رساله سراج العباد: تفاوت میان نسخه‌ها

[[انصاری، مرتضی بن محمدامین]] (نويسنده)

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE627AUTOMATIONCODE

در باب توحيد، نويسنده به صفات خداوند اعم از صفات ذاتيه و ثبوتيه و سلبيه اشاره كرده است. در بحث عدل، نسبت بين فعل خداوند و فعل بندگان مورد بحث قرار گرفته و در بخش مربوط به نبوت و امامت، ضرورت بعثت انبيا و عصمت آنان و هم‌چنين لزوم متابعت از ائمه معصومين عليهم‌السلام و اعتقاد به امامت آنان تبيين گرديده است. در بحث مربوط به معاد نيز اوضاع برزخ، محشر و قيامت و هم‌چنين كيفيت رسيدگى به حساب و كتاب بندگان بيان شده است.

نگارنده عمل مكلف را بدون تقليد از يك مجتهد داراى شرايط اجتهاد و تقليد باطل دانسته و خصوصيات مجتهد و مقلد، در پاورقى و حواشى و تعليقات كتاب ذكر گرديده است. در ادامه جواز يا عدم جواز تقليد از مجتهد مرده بيان شده و شروط تقليد از ميت در صورتى كه اعلم بودن او براى مقلد احراز شده باشد با اجازه يك مجتهد زنده عنوان گرديده است. آن‌گاه به لزوم تقليد كردن از مجتهد اعلم اشاره شده و راه‌هاى كشف اعلميت او توضيح داده شده است. در فصل بعدى احكام نماز بحث گرديده و در ابتدا هر قسم، نمازهاى واجب مانند يوميه، جمعه، آيات، طواف، عيد فطر و قربان، نمازهاى استيجارى و نماز والدين (كه بر پسر بزرگ‌تر واجب است) و نيز نماز نذر و عهد و يمين (قسم) و ميت معرفى شده و در حاشيه (پاورقى) درباره آنها توضيحات مختصرى آمده است. بعد به مقدمات نماز مانند: طهارت (وضو) و غسل و تيمم، ازاله نجاست از لباس، ستر عورت، وقت شناسى، (اوقات نماز) قبله شناسى و مكان نمازگزار اشاره شده و شرايط چهارگانه وضو و شروط صحت غسل و تيمم بيان گرديده است. در ادامه، ازاله نجاست از شىء نجس مورد بحث قرار گرفته و كيفيت آن بيان گرديده است. نويسنده به اقسام دوازده‌گانه نجاست مانند بول و غايط حيوان حرام گوشت كه خون جهنده دارد، خون و منى و مردار حيوانى كه خون جهنده دارد، سگ، خوك، كافر، شراب، آب انگور جوشيده شده‌اى كه دو سوم از آب آن رفته باشد، مسكرات مايع، فقاع، عرق جنب از حرام و عرق شتر نجاست خوار اشاره كرده و توضيح آن در پاورقى آمده است.

بيع شىء نجس العين، بيع آلات قمار و حرام، بيع چيزى كه منفعت عقلائيه ندارد، بيع چيزى كه كمك كردن به معصيت و ظلم محسوب شود، تصويرگرى، (اعم از نقاشى و مجسمه سازى) قماربازى، غناى حرام، نوحه كردن بر ميت، اجرت گرفتن بر امور عبادى واجب، غيبت كردن مؤمن و هجو و دشنام دادن به او و اجرت گرفتن بر شهادت دادن و حكم كردن و دروغ، از جمله مكاسب محرمه دانسته شده است كه نويسنده به آنها و حكم آنها اشاره كرده است.