۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[زفیتی، محمدحسن ابوالعزم]] (محقق) | [[زفیتی، محمدحسن ابوالعزم]] (محقق) | ||
[[دامغانی، حسین بن محمد]] ( | [[دامغانی، حسین بن محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 82/6 /د2و3 | | کد کنگره =BP 82/6 /د2و3 | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
اين كتاب به اسامى متعددى ناميده شده است و نسخ گوناگونى از آن نيز در كتابخانههاى دنيا موجود مىباشد. كارل بروكلمان معتقد است كه امام دامغانى صاحب دو كتاب به نامهاى «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» مىباشد. خيرالدين زركلى نام اين كتاب را «الزوائد و النظائر في غريب القرآن» دانسته و عمر رضا كحاله «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر». اسماعيل بغدادى نيز آن را «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» معرفى كرده و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و سيدمحمد مرتضى زبيدى آن را «الوجوه و النظائر» خواندهاند.<ref>مقدمه محقق، ص15-16</ref> | اين كتاب به اسامى متعددى ناميده شده است و نسخ گوناگونى از آن نيز در كتابخانههاى دنيا موجود مىباشد. كارل بروكلمان معتقد است كه امام دامغانى صاحب دو كتاب به نامهاى «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» مىباشد. خيرالدين زركلى نام اين كتاب را «الزوائد و النظائر في غريب القرآن» دانسته و عمر رضا كحاله «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر». اسماعيل بغدادى نيز آن را «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» معرفى كرده و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و سيدمحمد مرتضى زبيدى آن را «الوجوه و النظائر» خواندهاند.<ref>مقدمه محقق، ص15-16</ref> | ||
نویسنده دليل تأليف كتاب خود را تأمل در «وجوه القرآن» مقاتل بن سليمان و نواقص و فروگذارى از بعض وجوه قرآن دانسته است.<ref>مقدمه نویسنده، ج1، ص3</ref> | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب با سه مقدمه از ناشر، محقق و | كتاب با سه مقدمه از ناشر، محقق و نویسنده آغاز شده است. نویسنده در كتاب خود وجوه مختلف 642 كلمه قرآنى را به ترتيب حروف معجم مورد بررسى قرار داده است و براى هر وجه، يك يا چند آيه قرآنى بهعنوان شاهد ذكر كرده است.<ref>سايت راسخون</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه ناشر، به كتبى كه در موضوع اثر حاضر نوشته شده، اشاره گرديده است. از جمله اين كتب، عبارتند از: «الأشباه و النظائر في القرآن الكريم» اثر [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان بلخى]] (متوفى 150ق)؛ «تحصيل نظائر القرآن» تأليف [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] (متوفى 318ق)؛ «الأشباه و النظائر في الألفاظ القرآنية التي ترادفت مبانيها و تنوعت معانيها» اثر ثعالبى (متوفى 429ق) و.<ref>مقدمه ناشر، ج1، ص3</ref> | در مقدمه ناشر، به كتبى كه در موضوع اثر حاضر نوشته شده، اشاره گرديده است. از جمله اين كتب، عبارتند از: «الأشباه و النظائر في القرآن الكريم» اثر [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان بلخى]] (متوفى 150ق)؛ «تحصيل نظائر القرآن» تأليف [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] (متوفى 318ق)؛ «الأشباه و النظائر في الألفاظ القرآنية التي ترادفت مبانيها و تنوعت معانيها» اثر ثعالبى (متوفى 429ق) و.<ref>مقدمه ناشر، ج1، ص3</ref> | ||
در مقدمه محقق، ضمن ذكر اسامى مختلفى كه براى كتاب ذكر شده و بررسى آنها، به بحث پيرامون علمايى كه پيرامون موضوع اين كتاب دست به تأليف زدهاند، نسخ موجود از كتاب، معناى وجوه و نظائر، سبب برگزيده شدن اين كتاب براى تحقيق و روش تحقيق، پرداخته شده است.<ref>مقدمه محقق، همان، ص5-29</ref>در مقدمه | در مقدمه محقق، ضمن ذكر اسامى مختلفى كه براى كتاب ذكر شده و بررسى آنها، به بحث پيرامون علمايى كه پيرامون موضوع اين كتاب دست به تأليف زدهاند، نسخ موجود از كتاب، معناى وجوه و نظائر، سبب برگزيده شدن اين كتاب براى تحقيق و روش تحقيق، پرداخته شده است.<ref>مقدمه محقق، همان، ص5-29</ref>در مقدمه نویسنده نيز به انگيزه تأليف، اشاره گرديده است.<ref>مقدمه نویسنده، همان، ص3</ref> | ||
در اين كتاب، از باب «الف» تا باب «شين» در جلد اول و مابقى آن، در جلد دوم جاى گرفته است. در ابتداى هر باب نيز الفاظى كه در آن باب مورد بحث و بررسى قرار گرفته، ذكر شده است؛ بهعنوان مثال، از جمله الفاظى كه در باب «الف» ذكر شده، عبارتند از: اسم، أمر، أحد، أحاط، أحصى، استحيا، إتيان، أسفل، إتخذ، أهل، أولى، أجل، آيات، أرسل، أم، أب، أذى، اتباع، إناث، إتمام، إدراك، إقامة، أعناق، إثم، أكنة، إنسان، إسراف، أسفار، أمانة، امرأة، أفواه، أخلد، إثخان، أواب، أذان، آل، إلا، اعبدوا، الإفك و.<ref>متن كتاب، ج1، ص4</ref> | در اين كتاب، از باب «الف» تا باب «شين» در جلد اول و مابقى آن، در جلد دوم جاى گرفته است. در ابتداى هر باب نيز الفاظى كه در آن باب مورد بحث و بررسى قرار گرفته، ذكر شده است؛ بهعنوان مثال، از جمله الفاظى كه در باب «الف» ذكر شده، عبارتند از: اسم، أمر، أحد، أحاط، أحصى، استحيا، إتيان، أسفل، إتخذ، أهل، أولى، أجل، آيات، أرسل، أم، أب، أذى، اتباع، إناث، إتمام، إدراك، إقامة، أعناق، إثم، أكنة، إنسان، إسراف، أسفار، أمانة، امرأة، أفواه، أخلد، إثخان، أواب، أذان، آل، إلا، اعبدوا، الإفك و.<ref>متن كتاب، ج1، ص4</ref> |
ویرایش