد بن اسحاق يحيى الوشاء است. | از اوسط قرن سوم هجرى اختلاط ملل اسلامى و فرهنگ‌هاى مختلف آن به حدى رسيد كه ديگر فاصله ميان عرب و موالى پرشده بود و يك سلسله ارزش‌هاى نوين اخلاقى و اجتماعى و فرهنگى در جامعه غلبه مى‌يافت، يا دست كم بين خواص و فرهيختگان حاكم مى‌شد. يكى از اين فرهيختگان كه خود از جمله ثبت-كنندگان آن واقعيت و تصويركنندگان آن فرهنگ نوين يا تركيب نوين فرهنگى بود، محمد بن اسحاق يحيى الوشاء است. | ||
توجه به فرهنگ در عصر اموى با مطرح شده قصص قديم عرب و اسرائيليات و سپس آداب ایرانى شروع شد و بعدها بويژه در عصر عباسى با ترجمه فرهنگ يونانى به كمال رسيد. خلفاى اموى و عباسى براى تربيت فرزندان خود استادان لغت و اخبار عرب را اجير | توجه به فرهنگ در عصر اموى با مطرح شده قصص قديم عرب و اسرائيليات و سپس آداب ایرانى شروع شد و بعدها بويژه در عصر عباسى با ترجمه فرهنگ يونانى به كمال رسيد. خلفاى اموى و عباسى براى تربيت فرزندان خود استادان لغت و اخبار عرب را اجير می‌كردند. در چنين فضايى بود كه امثال [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، ابن‌قتيبه، ثعلب و مشّاء پيدا شدند. | ||
قسم اول كتاب با ذكر حدود «ظرف» و قواعد اخلاقى آن آغاز مى‌شود و با مباحثى مانند ضرورت كسب علم، تبيين مكارم اخلاق و مقومات آن؛ مانند ذم حسد و كلام بيهوده، نهى از مزاح، امر به گزينش دوستان و خوشرويى با آنان و امر به زيارت آن‌ها ادامه مى‌يابد. | قسم اول كتاب با ذكر حدود «ظرف» و قواعد اخلاقى آن آغاز مى‌شود و با مباحثى مانند ضرورت كسب علم، تبيين مكارم اخلاق و مقومات آن؛ مانند ذم حسد و كلام بيهوده، نهى از مزاح، امر به گزينش دوستان و خوشرويى با آنان و امر به زيارت آن‌ها ادامه مى‌يابد. | ||