۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شیبانی، محمد بن علی‌نقی]] ( | [[شیبانی، محمد بن علی‌نقی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 95 /ش9 ن901 | | کد کنگره =BP 95 /ش9 ن901 | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''مختصر نهج البيان'''، اثر محمد بن على نقى شيبانى (قبل 994ق)، تفسير مختصرى است از كتاب «نهج البيان عن كشف معاني القرآن» كه تفسيرى روايى و از نوشته‌هاى قرن هشتم و منسوب به محمد بن حسن شيبانى است. | '''مختصر نهج البيان'''، اثر محمد بن على نقى شيبانى (قبل 994ق)، تفسير مختصرى است از كتاب «نهج البيان عن كشف معاني القرآن» كه تفسيرى روايى و از نوشته‌هاى قرن هشتم و منسوب به محمد بن حسن شيبانى است. | ||
در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعه]]»، از اين تفسير ياد شده و درباره آن چنين آمده است: «تفسيرى جليل القدر است كه با همه اختصارش دربردارنده مطالب همه تفاسير است». سپس نوشته شده است: «كتابت اين تفسير در سال 1097ق، به خط صالح بن ناصر بحرانى به انجام رسيده است». روشن است كه از سخنان صاحب «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» نمى‌توان به نام | در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعه]]»، از اين تفسير ياد شده و درباره آن چنين آمده است: «تفسيرى جليل القدر است كه با همه اختصارش دربردارنده مطالب همه تفاسير است». سپس نوشته شده است: «كتابت اين تفسير در سال 1097ق، به خط صالح بن ناصر بحرانى به انجام رسيده است». روشن است كه از سخنان صاحب «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» نمى‌توان به نام نویسنده و تاريخ نگارش آن دست يافت. اگرچه مؤلّف طبقات مفسّران شيعه به استناد جمله «كتبه علي بن ابراهيم بن علي 21 محرم 1101ق» - از كتاب «التّراث العربي» - مدّعى شده كه مؤلّف تفسير، تا اين سال زنده بوده است. ليكن كتابت تعبيرى عام است و كاتب، اعم است از نویسنده و نسخه‌بردار. گواه اين سخن، كتابتى است از همين تفسير كه در سال 1097ق انجام شده و كتابت ديگرى است كه در سال 1101ق، به‌وسيله نویسنده ديگرى صورت گرفته است و مؤيد اين ادّعا، اين است كه نویسنده «الذّريعة» براى تاريخ پايان كتاب‌ها، تعبير «فرغ منه» را به كار مى‌برد<ref>ر.ک: فاكر ميبدى، محمد</ref> | ||
مؤلّف «التّراث العربي»، پيرامون اين اثر، مى‌نويسد: تفسيرى است مختصر با عناوين «قوله» در بيان معانى آيات، با اشاره به اسباب نزول و ناسخ و منسوخ، بر اساس روايات و احاديث أئمه معصوم(ع)<ref>همان</ref> | مؤلّف «التّراث العربي»، پيرامون اين اثر، مى‌نويسد: تفسيرى است مختصر با عناوين «قوله» در بيان معانى آيات، با اشاره به اسباب نزول و ناسخ و منسوخ، بر اساس روايات و احاديث أئمه معصوم(ع)<ref>همان</ref> | ||
در كتاب «نهج البيان عن كشف معاني القرآن» | در كتاب «نهج البيان عن كشف معاني القرآن» نویسنده، ابتداى هر سوره را با ذكر نام و مكى، مدنى يا مورد اختلاف بودن آن ذكر و تعداد آيات را بيان كرده است. سپس به ذكر فضل سوره (در بعضى موارد) با نقل روايت پرداخته و به وجه تسميه سوره و نام‌هاى ديگر آن اشاره داشته و اقوال مختلف را ذكر نموده است. پس از آن به تفسير فرازهاى مختلف آيات پرداخته است. در اين بخش، ابتدا لغات، معانى و در برخى موارد اشتقاق آنها بازگو شده و در مرحله بعد، به شرح آنها به‌طور مستقل يا به نقل از مفسرين و يا با ذكر روايت، پرداخته شده است. نویسنده با بيان نام افراد، منقولات خود را منتسب نموده است. وى به‌گونه مستقيم از مجاهد، مقاتل، قتاده، عكرمه، وهب، ابوعبيده و سدّى اقوال را نقل كرده و در تبيين معانى لغوى، از اشعار عرب نيز استفاده نموده است. وى همچنين شرح فرازهاى آيات را گاهى با كمك از آيات ديگر و يا روايات پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع) پس گرفته و بيان معانى ديگر الفاظ مشترك را، در قرآن از نظر دور نداشته و هريك را با مورد خود مشخص نموده است. | ||
در «مختصر نهج البيان»، علاوه بر تبيين و توضيح بيشتر معانى كلماتى كه در اصل كتاب، از آن غفلت شده، همين شيوه مد نظر قرار گرفته شده است؛ با اين تفاوت كه قسمت‌هايى كه مربوط به فضل سوره، وجه تسميه سوره و نام‌هاى ديگر آن، اشعار و نيز اقوال مختلف است، حذف شده است<ref>مقدمه محقق، ص6</ref> | در «مختصر نهج البيان»، علاوه بر تبيين و توضيح بيشتر معانى كلماتى كه در اصل كتاب، از آن غفلت شده، همين شيوه مد نظر قرار گرفته شده است؛ با اين تفاوت كه قسمت‌هايى كه مربوط به فضل سوره، وجه تسميه سوره و نام‌هاى ديگر آن، اشعار و نيز اقوال مختلف است، حذف شده است<ref>مقدمه محقق، ص6</ref> | ||