۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''آيينه‌ى دانشوران''' اثر سيدعليرضا ريحان يزدى، دايرةالمعارف گونه‌اى است به زبان فارسی، حاوى بيوگرافى علماى يزد و معاصران نویسنده در قم و تاريخ تاسيس حوزه. | '''آيينه‌ى دانشوران''' اثر سيدعليرضا ريحان يزدى، دايرةالمعارف گونه‌اى است به زبان فارسی، حاوى بيوگرافى علماى يزد و معاصران نویسنده در قم و تاريخ تاسيس حوزه. | ||
انگيزه نویسنده از نگارش این اثر، ارائه شرح حالى مختصر از مدرسين و محصلين حوزه | انگيزه نویسنده از نگارش این اثر، ارائه شرح حالى مختصر از مدرسين و محصلين حوزه علمیه بوده تا بدين وسيله نام و ياد ايشان ثبت گرديده و از آفت به فراموشى سپرده‌شدن مصون بماند. مؤلف همچنين به جهت نقصى كه در آثار نگاشته شده توسط تاريخ‌نگاران مى‌ديده، دست به كار نگارش این اثر شده است. وى این نقص را طفره رفتن مورخان از نقل حقايق تاريخى‌اى مى‌داند كه به نفع و صلاح آنان نبوده است. | ||
نگارش كتاب از سال1350ق آغاز و در سال 1354ق پایان يافته است. هرچند مؤلف به مرور آن را | نگارش كتاب از سال1350ق آغاز و در سال 1354ق پایان يافته است. هرچند مؤلف به مرور آن را تكمیل نموده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
اين كتاب به خصوص در باب علماى روحانى شهر يزد و نواحى اطراف آن حاوى اطلاعات گرانبهايى است كه در منابع ديگر كمتر به چشم مى‌خورد. مؤلف مقارن با تاسيس مدرسه فيضيه به همت [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى به قم رفت و در آنجا سكنا گزيد و ضمن استفاده از محضر آن عالم بزرگ، به تدوین زندگى‌نامه و گزارش احوال و اشعار علماى يزدى و غير يزدى ساكن قم و ديگر طلبه‌هاى فاضل آنجا پرداخت. | اين كتاب به خصوص در باب علماى روحانى شهر يزد و نواحى اطراف آن حاوى اطلاعات گرانبهايى است كه در منابع ديگر كمتر به چشم مى‌خورد. مؤلف مقارن با تاسيس مدرسه فيضيه به همت [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى به قم رفت و در آنجا سكنا گزيد و ضمن استفاده از محضر آن عالم بزرگ، به تدوین زندگى‌نامه و گزارش احوال و اشعار علماى يزدى و غير يزدى ساكن قم و ديگر طلبه‌هاى فاضل آنجا پرداخت. | ||
كتاب در چاپ اول (209صفحه) مشتمل است بر پنج چهره (فصل). مؤلف در چاپ دوم به شرح و بسط سه چهره اول پرداخته و | كتاب در چاپ اول (209صفحه) مشتمل است بر پنج چهره (فصل). مؤلف در چاپ دوم به شرح و بسط سه چهره اول پرداخته و تكمیل چهره چهارم و پنجم را به چاپ سوم، كه توفيق نشر آن را نيافت محول كرده است. چند سال پس از درگذشت مؤلف، چاپ سوم آن با تلفيق مطالب چاپ اول و دوم و اطلاعات و تصحيحات جديد به كوشش [[باقری بیدهندی، ناصر|ناصر باقرى بيدهندى]] در 950 صفحه انتشار يافت. | ||
چهره اول كتاب با شرح حال موسس حوزه قم، آيت‌الله [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى آغاز شده است. در این فصل، درباره اقدامات خيريه ايشان در قم، اصول تعليم و تعلم محصلين قديم در دوران معاصر، تعطيلات مدارس | چهره اول كتاب با شرح حال موسس حوزه قم، آيت‌الله [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى آغاز شده است. در این فصل، درباره اقدامات خيريه ايشان در قم، اصول تعليم و تعلم محصلين قديم در دوران معاصر، تعطيلات مدارس علمیه، ممرّ معاش طلاب، مباشرين شهريه طلاب، معرفى اساتيد فقه و اصول معروف قم و توصيف جلسات درس ايشان، معرفى اساتيد و مجالس تدريس تفسير و معقول در حوزه قم مطالبى نوشته شده است. | ||
از جمله عالمانى كه در چهره دوم به بيان شرح حال آن‌ها پرداخته شده، مى‌توان از آقا | از جمله عالمانى كه در چهره دوم به بيان شرح حال آن‌ها پرداخته شده، مى‌توان از آقا میر سيدعلى مدرس بزرگ، آقا سيديحيى، شيخ فضل‌الله نورى، میر سيدمحمد اصفهانى فشاركى و... نام برد. | ||
در چهره سوم، به بيان شرح حال دانشمندانى كه پيش از ورود موسس حوزه | در چهره سوم، به بيان شرح حال دانشمندانى كه پيش از ورود موسس حوزه علمیه قم، از ساير شهرها به شهر قم وارد شده و يا زادگاه ايشان همین شهر بوده، پرداخته شده و از شخصيت‌هايى چون حاج میرزا جواد ملكى تبريزى، شيخ ابوالقاسم قمى، میرزا محمد فيض قمى، آقا محمد كبير، سيدفخرالدين قمى و سيدعلى شبّر سخن به میان آمده است. | ||
چهره چهارم به يادكرد عالمان و اساتيدى چون سيدصدرالدين محمدعلى الموسوى، سيدمحمدتقى خوانسارى، سيدمحمد حجت تبريزى، [[موسوی خوانساری، احمد|سيداحمد خوانسارى]]، شيخ محمدعلى عراقى (اراكى)، سيدشهابالدين مرعشى نجفى، سيدابوالحسن قزوینى، | چهره چهارم به يادكرد عالمان و اساتيدى چون سيدصدرالدين محمدعلى الموسوى، سيدمحمدتقى خوانسارى، سيدمحمد حجت تبريزى، [[موسوی خوانساری، احمد|سيداحمد خوانسارى]]، شيخ محمدعلى عراقى (اراكى)، سيدشهابالدين مرعشى نجفى، سيدابوالحسن قزوینى، میرزا محمدعلى شاه آبادى، سيدروحالله خمینى، سيدمحمدرضا گلپايگانى، سيداحمد زنجانى و... اختصاص يافته است. | ||
چهره پنجم به يادكرد برخى از دانشجویان (طلاب) و نيز برخى ديگر از اساتيد و دانشمندان حوزه | چهره پنجم به يادكرد برخى از دانشجویان (طلاب) و نيز برخى ديگر از اساتيد و دانشمندان حوزه علمیه قم اختصاص يافته و از كسانى چون سيدعلىرضا مدرسى، آقا على گلپايگانى صفا، شيخ محمد صدوقى، شيخ غلام‌رضا يزدى، آقا سيدحسين بدلاء، آقا سيدرضا بهاء الدينى و... ياد شده است. | ||
چهره پنجم داراى چهار تذييل است كه در تذييل نخست، مؤلف به بيان شرح حال خود مى‌پردازد و طى آن، خلاصه‌اى از كتاب «شيعه در هند» را كه خود نگاشته، ارائه مى‌كند. همچنين در این تذييل، مقدمه‌هايى كه مؤلف بر سه كتاب خویش؛ يعنى: «درس انشاء يا علم بيان»، «ترجمه فارسی كتاب بلوهر» و «بازرگانى محمد»، نگاشته، درج گرديده است. | چهره پنجم داراى چهار تذييل است كه در تذييل نخست، مؤلف به بيان شرح حال خود مى‌پردازد و طى آن، خلاصه‌اى از كتاب «شيعه در هند» را كه خود نگاشته، ارائه مى‌كند. همچنين در این تذييل، مقدمه‌هايى كه مؤلف بر سه كتاب خویش؛ يعنى: «درس انشاء يا علم بيان»، «ترجمه فارسی كتاب بلوهر» و «بازرگانى محمد»، نگاشته، درج گرديده است. | ||
در تذييل شماره دو، به بيان شرح حال مرحوم [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] پرداخته شده و از توجه ویژه ايشان به نشر تعاليم اسلامى در مغرب | در تذييل شماره دو، به بيان شرح حال مرحوم [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] پرداخته شده و از توجه ویژه ايشان به نشر تعاليم اسلامى در مغرب زمین سخن به میان آمده است. | ||
در تذييل شماره سه، مؤلف به جريان سفر خود از قم به تهران در 23 دى ماه1314ش اشاره كرده و از عالمانى چون [[موسوی خوانساری، احمد|سيداحمد خوانسارى]]، | در تذييل شماره سه، مؤلف به جريان سفر خود از قم به تهران در 23 دى ماه1314ش اشاره كرده و از عالمانى چون [[موسوی خوانساری، احمد|سيداحمد خوانسارى]]، میرزا خليل كمره‌اى، شيخ اسماعيل چاپلقى، سيدحسين رسولى محلاتى، سيدمحمود طالقانى و...ياد مى‌كند. | ||
نویسنده در تذييل شماره چهار، ابتدا درباره يزد و اطراف آن سخن گفته و سپس به معرفى كتاب «تذكره میکده»، نوشته | نویسنده در تذييل شماره چهار، ابتدا درباره يزد و اطراف آن سخن گفته و سپس به معرفى كتاب «تذكره میکده»، نوشته میرزا محمدعلى وامق كه حاوى شرح حال و آثار بيش از پنجاه شاعر معاصر كه در يزد می‌زيسته‌اند، مى‌باشد، پرداخته و يادداشت‌هايى را كه خود ضمن مطالعه این كتاب نوشته درج كرده است. این تذكره در آن زمان هنوز به چاپ نرسيده بود، بنابراین نقل مندرجات آن به محققان تاريخ و ادب شهر يزد كمك موثرى بوده است. مؤلف قريب به شصت زندگى‌نامه را از تذكره میکده و احوال پنجاه و پنج سراينده قديم يزد را از بخش دانشمندان جامع مفيدى، كه پس از سال‌ها به همت [[افشار، ایرج|ايرج افشار]] تصحيح و منتشر شد و در زمان نگارش آيينه دانشوران كمتر شناخته بود، نقل كرده است. | ||
در آخرين بخش كتاب، با عنوان «ياد بعضى از دانشمندان يزد» شرح احوال عده‌اى ديگر از يزديان دانشمند درج گرديده است. در | در آخرين بخش كتاب، با عنوان «ياد بعضى از دانشمندان يزد» شرح احوال عده‌اى ديگر از يزديان دانشمند درج گرديده است. در همین بخش، اطلاعات پراكنده مفيدى درباه تاريخ قرن اخير يزد گردآمده است كه از آن جمله، اطلاعاتى در باب فرمانداران يزد، انعقاد اولين انجمن نظارت در این شهر، احوال فرخى يزدى و... مى‌باشد. | ||
از جمله ویژگى‌هاى این كتاب، می‌توان به این نكته اشاره كرد كه این اثر، نخستين دائرة المعارف گونه‌اى است كه پس از تاسيس حوزه | از جمله ویژگى‌هاى این كتاب، می‌توان به این نكته اشاره كرد كه این اثر، نخستين دائرة المعارف گونه‌اى است كه پس از تاسيس حوزه علمیه قم نگاشته شده و بدين لحاظ مرجع آثار بعدى در این زمینه است. | ||
همچنين این كتاب حاوى شرح حال علماى يزد و معاصران نویسنده است و گاه اطلاعات مفيد مربوط به كتاب‌شناسى در اختيار خواننده قرار مى‌دهد و نيز خلاصه برخى از كتاب‌هاى مخطوطه كه توسط مؤلف مورد مطالعه قرار گرفته در آن درج شده است. | همچنين این كتاب حاوى شرح حال علماى يزد و معاصران نویسنده است و گاه اطلاعات مفيد مربوط به كتاب‌شناسى در اختيار خواننده قرار مى‌دهد و نيز خلاصه برخى از كتاب‌هاى مخطوطه كه توسط مؤلف مورد مطالعه قرار گرفته در آن درج شده است. | ||