۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
طهارة القلوب و الخضوع لعلّام الغيوب (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۰۹
، ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[درینی، عبدالعزیز]] ( | [[درینی، عبدالعزیز]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 289 /د9ط9 1382 | | کد کنگره =BP 289 /د9ط9 1382 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12908 | ||
| کتابخوان همراه نور =12908 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با دو مقدمه از شيخ عاصم ابراهيم الكيانى و | كتاب با دو مقدمه از شيخ عاصم ابراهيم الكيانى و نویسنده آغاز و مطالب در سى فصل، تنظيم شده است. | ||
نویسنده در تشريح مطالب و موضوعات، ابتدا آياتى از قرآن كريم را ذكر نموده، ضمن بررسى لغات و واژگان آن و بحث پيرامون معنا و مفهوم آن‌ها، روايات و سخنان بزرگان پيرامون آن موضوع را در بسط و تشريح بيشتر مطلب، ذكر كرده است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه نخست، به بيان اهميت كتاب و جاى گرفتن آن در مجموعه كتب تصوف اسلامى، پرداخته شده (مقدمه، ص3- 4) و در مقدمه | در مقدمه نخست، به بيان اهميت كتاب و جاى گرفتن آن در مجموعه كتب تصوف اسلامى، پرداخته شده (مقدمه، ص3- 4) و در مقدمه نویسنده، به موضوع كتاب و وجه تسميه آن، اشاره گرديده است (همان، ص5- 8). | ||
فصل اول، پيرامون ايمان و حقيقت آن مى‌باشد. | فصل اول، پيرامون ايمان و حقيقت آن مى‌باشد. نویسنده در اين فصل، ابتدا به آيه ''' «انما المؤمنون الذين اذا ذكر الله وجلت قلوبهم و اذا تليت عليهم آياته زادتم ايمانا و على ربهم يتوكلون» ''' اشاره نموده و سپس، به تعريف ايمان و تفاوت آن با اسلام پرداخته است (متن كتاب، ص9- 10). | ||
وى احسان را كمال ايمان دانسته و آن را، انجام اوامر الهى و ترك مناهى، معنا كرده است. در اين رابطه، رواياتى از جمله از ابوهريه، عثمان بن عفان، عباده بن صامت، عتاب بن مالك، سفيان بن عبدالله ثقفى، انس بن مالك، عبدالله بن عمر، ذوالنون و عبدالله بن زيد، روايت شده است (همان، ص11- 16). | وى احسان را كمال ايمان دانسته و آن را، انجام اوامر الهى و ترك مناهى، معنا كرده است. در اين رابطه، رواياتى از جمله از ابوهريه، عثمان بن عفان، عباده بن صامت، عتاب بن مالك، سفيان بن عبدالله ثقفى، انس بن مالك، عبدالله بن عمر، ذوالنون و عبدالله بن زيد، روايت شده است (همان، ص11- 16). | ||
فصل دوم، پيرامون ثناء و حمد الهى بوده و | فصل دوم، پيرامون ثناء و حمد الهى بوده و نویسنده، آيات فراوانى در اين زمينه، از جمله ''' «تبارك اسم ربك ذي الجلال و الإكرام» ''' را معنى و تشريح كرده است (همان، ص17- 22). | ||
در فصل سوم، به تعريف معناى ذكر و حالات و مراتب آن، پرداخته شده است. از جمله آيات مورد بحث در اين فصل، عبارتند از: ''' «و لله الأسماء الحسنى فادعوه بها و ذروا الذين يلحدون في أسمائه» ''' و ''' «يا ايها الذين آمنوا اذكرو الله ذكرا كثيرا و سبحوه بكرة و أصيلا» '''، ''' «و اذكرونى أذكركم» ''' و... (همان، ص23- 28). | در فصل سوم، به تعريف معناى ذكر و حالات و مراتب آن، پرداخته شده است. از جمله آيات مورد بحث در اين فصل، عبارتند از: ''' «و لله الأسماء الحسنى فادعوه بها و ذروا الذين يلحدون في أسمائه» ''' و ''' «يا ايها الذين آمنوا اذكرو الله ذكرا كثيرا و سبحوه بكرة و أصيلا» '''، ''' «و اذكرونى أذكركم» ''' و... (همان، ص23- 28). | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
در فصل چهارم، به اهميت و جايگاه تفكر اختصاص داشته و به آياتى پرداخته شده است كه دربردارنده اين مفهوم مى‌باشند، از جمله ''' «أ و لم ينظروا في ملكوت السموات و الأرض و ما خلق الله من شيء و أن عسى أن يكون قد اقترب أجلهم فبأي حديث بعده يؤمنون» ''' (همان، ص30). | در فصل چهارم، به اهميت و جايگاه تفكر اختصاص داشته و به آياتى پرداخته شده است كه دربردارنده اين مفهوم مى‌باشند، از جمله ''' «أ و لم ينظروا في ملكوت السموات و الأرض و ما خلق الله من شيء و أن عسى أن يكون قد اقترب أجلهم فبأي حديث بعده يؤمنون» ''' (همان، ص30). | ||
نویسنده در اين فصل، ضمن بررسى روايات و كلام بزرگان پيرامون اهميت فكر و انديشيدن، تفكر را به سه قسم زير، تقسيم كرده است: | |||
1- تفكر در مصنوعات و استدلال بدان‌ها براى اثبات خداوند كه شأن علماست. | 1- تفكر در مصنوعات و استدلال بدان‌ها براى اثبات خداوند كه شأن علماست. | ||