عوارف المعارف: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سهروردی، عمر بن محمد]] (نويسنده)

جلد اول: ابواب اول تا سى و يكم را در خود جاى داده است. اولين باب، در مورد منشا علوم صوفيه است. نويسنده، پس از بيان مطالبى در اين زمينه، به اين نكته اشاره نموده كه هر كسى نسبت به طهارت باطنى، مناسبت نزدیکى داشته باشد، بهره بيشترى مى‌برد و اهل تصوف «أقرب مناسبة» هستند<ref>متن، ص 23</ref>

نويسنده، در باب دوم به بيان اين مساله پرداخته كه يكى از مختصات ويژه صوفيه، «حسن استماع» است. وى براى توضيح اين مطلب، برخى از آيات را آورده است مانند: ''' «ولو علم الله فيهم خيرا لاسمعهم» '''؛ ''' «فبشر عبادالذين يستمعون القول فيتبعون أحسنة» '''<ref>متن، ص31</ref>

نويسنده، يك باب را به بيان شرح حال صوفيه و اختلاف طريق آن‌ها اختصاص داده است. برخى از صفاتى كه براى صوفى ذكر شده به اين ترتيب است: حسن متابعت از خدا و رسول؛ جديت و اجتهاد در عبادات؛ متخلق بودن به اخلاق حسنه؛ احياء سنت رسول‌الله<ref>متن، ص58</ref>

آخرين باب جلد اول، پيرامون ذكر ادب و جايگاه تصوف مى‌باشد. از ديدگاه نويسنده ادب عبارت است از تهذيب ظاهر و باطن، پس هنگامى كه ظاهر و باطن عبدتهذيب گرديد، صوفى اديب مى‌گردد<ref>متن، ص298</ref>

باب سى و دوم تا شصت و سوم، در جلد دوم آمده است. اولين باب اين جلد، در مورد آداب حضور در محضر الهى است. نويسنده، ذكر نموده كه كل آداب نيكو و حسنه را بايد از پيامبر(ص) دريافت نمود، زيرا وى مجمع تمام آداب ظاهرى و باطنى است و خداوند به سبب اين آيه از حسن ادب ايشان خبر داده است: ''' «ما زاغ البصر و ما طغى '''<ref>متن، ص303</ref>

باب دوم، پيرامون آداب طهارت و مقدمات آن مى‌باشد. نويسنده، در ابتداى اين باب، آيه 108 سوره توبه را بيان نموده است.