۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''اعجاز القرآن'''، مؤلف [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضى ابوبكر محمد بن الطيّب الباقلانى]]، مؤلف از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم و پنجم هجرى است كه در زمينه‌هاى مختلف کتاب‌هاى فراوانى نوشته است. روش او در بيان مطالب؛ همچون روش متكلمين است(چونكه خود كلامى بوده بر اساس مذهب شافعى) یکى از تأليفات او کتاب «اعجاز القرآن» است كه پيرامون بعضى از مسائل مربوط به اعجاز قرآن؛ همچون تحدى - وجوه اعجاز قرآن، نفى شعر از قرآن و... سخن گفته است. همان گونه كه ذكر شد، بر اساس مشى و منش خود، مباحث را بگونه‌اى مطرح مى‌نمايد كه جوانب مختلف آن بيان شود، در | '''اعجاز القرآن'''، مؤلف [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضى ابوبكر محمد بن الطيّب الباقلانى]]، مؤلف از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم و پنجم هجرى است كه در زمينه‌هاى مختلف کتاب‌هاى فراوانى نوشته است. روش او در بيان مطالب؛ همچون روش متكلمين است(چونكه خود كلامى بوده بر اساس مذهب شافعى) یکى از تأليفات او کتاب «اعجاز القرآن» است كه پيرامون بعضى از مسائل مربوط به اعجاز قرآن؛ همچون تحدى - وجوه اعجاز قرآن، نفى شعر از قرآن و... سخن گفته است. همان گونه كه ذكر شد، بر اساس مشى و منش خود، مباحث را بگونه‌اى مطرح مى‌نمايد كه جوانب مختلف آن بيان شود، در این کتاب برای معجزه بودن قرآن اشعارى از شعراى نامدار عرب؛ همچون نابغه، امرئ القيس، البحترى و... را ذكر و اشكالاتى را كه از نظر فنون ادبى به آنها وارد است، ذكر مى‌نمايد و نتيجه‌گيرى مى‌كند كه اين‌ها كه از بزرگان ادب و شعر عرب هستند، كلام آنها چگونه است و عجز آنها در برابر قرآن به چه ميزان است، لذا قرآن شعر نيست و معجزۀ پيامبر(ص) است. | ||
==ساختار و گزارش محتوا== | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
#در فصل هشتم(وجوه اعجاز قرآن) بحث تحدى و چگونگى و لزوم آن بيان شده است. در ادامه | #در فصل هشتم(وجوه اعجاز قرآن) بحث تحدى و چگونگى و لزوم آن بيان شده است. در ادامه این فصل توضيح مى‌دهند كه غير عرب‌ها از آوردن مثل قرآن از عرب‌ها، عاجزترند(چونكه عرب‌ها از آوردن عاجز بودند). | ||
#فصل پنجم(نفى شعر از قرآن) در | #فصل پنجم(نفى شعر از قرآن) در این فصل شعر نبودن قرآن توضيح داده شده و از آن استفاده مى‌نمايند كه با توجه به این كه سرودن شعر در زمان نزول قرآن یکى از افتخارات عرب به شمار مى‌رفته، نفى شعر از قرآن، بيانگر معجزه بودن آن است. | ||
#در فصل نهم: پيرامون علم به اعجاز قرآن، قائل به تفاوت بين عرب و عجم است، و مى‌گوید: عجمى بايد از طريق استدلال، علم به معجزه بودن قرآن پيدا كند؛ ولى عربى كه اهل فصاحت و بلاغت است، بالضروره به معجزه بودن قرآن علم پيدا مى‌كند. | #در فصل نهم: پيرامون علم به اعجاز قرآن، قائل به تفاوت بين عرب و عجم است، و مى‌گوید: عجمى بايد از طريق استدلال، علم به معجزه بودن قرآن پيدا كند؛ ولى عربى كه اهل فصاحت و بلاغت است، بالضروره به معجزه بودن قرآن علم پيدا مى‌كند. | ||