۶۱٬۱۸۹
ویرایش
اختيار مصباح السالكين (شرح نهج‌البلاغة الوسيط) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۱۷
، ۵ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اين عالم فرزانه، معاصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] بوده و ظاهرا ميان آن دو رابطه استادى و شاگردى دو جانبه برقرار بوده است. بدين گونه كه خواجه نزد وى به آموزش فقه و او نزد خواجه به آموزش كلام پرداخته است. هرچند گفته‌اند، مقام فقهى او بسان مقام كلامى خواجه بوده است، با | اين عالم فرزانه، معاصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] بوده و ظاهرا ميان آن دو رابطه استادى و شاگردى دو جانبه برقرار بوده است. بدين گونه كه خواجه نزد وى به آموزش فقه و او نزد خواجه به آموزش كلام پرداخته است. هرچند گفته‌اند، مقام فقهى او بسان مقام كلامى خواجه بوده است، با این همه مهم‌ترين اثر وى كه همين شرح نهج‌البلاغه است، بيش از همه شرحى به روش كلامى و فلسفى است. | ||
قبل از پرداختن به روش ابن ميثم در | قبل از پرداختن به روش ابن ميثم در این شرح و ذكر ویژگى‌هاى آن، لازم به تذكر است كه وى پس از نگارش این شرح، آن را تلخيص نموده و آن را اختيار مصباح السالكين ناميده است. | ||
وى در | وى در این شرح به ساير شرح‌هاى قبل از خود نظر داشته و گاه با نقل كلمات شارحان پيشين به تاييد يا تضعيف اقوال آنان مى‌پردازد. | ||
همچنين استفاده‌هاى به جا و شايسته از قرآن كريم در توضيح و تفسير كلام مولى عليه‌السلام و اشاره به اقوال اديبان گذشته در فهم كلمات نهج‌البلاغه نموده است. | همچنين استفاده‌هاى به جا و شايسته از قرآن كريم در توضيح و تفسير كلام مولى عليه‌السلام و اشاره به اقوال اديبان گذشته در فهم كلمات نهج‌البلاغه نموده است. | ||
اما مهم‌ترين ویژگى شرح ابن‌ميثم، صبغه كلامى و فلسفى آن است. ابن ميثم به علت مطالعات گسترده حكمى و كلامى، با نگاه یک متكلم شيعى كوشيده است تا به بررسى و شرح نهج‌البلاغه بپردازد. | اما مهم‌ترين ویژگى شرح ابن‌ميثم، صبغه كلامى و فلسفى آن است. ابن ميثم به علت مطالعات گسترده حكمى و كلامى، با نگاه یک متكلم شيعى كوشيده است تا به بررسى و شرح نهج‌البلاغه بپردازد. این ویژگى ضمن آنكه یک امتياز برای این شرح تلقى گرديده، اما به علت تحت‌الشعاع قرار گرفتن ساير مسائل، مورد نقد برخى از شارحان ديگر قرار گرفته است. نقد ديگرى كه بر این شرح مطرح گرديده، كثرت استناد به روايات غيرشيعى و ضعف استفاده از منابع روايى و نقلى شيعى است. هم چنين در مباحث ادبى و لغوى نيز نقدهایی به این شرح وارد شده است. | ||
در آخر شوال سال 681ه.ق | در آخر شوال سال 681ه.ق این مختصر را به اتمام رسانيده است. | ||
اين کتاب را [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] برای پسران عطاملك نظام‌الدين ابومنصور محمد و مظفرالدين ابوالعباس على در پایان شوال 681. | اين کتاب را [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] برای پسران عطاملك نظام‌الدين ابومنصور محمد و مظفرالدين ابوالعباس على در پایان شوال 681. | ||