۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) - دفتر قم]] (محقق) | [[موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) - دفتر قم]] (محقق) | ||
[[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید]] ( | [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید]] (نویسنده) | ||
[[خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران]] (حاشيه نويس) | [[خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران]] (حاشيه نويس) | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''التعليقة على الفوائد الرضوية'''، مجموعهاى از تعليقات [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] بر كتاب «الفوائد الرضوية» نوشته [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] - عارف مشهور قرن دوازدهم هجرى - است كه در آن، حديث [[امام رضا(ع)]] در پاسخ به پرسش دانشمند يهودى آن روزگار به نام «رأس الجالوت» توضيح داده شده است. | '''التعليقة على الفوائد الرضوية'''، مجموعهاى از تعليقات [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] بر كتاب «الفوائد الرضوية» نوشته [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] - عارف مشهور قرن دوازدهم هجرى - است كه در آن، حديث [[امام رضا(ع)]] در پاسخ به پرسش دانشمند يهودى آن روزگار به نام «رأس الجالوت» توضيح داده شده است. نویسنده، در پایان كتاب از اهل زمان خودش بهخاطر قدرنشناسى نسبت به معارف الهى و بىاعتنايى به اجراى قوانين قرآنى شكايت كرده و به حضرت امام مهدى موعود(عج) پناه برده و اين اثر را در روز چهارشنبه ششم شهريور 1308ش، در قصبه خمين به انجام رسانده است. نسخه حاضر ويرايش دوم و چاپ سوم اثر مذكور است كه سال 1392ش، جزو مجموعه «موسوعة الإمام الخميني» با تصحيح و اهتمام مؤسّسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] منتشر شده و جلد 43 آن را تشكيل داده است. | ||
درباره چاپ جديد حاضر، گفتنى است: | درباره چاپ جديد حاضر، گفتنى است: | ||
#مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) دفتر قم در مقدمهاش چند مطلب را يادآور شده است: | #مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) دفتر قم در مقدمهاش چند مطلب را يادآور شده است: | ||
#: «... روش عرفانى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، تابع مسلك عرفان شيعى بود كه از امامان هدايت(ع) الهام گرفته و افزون بر اين به احاديث مأثوره از اهلبيت پيامبر(ع) اهتمام ويژهاى داشت؛ چون آنان گنجينههاى دانشند و معادن حكمت و حافظان سرّ و ميراثداران نبوت و به همين جهت در كتابهاى عرفانى - اخلاقىاش بهصورت مستقيم و غير مستقيم به شرح و بيان روايات وارده پرداخته است. او معيار صحّت كشف و شهود عرفانى را آن روايات نبوى(ص) و اهلبيت(ع)، قرار داده و موافقت آن مكاشفات را با احكام شرعى شرط دانسته است. يكى از اين آثار «التعليقة على الفوائد الرضويّة» است كه در آن [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) بهطور مستقيم وارد شرح حديثى عرفانى شده است كه لفظش كوتاه و معنايش بلند است از حضرت [[امام رضا(ع)]]. | #: «... روش عرفانى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، تابع مسلك عرفان شيعى بود كه از امامان هدايت(ع) الهام گرفته و افزون بر اين به احاديث مأثوره از اهلبيت پيامبر(ع) اهتمام ويژهاى داشت؛ چون آنان گنجينههاى دانشند و معادن حكمت و حافظان سرّ و ميراثداران نبوت و به همين جهت در كتابهاى عرفانى - اخلاقىاش بهصورت مستقيم و غير مستقيم به شرح و بيان روايات وارده پرداخته است. او معيار صحّت كشف و شهود عرفانى را آن روايات نبوى(ص) و اهلبيت(ع)، قرار داده و موافقت آن مكاشفات را با احكام شرعى شرط دانسته است. يكى از اين آثار «التعليقة على الفوائد الرضويّة» است كه در آن [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) بهطور مستقيم وارد شرح حديثى عرفانى شده است كه لفظش كوتاه و معنايش بلند است از حضرت [[امام رضا(ع)]]. نویسنده در اين تعليقه افزون بر نقد آراى مؤلف «الفوائد الرضوية»؛ يعنى عارف شيعى كامل، قاضى سعيد قمّى به بررسى آراء استادان بزرگ ديگر مانند [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و صدرالمتألّهين پرداخته است و برخى از مباحث را با تفصيل بيشترى مطرح كرده است؛ مانند احاطه اسماء الهى، انسان كامل و مقاماتش، كفر و مراتبش، فيض اقدس و فيض مقدّس، عالم عقول و عالم نفوس و مراتب اسماء و صفات...».<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص5-6</ref>سپس ناشر با نقل اين مطلب از «آيينه دانشوران» درباره كتاب حاضر: «از نوشتههاى ايشان است تعليقاتى بر رساله [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] در شرح حديث رأس الجالوت با دو شرح ديگر از خود ايشان و تاريخ انجام آن 1348 مىباشد»، توضيح داده است كه تعليقات و شرح [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، يگانه است و دوگانه و سهگانه نيست و منشأ اشتباه عبارت است از عدم دسترسى به متن اصلى تعليقات.<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref> | ||
#گفتنى است كه | #گفتنى است كه نویسنده عالىقدر، نگارش اثر حاضر را در چهارشنبه 22 ربيعالاول 1348ق، به پایان برده است.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص144-145</ref>اين تاريخ مطابق است با ششم شهريور 1308ش (بر اساس برنامه تبديل تقويمها در پايگاه اطلاعرسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران). | ||
#ناشر برای تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (99 كتاب به زبان عربى و فارسی) استفاده كرده.<ref>ر.ک: همان، ص169-180</ref>و همچنين فهارس فنى (آيات، روايات، اسامى معصومين، اعلام، كتب و اشعار) و فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب را در پایان كتاب آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-183</ref> | #ناشر برای تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (99 كتاب به زبان عربى و فارسی) استفاده كرده.<ref>ر.ک: همان، ص169-180</ref>و همچنين فهارس فنى (آيات، روايات، اسامى معصومين، اعلام، كتب و اشعار) و فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب را در پایان كتاب آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-183</ref> | ||
ویرایش