جمهرة خطب العرب في عصور العربية الزاهرة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۵: خط ۵:
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[صفوت، احمد زکی]] (نويسنده)
[[صفوت، احمد زکی]] (نویسنده)
|زبان  
|زبان  
| زبان =عربی
| زبان =عربی
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''جمهرة خطب العرب في عصور العربية الزاهرة''' تألیف نويسنده شهير و استاد زبان عربى دانشگاه مصر «احمد زكى صفوت» است. وى كوشيده است تمام منابع و مصادر عرب را مشاهده نموده و زبده خطب و وصايا را در دسترس علاقه‌مندان به ادب عرب قرار دهد.
'''جمهرة خطب العرب في عصور العربية الزاهرة''' تألیف نویسنده شهير و استاد زبان عربى دانشگاه مصر «احمد زكى صفوت» است. وى كوشيده است تمام منابع و مصادر عرب را مشاهده نموده و زبده خطب و وصايا را در دسترس علاقه‌مندان به ادب عرب قرار دهد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۶: خط ۴۶:
بدون شك از موضوعات مهم خطابه‌هاى جاهلى جنگاورى، شجاعت و ديگر صفات يك انسان ايده آل از نظر اعراب جاهلى مى‌باشد. اين باب با خطبه «مرقد الخير» شروع شده كه براى اصلاح مابين «سبيع بن حارث» و «ميثم بن شوب» ايراد شده است.
بدون شك از موضوعات مهم خطابه‌هاى جاهلى جنگاورى، شجاعت و ديگر صفات يك انسان ايده آل از نظر اعراب جاهلى مى‌باشد. اين باب با خطبه «مرقد الخير» شروع شده كه براى اصلاح مابين «سبيع بن حارث» و «ميثم بن شوب» ايراد شده است.


معمولاً اعراب براى اعزام هيئت‌هايى به جاهاى ديگر از خطباء استفاده مى‌كردند. خطيب در نظر آنان مانند رئيس و شيخ قبيله محسوب مى‌شد كه نويسنده در بخشى از باب اول با عنوان وفود(سفير) اين گونه خطب را آورده است.
معمولاً اعراب براى اعزام هيئت‌هايى به جاهاى ديگر از خطباء استفاده مى‌كردند. خطيب در نظر آنان مانند رئيس و شيخ قبيله محسوب مى‌شد كه نویسنده در بخشى از باب اول با عنوان وفود(سفير) اين گونه خطب را آورده است.


از جمله ملحقات خطابه، وصيّت است يعنى نصايحى كه صاحب مقام يا شخصيتى در موقع معينى ايراد مى‌كرد كه بخشى از اين وصايا در آخرين قسمت باب اول آمده است.
از جمله ملحقات خطابه، وصيّت است يعنى نصايحى كه صاحب مقام يا شخصيتى در موقع معينى ايراد مى‌كرد كه بخشى از اين وصايا در آخرين قسمت باب اول آمده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش