۱۴۶٬۸۵۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==↵↵مقدمه و متن كتاب.↵↵==پانويس ==↵<references />' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابستهها== {{وابستهها}} '
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==↵↵مقدمه و متن كتاب.↵↵==پانويس ==↵<references />' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابستهها== {{وابستهها}} ') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10021 | ||
| کتابخوان همراه نور =10021 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
«تمييز مشتركات»، از مهمترين مباحث علم رجال است. نویسنده در اين فصل پس از توضيحى اجمالى، به بررسى احوال اشخاصى چون ابن سنان، محمد بن قيس، محمد بن اسماعيل و ابوبصير كه بين چند نفر مشتركند، پرداخته است<ref>همان، ص 45 - 72</ref> | «تمييز مشتركات»، از مهمترين مباحث علم رجال است. نویسنده در اين فصل پس از توضيحى اجمالى، به بررسى احوال اشخاصى چون ابن سنان، محمد بن قيس، محمد بن اسماعيل و ابوبصير كه بين چند نفر مشتركند، پرداخته است<ref>همان، ص 45 - 72</ref> | ||
«اقسام حديث»، از ديگر عناوين مورد بحث است. قدما، خبر را به دو قسم صحيح و غير صحيح تقسيم | «اقسام حديث»، از ديگر عناوين مورد بحث است. قدما، خبر را به دو قسم صحيح و غير صحيح تقسيم میكردند و لكن متأخرين خبر را به چهار قسم صحيح، حسن، موثق و ضعيف تقسيم كردهاند. اين تقسيم در زمان [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] اتفاق افتاد و در زمان علامه مشهور شد<ref>همان، ص 89 - 90</ref> | ||
بحث از «تحمل روايت»، آخرين مطلب كتاب است. نویسنده از هفت طريق براى تحمل روايت نام برده كه از آن جمله است: سماع، قرائت، اجازه، مكاتبه و اعلام. نویسنده، آخرين راه را «وجاده» دانسته است. وجاده بدين معناست كه خبر را به خط امام يا شيخ يا كسى كه به او امر شده بيابد. در انتهاى اين فصل از كتاب فقه منسوب به [[امام رضا(ع)]] بهعنوان مثالى براى وجاده ارائه شده است. اين كتاب را امير حسين بن حيدر، سبط [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در زمان مجاورت بيتاللهالحرام نزد گروهى از شیعیان كه به زيارت خانه خدا آمده بود، يافته و آن را استنساخ مىكند، سپس به اصفهان آورده و بر [[علامه مجلسى]] عرضه مىكند<ref>همان، ص 91 - 98</ref> | بحث از «تحمل روايت»، آخرين مطلب كتاب است. نویسنده از هفت طريق براى تحمل روايت نام برده كه از آن جمله است: سماع، قرائت، اجازه، مكاتبه و اعلام. نویسنده، آخرين راه را «وجاده» دانسته است. وجاده بدين معناست كه خبر را به خط امام يا شيخ يا كسى كه به او امر شده بيابد. در انتهاى اين فصل از كتاب فقه منسوب به [[امام رضا(ع)]] بهعنوان مثالى براى وجاده ارائه شده است. اين كتاب را امير حسين بن حيدر، سبط [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در زمان مجاورت بيتاللهالحرام نزد گروهى از شیعیان كه به زيارت خانه خدا آمده بود، يافته و آن را استنساخ مىكند، سپس به اصفهان آورده و بر [[علامه مجلسى]] عرضه مىكند<ref>همان، ص 91 - 98</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۷: | ||
فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. محقق كتاب در پاورقى، توضيحاتى پيرامون برخى اعلام و مطالب و منابع نوشته است. | فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. محقق كتاب در پاورقى، توضيحاتى پيرامون برخى اعلام و مطالب و منابع نوشته است. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||