معرفة الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۸: خط ۱۸:
| سال نشر = 1422 ق یا 2002 م
| سال نشر = 1422 ق یا 2002 م


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11941AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21537AUTOMATIONCODE،AUTOMATIONCODE11941AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =5
| تعداد جلد =5
| کتابخانۀ دیجیتال نور =7885
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11941
| کتابخوان همراه نور =11941
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|صحابه (ابهام‌زدایی)}}


'''معرفة الصحابة''' كتابى است تألیف [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] به زبان عربى در معرفى برخى از شخصيتهاى اسلامى كه از آنان به عنوان صحابه ياد شده و نيز بيان مراتب آنان.
'''معرفة الصحابة''' كتابى است تألیف [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] به زبان عربى در معرفى برخى از شخصيتهاى اسلامى كه از آنان به عنوان صحابه ياد شده و نيز بيان مراتب آنان.


مؤلف در بيان انگيزه خود از نگارش اين كتاب مى‌نويسد: چون شناخت صحابه و مراتب آنان امرى لازم است و غالبا مورد توجه پژوهشگران در آثار و اخبار قرار دارد به تألیف آن همت گماشته است.
مؤلف در بيان انگيزه خود از نگارش اين كتاب مى‌نويسد: چون شناخت صحابه و مراتب آنان امرى لازم است و غالباً  مورد توجه پژوهشگران در آثار و اخبار قرار دارد به تألیف آن همت گماشته است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۵۵: خط ۵۷:
ب: چنان چه مستند صحابى بودن فردى، منحصر به روايتى شاذ باشد، تضعيف جدى در سند اين روايت، سبب رد مضمون آن حديث و در نتيجه، نفى وجود شخص صحابى مورد نظر خواهد شد.
ب: چنان چه مستند صحابى بودن فردى، منحصر به روايتى شاذ باشد، تضعيف جدى در سند اين روايت، سبب رد مضمون آن حديث و در نتيجه، نفى وجود شخص صحابى مورد نظر خواهد شد.


ج: صرف روايت شخص از پيامبر(ص) دلالت قطعى بر مسند بودن آن ندارد و به اصطلاحِ حديثى، حديث مرفوعه نخواهد بود، بلكه حديث "مرسل" مى‌تواند باشد، لذا برخى كه تنها زمان رسول خدا را درك كرده بودند، براى نشان دادن اين موضوع، نام اصحابى را كه از آنان حديث شنيده بودند مى‌انداختند و خود مستقيم از پيامبر(ص) نقل حديث مى‌كردند. مرسل بودن روايات سبب شده تا افراد زيادى از تابعين در شمار صحابيان قرار گيرند.
ج: صرف روايت شخص از پيامبر(ص) دلالت قطعى بر مسند بودن آن ندارد و به اصطلاحِ حديثى، حديث مرفوعه نخواهد بود، بلكه حديث "مرسل" مى‌تواند باشد، لذا برخى كه تنها زمان رسول خدا را درك كرده بودند، براى نشان دادن اين موضوع، نام اصحابى را كه از آنان حديث شنيده بودند مى‌انداختند و خود مستقيم از پيامبر(ص) نقل حديث می‌كردند. مرسل بودن روايات سبب شده تا افراد زيادى از تابعين در شمار صحابيان قرار گيرند.


د: كسانى كه با روايت سر و كار دارند مى‌دانند كه نام افراد به تناسب ذوق و سليقه راويان يا توهم، به گونه‌هاى مختلف بيان شده است. گاه افراد به اسم، كنيه، جَدّ، قبيله، تيره و... نام برده شده‌اند. همين امر برخى صحابه‌نگاران را بر آن داشته تا با سطحى‌نگرى، بر اساس هر يك از روايات، اصحابى خيالى درست كنند. اين امر يكى از دلايل اصلى افزوده شدن اصحابى است كه نام آن‌ها به صورت‌هاى مختلف در روايات نقل شده است.
د: كسانى كه با روايت سر و كار دارند مى‌دانند كه نام افراد به تناسب ذوق و سليقه راويان يا توهم، به گونه‌هاى مختلف بيان شده است. گاه افراد به اسم، كنيه، جَدّ، قبيله، تيره و... نام برده شده‌اند. همين امر برخى صحابه‌نگاران را بر آن داشته تا با سطحى‌نگرى، بر اساس هر يك از روايات، اصحابى خيالى درست كنند. اين امر يكى از دلايل اصلى افزوده شدن اصحابى است كه نام آن‌ها به صورت‌هاى مختلف در روايات نقل شده است.
خط ۶۱: خط ۶۳:
ه: اشكال ديگرى كه متوجه اين روش است، ارائه نكردن اطلاعات كافى درباره اصحاب است؛ امرى كه ديگران را بر آن داشت تا صحابه‌نگارى حديثى را به تراجم‌نگارى تغيير جهت دهند.
ه: اشكال ديگرى كه متوجه اين روش است، ارائه نكردن اطلاعات كافى درباره اصحاب است؛ امرى كه ديگران را بر آن داشت تا صحابه‌نگارى حديثى را به تراجم‌نگارى تغيير جهت دهند.


بنابراين، حركت ديگرى كه در حوزه صحابه‌نگارى پديد آمد، روش نقد و بررسى مستندات صحابه‌نگارانِ پيشين بود. پيش‌گام اين حركت، تا آن‌جا كه منابع موجود نشان مى دهد، [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] در معرفة الصحابة است. ابونعيم از شيوه روايى پيروى نكرد و آن را جامع و مانع ندانست. وى از كسانى كه تنها بر اساس روايات، افرادى را در شمار صحابه نام برده‌اند، انتقاد مى‌كند. به طور مثال، ذيل عتبة بن ابى‌وقاص مى‌گويد: برخى علماى متأخر او را صحابى دانسته‌اند و به حديث زهرى از عروه از عايشه از عتبة بن ابى‌وقاص استناد كرده‌اند، در حالى كه اسلام آوردن عتبه ثابت نشده است. هم‌چنين ممكن است "سماع از پيامبر(ص)" حاصل نشده باشد؛ مانند مصعب بن شيبه؛ اياس بن مالك، محمد بن زهير بن ابى جبل، محمد ابومهند مزنى، محمد بن عليه قرشى، محمود بن شرحبيل و عتبة بن طويع. اين افراد از نظر ابونعيم در شمار تابعين هستند. وى اين اشتباه را از ناحيه برخى راويان دانسته و در پايان، ذيل بابى به نام "ذكر من اسمه محمد و ذكرهم بعض الرواة فى جملة الصحابة واهماً فيهم" تصريح مى‌كند كه تمام افرادى كه نام برده شد، از اصحاب نيستند و تنها برخى بر اساس اين رواياتِ موهوم و بى‌اساس، توهم كرده‌اند كه آنان در شمار صحابه هستند. ابونعيم مى‌گويد: تنها كسانى به اين روايات اهميت مى‌دهند كه هدفشان زياد كردن شمار صحابه رسول خدا(ص) و مباهات به آنان است.
بنابراین، حركت ديگرى كه در حوزه صحابه‌نگارى پديد آمد، روش نقد و بررسى مستندات صحابه‌نگارانِ پيشين بود. پيش‌گام اين حركت، تا آن‌جا كه منابع موجود نشان می‌دهد، [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] در معرفة الصحابة است. ابونعيم از شيوه روايى پيروى نكرد و آن را جامع و مانع ندانست. وى از كسانى كه تنها بر اساس روايات، افرادى را در شمار صحابه نام برده‌اند، انتقاد مى‌كند. به طور مثال، ذيل عتبة بن ابى‌وقاص مى‌گويد: برخى علماى متأخر او را صحابى دانسته‌اند و به حديث زهرى از عروه از عايشه از عتبة بن ابى‌وقاص استناد كرده‌اند، در حالى كه اسلام آوردن عتبه ثابت نشده است. هم‌چنين ممكن است "سماع از پيامبر(ص)" حاصل نشده باشد؛ مانند مصعب بن شيبه؛ اياس بن مالك، محمد بن زهير بن ابى جبل، محمد ابومهند مزنى، محمد بن عليه قرشى، محمود بن شرحبيل و عتبة بن طويع. اين افراد از نظر ابونعيم در شمار تابعين هستند. وى اين اشتباه را از ناحيه برخى راويان دانسته و در پايان، ذيل بابى به نام "ذكر من اسمه محمد و ذكرهم بعض الرواة فى جملة الصحابة واهماً فيهم" تصريح مى‌كند كه تمام افرادى كه نام برده شد، از اصحاب نيستند و تنها برخى بر اساس اين رواياتِ موهوم و بى‌اساس، توهم كرده‌اند كه آنان در شمار صحابه هستند. ابونعيم مى‌گويد: تنها كسانى به اين روايات اهميت مى‌دهند كه هدفشان زياد كردن شمار صحابه رسول خدا(ص) و مباهات به آنان است.


وى در معرفة الصحابة سعى بر اين دارد تا اين اشتباه‌ها را برطرف سازد و از اين رو به راه‌هاى مختلفى كه مى‌توانسته در اثبات صحابى بودن كسى كمك كند، توجه كرده است. آن چه از ميان همه راه‌ها براى او و صحابه نگاران بعدى قابل توجه بوده و بدان استناد كرده‌اند، علاوه بر تواتر، شهرت صحابى بودن فردى در نزد مورخان و محدثان بوده است، در عين حال از روايت نيز غافل نشده و براى اطمينان، روايت يا رواياتى را از آن صحابى - هر چند با اشاره - نقل مى‌كند.
وى در معرفة الصحابة سعى بر اين دارد تا اين اشتباه‌ها را برطرف سازد و از اين رو به راه‌هاى مختلفى كه مى‌توانسته در اثبات صحابى بودن كسى كمك كند، توجه كرده است. آن چه از ميان همه راه‌ها براى او و صحابه نگاران بعدى قابل توجه بوده و بدان استناد كرده‌اند، علاوه بر تواتر، شهرت صحابى بودن فردى در نزد مورخان و محدثان بوده است، در عين حال از روايت نيز غافل نشده و براى اطمينان، روايت يا رواياتى را از آن صحابى - هر چند با اشاره - نقل مى‌كند.
خط ۷۴: خط ۷۶:




كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم محققان و فهرست مطالب در ا نتهاى هر جلد مى‌باشد. همچنين فهرست احاديث و نيز فهرست آثار، كه به ترتيب حروف الفبا مرتب گشته، در انتهاى جلد پنجم درج گرديده است.
كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم محققان و فهرست مطالب در انتهاى هر جلد مى‌باشد. همچنين فهرست احاديث و نيز فهرست آثار، كه به ترتيب حروف الفبا مرتب گشته، در انتهاى جلد پنجم درج گرديده است.


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۸۳: خط ۸۵:
#پرتال استان اصفهان.
#پرتال استان اصفهان.
#هدايت پناه، محمدرضا، تاريخ در آينه پژوهش، زمستان 1383، ش4، ص197-236.
#هدايت پناه، محمدرضا، تاريخ در آينه پژوهش، زمستان 1383، ش4، ص197-236.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}