میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی
| عنوان‌های دیگر =شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[زمانی، کریم]] (نويسنده)
[[زمانی، کریم]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏PIR‎‏ ‎‏5304‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏2‎‏ز‎‏8‎‏
| کد کنگره =‏PIR‎‏ ‎‏5304‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏2‎‏ز‎‏8‎‏
خط ۲۸: خط ۲۸:
'''میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی'''، از آثار [[زمانی، کریم|كريم زمانى]] (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى [[مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد|جلال‌الدين محمد بلخى]]، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد.
'''میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی'''، از آثار [[زمانی، کریم|كريم زمانى]] (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى [[مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد|جلال‌الدين محمد بلخى]]، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد.


اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى» <ref>ميناگر عشق، ص 1</ref> شروع مى‌شود و با «تجلى» <ref>همان، ص 19</ref>، و «ظهور و خفاى حق» <ref>همان، ص 24</ref> و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى» <ref>همان، ص 990</ref> خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نويسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلاًمباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد.
اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى» <ref>ميناگر عشق، ص 1</ref> شروع مى‌شود و با «تجلى» <ref>همان، ص 19</ref>، و «ظهور و خفاى حق» <ref>همان، ص 24</ref> و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى» <ref>همان، ص 990</ref> خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نویسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلاًمباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد.


البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است:
البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است:
۶۱٬۱۸۹

ویرایش