۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
مجاهد در اين كتاب خواسته است تا از رهگذر گردآورى كليه حكايات منتسب به جوحى، به تحقيق درباره صاحبان اصلى و اوليه اين حكايات بپردازد و سهم هر يك از فرهنگ‌هاى ترك و عرب و فارس را در اين ميان روشن سازد. او براى دستيابى به اين مقصود، از شش منبع به زبانهاى عربى، فارسى و تركى استفاده كرده و دو نسخه خطى را نيز از نظر گذرانيده و آنها را به ترتيب سير تاريخى در كتاب آورده است. | مجاهد در اين كتاب خواسته است تا از رهگذر گردآورى كليه حكايات منتسب به جوحى، به تحقيق درباره صاحبان اصلى و اوليه اين حكايات بپردازد و سهم هر يك از فرهنگ‌هاى ترك و عرب و فارس را در اين ميان روشن سازد. او براى دستيابى به اين مقصود، از شش منبع به زبانهاى عربى، فارسى و تركى استفاده كرده و دو نسخه خطى را نيز از نظر گذرانيده و آنها را به ترتيب سير تاريخى در كتاب آورده است. | ||
كتاب با مقدمه‌اى تحليلى آغاز مى‌شود كه | كتاب با مقدمه‌اى تحليلى آغاز مى‌شود كه نویسنده در آن از رهگذر نقد و نقل آراء انديشمندان و نويسندگان (بيشتر عرب) و صاحبان لغت از ابتدا تا كنون، به بررسى هويت پيشينه، زندگى و شخصيت جوحا پرداخته و در اين ميان ادبيات جحوى را نيز مورد تحليل قرار داده است. به گفته مجاهد، يكى از محورهاى اصلى كتاب اين است كه به آواى 145 ساله ترك دانستن جوحى خاتمه دهد. چرا كه: «حكايات جُحا را براى اولين بار تركان عثمانى در 145 سال پيش به زبان عربى در مصر تأليف كردند و نام مجعول «خوجا نصرالدين» را بر آن نهادند كه در گنجينه ادب عرب بوده است و مقدار زيادى هم از گنجينه ادب فارسى است و حتى يك حكايت به نام ملا نصرالدين در متون ادب عرب و فارس و ترك و حتى يك نسخه خطى در فهرست هيچ كتابخانه‌اى در دنيا، با اين نام ديده نشده است و پرونده ملا نصرالدين مجعول بايد براى هميشه بسته شود.» | ||
او در همين ارتباط در بخشى از كتاب پيشنهاد مى‌كند كه از اين پس «جوحى» به عنوان رمز و مثل و مظهر و نماد فكاهى ادب فارسى انتخاب شود. چرا كه چنين پيشنهادى ناظر بر پيشينه حضور جوحى در گذشته ادبى كشورمان است. | او در همين ارتباط در بخشى از كتاب پيشنهاد مى‌كند كه از اين پس «جوحى» به عنوان رمز و مثل و مظهر و نماد فكاهى ادب فارسى انتخاب شود. چرا كه چنين پيشنهادى ناظر بر پيشينه حضور جوحى در گذشته ادبى كشورمان است. | ||