۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''ابن باذِش، ابوجعفر، احمد بن على انصارى''' (491 - 542ق)، ادیب، خطيب، مقرى، محدث و نحوى غرناطى جيانى الاصل بوده است. پدر وى نيز به ابن باذش شهرت داشت. | '''ابن باذِش، ابوجعفر، احمد بن على انصارى''' (491 - 542ق)، ادیب، خطيب، مقرى، محدث و نحوى غرناطى جيانى الاصل بوده است. پدر وى نيز به ابن باذش شهرت داشت. | ||
به گفته ابن ابار وى بيش از هشتاد و اندى استاد داشت كه برخى از آنان در شمار بزرگان و مفاخر اندلس بوده‌اند. نخستين | به گفته ابن ابار وى بيش از هشتاد و اندى استاد داشت كه برخى از آنان در شمار بزرگان و مفاخر اندلس بوده‌اند. نخستين این استادان، پدرش بود كه خود در نحو و ادب دستى تمام داشت و قرآن و زبان عربى تدريس مى‌كرد. علاوه بر پدر، مشهورترين كسانى كه وى از محضرشان بهره‌مند شده است، عبارتند از ابوعلى بن سكره صدفى (د514ق)، ابوعلى غسانى (د498ق) و ابوعباس جرجانى شافعى (د482ق). | ||
ابن ابار، ابومحمد عبدالله بن محمد بن ساره شنترينى (517ق) و ابوعباس احمد بن خلف جذامى (د531ق) و ابوعباس احمد بن محمد زنقى را نيز از استادان او ياد كرده است. از ميان | ابن ابار، ابومحمد عبدالله بن محمد بن ساره شنترينى (517ق) و ابوعباس احمد بن خلف جذامى (د531ق) و ابوعباس احمد بن محمد زنقى را نيز از استادان او ياد كرده است. از ميان این اساتيد، برخى چون ابوعلى صدفى و ابوعلى غسانى به وى اجازه روايت داده بودند. | ||
ابن باذش، مردى اديب، عالم به قرائات و در كار دانش ژرف‌نگر و نقاد بود؛ چنان‌كه ابن ابار وى را یکى از مفاخر زمان خود شمرده‌اند. خود وى نيز بر آن بود كه یکى از سه نحوى بزرگ روزگار خویش است. ابن زبير معتقد است كه در علم اسناد هيچ‌كس به درجه وى نرسيده است. ابن باذش شاگردان فراوانى داشته است كه شايد معروف‌ترين ايشان اينان باشند: محمد بن يوسف تميمى مازنى، محمد بن احمد بن ابى‌خيثمه جيانى، احمد بن طلحه غرناطى، ابوبكر، عبدالله بن غالب محاربى غرناطى، ابوخالد بن رفاعه، ابوعلى قلعى و ابومحمد عبدالمنعم. | ابن باذش، مردى اديب، عالم به قرائات و در كار دانش ژرف‌نگر و نقاد بود؛ چنان‌كه ابن ابار وى را یکى از مفاخر زمان خود شمرده‌اند. خود وى نيز بر آن بود كه یکى از سه نحوى بزرگ روزگار خویش است. ابن زبير معتقد است كه در علم اسناد هيچ‌كس به درجه وى نرسيده است. ابن باذش شاگردان فراوانى داشته است كه شايد معروف‌ترين ايشان اينان باشند: محمد بن يوسف تميمى مازنى، محمد بن احمد بن ابى‌خيثمه جيانى، احمد بن طلحه غرناطى، ابوبكر، عبدالله بن غالب محاربى غرناطى، ابوخالد بن رفاعه، ابوعلى قلعى و ابومحمد عبدالمنعم. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
آثار ابن باذش همه در زمينه علوم قرآنى است. مجموعاً 3 کتاب به او نسبت داده‌اند كه از | آثار ابن باذش همه در زمينه علوم قرآنى است. مجموعاً 3 کتاب به او نسبت داده‌اند كه از این ميان تنها «الإقناع في القرائات السبع» در دست است.<ref>خسروی، زهرا، ج3، ص85</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||