تفسیر الخزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خزرجی، احمد بن عبدالصمد]] (نويسنده)

روش نويسنده در اثر حاضر، لغوى و روايى - تفسيرى است.

كتاب حاضر از مقدمه تحقيق و مقدمه نويسنده و متن اصلى (شامل: تفسير واژگان غريب و ناسخ و منسوخ در آيات قرآن از سوره حمد تا سوره كوثر) تشكيل شده است. متأسفانه بخشى از مقدمه نويسنده و همچنين قسمتى از آخر كتاب افتاده است و به همين جهت مطالب اين اثر ناقص است و همچنين برخى از ويژگى‌ها و مشخصات نگارش اثر حاضر ناشناخته مانده است.

متأسفانه مشخص نيست كه چه كسى مقدمه تحقيق را نوشته و كى و كجا و چگونه نگارش آن را به انجام رسانده است. بعد از مقدمه مختصرى كه در مورد تحقيق كتاب نوشته شده، شرح حال نويسنده به‌صورت اختصارى بيان شده است..<ref>مقدمه كتاب، ص3-5</ref>

#نويسنده درباره نسخ از جمله چنين نوشته است: در حزب سوم، يكى از آيات منسوخ قول خداى تعالى است: ''' «إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا... اللَّاعِنُونَ» '''..<ref>بقره: 159</ref>ابن حبيب گفته است كه اين آيه منسوخ است با قول خداى متعال ''' «... إِلَّا الَّذِينَ تابُوا...» '''..<ref>بقره: 160</ref>، ولى جمهور پيشينيان اعتقاد دارند كه اين آيه محكم است؛ چون استثناء، ناسخ ماقبلش نيست و ادامه و تتمه كلام قبلش است..<ref>متن كتاب، ص40</ref>

#نويسنده در شرح واژگان غريب اين آيه: ''' «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْأَحْبارِ...» '''..<ref>توبه: 34</ref>، چنين نوشته است: يَكْنِزُونَ؛ يعنى دفن مى‌كنند و كنز هر مالى است كه مدفون شود. اين اصل معنا در لغت است؛ سپس كنز با اين آيه عبارت شد از هر آنچه كه زكاتش پرداخت نشود؛ هرچند كه آشكار باشد و هر مالى كه زكاتش پرداخت شود، گنج نيست؛ هرچند مدفون در زمين باشد..<ref>ر.ک: همان، ص153</ref>

#نويسنده در بيان آيات منسوخ در حزب 59 چنين نوشته است: در اين حزب يكى از منسوخ‌ها عبارت است از قول خداى تعالى در سوره تكوير: ''' «لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ» '''..<ref>تكوير: 28</ref>كه با قول خداوند متعال: ''' «وَ ما تَشاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ» '''..<ref>تكوير: 29</ref>، نسخ شده است و قول خداى متعال در سوره طارق ''' «فَمَهِّلِ الْكافِرِينَ» '''..<ref>طارق: 17</ref>كه با آيه سيف و با هر آيه‌اى كه در آن غلظت و شدت است، نسخ شده است..<ref>ر.ک: همان، ص443-444</ref>

#نويسنده در تفسير سوره كوثر چنين نوشته است: [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفته است كه كوثر، خير كثير است و اين واژه، بر وزن فوعل است و بر كثرت دلالت دارد و گفته شده كه كوثر نهرى در بهشت است. ''' «وَ انْحَرْ» '''؛ يعنى ذبح كن كه مقصود در روز قربانى است و گفته شده معنايش اين است كه دو دستت را براى تكبير بالا ببر. و ''' «شانِئَكَ» '''؛ يعنى دشمن تو..<ref>همان، ص461</ref>در متن چنين آمده: «و شانِئَكَ؛ أى: مبغضك» و در پاورقى اين توضيح ذكر شده كه: مطالب اين كتاب در اينجا؛ يعنى در نيمه كلمه «مُبغِضُكَ» بعد از حروف «مبغ» قطع شده است و بقيه با استفاده از «معاني القرآن» فراء نوشته شده است..<ref>همان، ص461، پاورقى 6</ref>