صفوة شروح نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبده، محمد]] (نويسنده)

[[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله]] (نويسنده)

[[صالح، صبحی]] (نويسنده)

نويسنده انگيزه‌اش از نگارش اثر را پاسخگويى به نياز خوانندگان به جمع بودن شروح مختلف نهج‌البلاغه در يك كتاب دانسته است<ref>مقدمه نويسنده، ص7</ref>

كتاب با مقدمه نويسنده درباره كتاب آغاز شده است. پس از آن زندگى [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]](ره) و آثار به اجمال بررسى شده است. مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر كتاب شريف نهج‌البلاغه نيز بخشى از مطالب كتاب را به خود اختصاص داده است.

نويسنده سپس توجه داده است كه از سه نوع خط در چاپ كتاب استفاده شده تا خواننده به راحتى بتواند سه شرح مذكور را از يكديگر تشخيص دهد<ref>متن كتاب، ص20</ref>

نويسنده در مقدمه به اين نكته اشاره كرده كه اگرچه تحقيق اختلاف نسخه‌ها از حوصله اين اثر خارج است اما سعى شده كه به مهم‌ترين موارد اختلاف كه تأثير واضحى در معنا داشته اشاره شود<ref>مقدمه نويسنده، ص8</ref>

نويسنده تأكيد كرده كه عبارات شارحان -جز در موارد اندكى- بدون تعليقه خود او ارائه شده است؛ كه در آن موارد اندك نيز به جهت رعايت در امانت به صورت حاشيه‌اى مستقل آورده شده است<ref>همان</ref>

از اشكالاتى كه برخى بر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) گرفته‌اند عدم ذكر مصادر و سندهاى نهج‌البلاغه است كه نويسنده به جهت رفع بخشى از اين ايراد، در بخشى مابين متن و ذيل به مصادر خطبه‌ها و نامه‌ها اشاره كرده است. در رابطه با حكمت‌ها مصدر هر حكمت در خود متن داخل كروشه ذكر شده است.

نويسنده استفاده از رموز را به سختى انداختن خواننده مى‌داند؛ لذا از ذكر رموز در اين اثر خوددارى كرده است. وى همچنين تلاش كرده كه با استفاده از سه شرح، شرح واحد و منسجمى به‌دست دهد و گاه از حروف ربط «و» يا «أو» استفاده كرده است؛ البته به اعتراف خود او گاه موفق نبوده چرا كه اسلوب و شيوه شرّاح مختلف بوده و نويسنده هم بناى بر بازى با عبارات آنها را نداشته است<ref>همان، ص7</ref>

در اين اثر سعى شده كه اشكالات چاپى كتاب به حداقل برسد<ref>مقدمه نويسنده، ص8</ref>از جمله فعالیت‌های مفيدى كه در اين كتاب صورت گرفته اين است كه فهرست‌هاى فنى در انتهاى كتاب، قيد شده كه عبارتند از: فهرست‌هاى آيات قرآن كريم، ابيات اشعار، حيوانات، اماكن، و فهرست تفصيلى مطالب.

عدد خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌ها در سه شرح منتخب نويسنده اختلافاتى با هم دارد كه نويسنده اين اختلافات را در ضمن فهارس آخر كتاب در جدولى ارائه كرده است.