۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ذهنیت مستشرقین: پژوهشی در اصالت اندیشه مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۵
، ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'مدارك ' به 'مدارک ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =پژوهشی در اصالت اندیشه ی مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان | | عنوان‌های دیگر =پژوهشی در اصالت اندیشه ی مهدویت و نقد گفتار شرق شناسان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[فخاری، عبدالحسین]] ( | [[فخاری، عبدالحسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 224 /ف3ذ9 | | کد کنگره =BP 224 /ف3ذ9 | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
كتاب با مقدمه مؤلف در تبيين ضرورت موضوع مورد بحث، آغاز شده و مطالب با رعايت اختصار، استناد، استحكام بحث‌ها، بيان ساده و گاهى حماسى، در چهار بخش، ارائه گرديده است. | كتاب با مقدمه مؤلف در تبيين ضرورت موضوع مورد بحث، آغاز شده و مطالب با رعايت اختصار، استناد، استحكام بحث‌ها، بيان ساده و گاهى حماسى، در چهار بخش، ارائه گرديده است. | ||
نویسنده با هدف محكم كردن مبانى عقيدتى و فكرى شیعیان درباره امام مهدى(عج) و با بهره‌گيرى از منابع روايى، تاريخى و كلامى شيعه و عامه و نظرات دانشمندان غربى، ابتدا اصالت مهدویت را از نظر قرآن و روايات عامه و شيعه ثابت مى‌كند؛ سپس برخى از شبهات درباره مهدویت را پاسخ داده و ضمن بيان عوامل انحراف مستشرقين از مسئله امام مهدى(عج)، به شرح چگونگى پيدايش فرقه‌هايى از قبل «قاديانيه» و «بهائيه» پرداخته و در نهايت، پرتوى از حكومت امام زمان(عج) و برخى از نشان‌هاى ظهور آن حضرت را بيان مى‌كند. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
بخش اول، براى اينكه توهم ساختگى بودن تفكر مهدویت توسط شيعه و عدم اعتقاد ديگر گروه‌ها به آن از بين برود، | بخش اول، براى اينكه توهم ساختگى بودن تفكر مهدویت توسط شيعه و عدم اعتقاد ديگر گروه‌ها به آن از بين برود، نویسنده با استناد به مدارک اصيل اسلامى، به بررسى اصالت يا عدم اصالت مهدویت پرداخته است. | ||
بر اين پايه، ابتدا از قرآن شروع كرده، بعد از نگاهى گذرا به روايات، به شيوه دانشمندان سلف و اجماع علماى گذشته نظر انداخته تا اين اصالت روشن شود. | بر اين پايه، ابتدا از قرآن شروع كرده، بعد از نگاهى گذرا به روايات، به شيوه دانشمندان سلف و اجماع علماى گذشته نظر انداخته تا اين اصالت روشن شود. | ||