۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| سال نشر = 1380 ش | | سال نشر = 1380 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE05859AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| شابک =964-302-463-6 | | شابک =964-302-463-6 | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
کتاب با مقدمهاى ادبى از آقاى محمدرضا رنجبر در اشاره به محتواى اثر آغاز و مطالب، دربردارنده مجموعا بيست عنوان سخنرانى مىباشد. | کتاب با مقدمهاى ادبى از آقاى محمدرضا رنجبر در اشاره به محتواى اثر آغاز و مطالب، دربردارنده مجموعا بيست عنوان سخنرانى مىباشد. | ||
نگارنده با توجه به تعاليم دين اسلام و با استناد از آيات قرآن، احاديث | نگارنده با توجه به تعاليم دين اسلام و با استناد از آيات قرآن، احاديث معصومین، حكايات آموزنده و اشعار شاعران، به ویژه اشعار مولوى، مباحثى در خصوص اخلاق و تربيت را مطرح ساخته است. (حبيبى، سلمان، 1389) | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در ادامه، نمونههاى از هدايتهاى قرآنى ذكر و به این مطلب اشاره شده است كه انسان، بايد در امر سعادت خویش، خشوع، خاک سارى و كوچكى را پيشه كار خود قرار دهد. | در ادامه، نمونههاى از هدايتهاى قرآنى ذكر و به این مطلب اشاره شده است كه انسان، بايد در امر سعادت خویش، خشوع، خاک سارى و كوچكى را پيشه كار خود قرار دهد. | ||
دومین سخنرانى، در موضوع «آرى، نه» مىباشد. مؤلف در این فصل، به این بحث پرداخته كه همه چيز آينه است و خدا را نمايانده و به قول ديگر، آيت و نشانهاى بر وجود و حضور حضرت حق است و همچنان كه وجود سبزه، از خاک است و بدون خاک، سبزهاى نيست، بدون خداوند نيز هيچ چيزى نخواهد بود. | |||
وى معتقد است اگر انسان گاه رو به ترديد و يا انكار كرده و از خدا، خبر و نشانى ندارد، ازآنروست كه به گناه روى آورده است. به باور وى، گناه برای وجود آدمى، همچون زنگار برای آيينه است و گرنه، چيزى در عالم نيست كه حاكى و گواه بر وجود خداوند ناظر و حاضر نباشد؛ ازاينرو عارفان با ديدن همه چيز، يادآور وجود خداوند مىشوند. | وى معتقد است اگر انسان گاه رو به ترديد و يا انكار كرده و از خدا، خبر و نشانى ندارد، ازآنروست كه به گناه روى آورده است. به باور وى، گناه برای وجود آدمى، همچون زنگار برای آيينه است و گرنه، چيزى در عالم نيست كه حاكى و گواه بر وجود خداوند ناظر و حاضر نباشد؛ ازاينرو عارفان با ديدن همه چيز، يادآور وجود خداوند مىشوند. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
وى در ادامه، «آرى» و «نه» را جزء مقدسترين واژهها مىشمارد، به شرط آنكه هر یک در جاى خود به كار روند. به نظر وى، قداست «آرى»، در این است كه انسان آن را تنها در برابر خداوند به كار بندد، همانطورى كه حرمت و ارزش «نه»، وقتى است كه انسان آن را تنها در برابر غير خداوند به كارگيرد. | وى در ادامه، «آرى» و «نه» را جزء مقدسترين واژهها مىشمارد، به شرط آنكه هر یک در جاى خود به كار روند. به نظر وى، قداست «آرى»، در این است كه انسان آن را تنها در برابر خداوند به كار بندد، همانطورى كه حرمت و ارزش «نه»، وقتى است كه انسان آن را تنها در برابر غير خداوند به كارگيرد. | ||
در ادامه، مؤلف با طرح این سوال كه انسان، ريزهخوار سفره كيست؟ بحث را دنبال كرده است. وى با جواب به این سوال، به بحث از راه رهایى و نجات بشر پرداخته و با اشاره به | در ادامه، مؤلف با طرح این سوال كه انسان، ريزهخوار سفره كيست؟ بحث را دنبال كرده است. وى با جواب به این سوال، به بحث از راه رهایى و نجات بشر پرداخته و با اشاره به اهمیت و جايگاه سكوت، آن را پرهيز از زيادهروى تعريف كرده و چنين بيان مىدارد كه زيادهروى در همهجا مذموم است، مگر در نیکو بودن كه بايد انسان در این امر زياده روى كند. | ||
عنوان سخنرانى سوم، «عشق حق» مىباشد. مؤلف، در ابتداى این فصل، به مبحث «زبان» و بدىها و خوبىهاى استفاده از آن اشاره كرده و توضيح مىدهد كه بهترين استفاده از زبان، بازگفتن نعمتهاى خداوندى است؛ گرچه زبان از گفتن آن همه نارسا و قاصر است. سپس بحث تكبر، ريشهها و راه علاج آن مورد بررسى قرار گرفته و به این نكته اشاره شده كه نماز، یکى از آن مواردى است كه بهوسيله آن، مىتوان تكبر را علاج كرد؛ زيرا در حقيقت، ثمره نماز در خشوع و خضوع است و مظهر آن، ركوع و سجود مىباشد. | عنوان سخنرانى سوم، «عشق حق» مىباشد. مؤلف، در ابتداى این فصل، به مبحث «زبان» و بدىها و خوبىهاى استفاده از آن اشاره كرده و توضيح مىدهد كه بهترين استفاده از زبان، بازگفتن نعمتهاى خداوندى است؛ گرچه زبان از گفتن آن همه نارسا و قاصر است. سپس بحث تكبر، ريشهها و راه علاج آن مورد بررسى قرار گرفته و به این نكته اشاره شده كه نماز، یکى از آن مواردى است كه بهوسيله آن، مىتوان تكبر را علاج كرد؛ زيرا در حقيقت، ثمره نماز در خشوع و خضوع است و مظهر آن، ركوع و سجود مىباشد. | ||