۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
كتاب با دو مقدمه از نويسنده آغاز و مطالب در ده فصل، تنظيم شده است. | كتاب با دو مقدمه از نويسنده آغاز و مطالب در ده فصل، تنظيم شده است. | ||
در اين اثر تكامل طب اسلامى و رشد فزاينده علم طب در دوران آل‌بويه و صفويه با بررسى آمارى مشخص گرديده و انحطاط علم پزشکى در دوران صفويه با ورود طب غربى به | در اين اثر تكامل طب اسلامى و رشد فزاينده علم طب در دوران آل‌بويه و صفويه با بررسى آمارى مشخص گرديده و انحطاط علم پزشکى در دوران صفويه با ورود طب غربى به ایران بررسى شده است. سپس متون پزشکى دانشمندان شيعه به‌طور مفصل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و در پايان كتاب‌شناسى طب سنتى دانشمندان شيعه با معرفى 850 عنوان اثر پزشکى به عنوان پيوست آمده است.<ref>مقدمه، ص10</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
فصل اول كتاب نگاهى است به تاريخ پزشکى. نويسنده معتقد است اينكه علم پزشکى از ميان كدام كشور يا چه اقوامى براى اولين بار پيدا شده است به روشنى معلوم نيست. كتاب‌هاى تاريخ پزشکى قديمى مثل: «[[طبقات الأطباء و الحكماء]]» تأليف [[ابن جلجل، سلیمان بن حسان|ابن جلجل]] در سال 377ق (يعنى همزمان با كتاب «[[الفهرست (ابن نديم)|الفهرست]]»)، «[[عيون الأنباء في طبقات الأطباء|عيون الأنباء]]» كه به سال 643ق توسط [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‌اصيبعه]] نوشته شده، «تاريخ الحكماء» اثر [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|محمد بن عبدالكريم شهرستانى]] متوفى 548ق، «تاريخ الحكماء» [[قفطی، علی بن یوسف|ابن القفطى]] متولد 568ق و بالاخره كتاب معروف «[[الفهرست (ابن نديم)|الفهرست]]» [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] نظريات نسبت مشابه يا نزدیک به هم در اين مورد بيان داشته‌اند. كتاب‌هاى تاريخ پزشکى يا تاريخ علم معاصر نيز هر يك به اين موضوع اشاراتى دارند، كه در اين فصل، به نمونه‌هايى از آنها به‌طور مختصر اشاره شده است.<ref>متن كتاب، ص17</ref> | فصل اول كتاب نگاهى است به تاريخ پزشکى. نويسنده معتقد است اينكه علم پزشکى از ميان كدام كشور يا چه اقوامى براى اولين بار پيدا شده است به روشنى معلوم نيست. كتاب‌هاى تاريخ پزشکى قديمى مثل: «[[طبقات الأطباء و الحكماء]]» تأليف [[ابن جلجل، سلیمان بن حسان|ابن جلجل]] در سال 377ق (يعنى همزمان با كتاب «[[الفهرست (ابن نديم)|الفهرست]]»)، «[[عيون الأنباء في طبقات الأطباء|عيون الأنباء]]» كه به سال 643ق توسط [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‌اصيبعه]] نوشته شده، «تاريخ الحكماء» اثر [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|محمد بن عبدالكريم شهرستانى]] متوفى 548ق، «تاريخ الحكماء» [[قفطی، علی بن یوسف|ابن القفطى]] متولد 568ق و بالاخره كتاب معروف «[[الفهرست (ابن نديم)|الفهرست]]» [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] نظريات نسبت مشابه يا نزدیک به هم در اين مورد بيان داشته‌اند. كتاب‌هاى تاريخ پزشکى يا تاريخ علم معاصر نيز هر يك به اين موضوع اشاراتى دارند، كه در اين فصل، به نمونه‌هايى از آنها به‌طور مختصر اشاره شده است.<ref>متن كتاب، ص17</ref> | ||
پس از مطالعه اجمالى تاريخ طب قديم، در فصل دوم، به چگونگى پيدايش اين علم در تمدن اسلامى پرداخته شده است. نويسنده معتقد است سكنه شبه جزيره عربستان در زمان ظهور دين اسلام، با وجود آنكه در بين دو تمدن بزرگ آن روزگار يعنى | پس از مطالعه اجمالى تاريخ طب قديم، در فصل دوم، به چگونگى پيدايش اين علم در تمدن اسلامى پرداخته شده است. نويسنده معتقد است سكنه شبه جزيره عربستان در زمان ظهور دين اسلام، با وجود آنكه در بين دو تمدن بزرگ آن روزگار يعنى ایران و روم قرار گرفته بودند، خود از مظاهر تمدن آن عصر فاصله زياد داشتند و جهل و بى‌سوادى بر آن منطقه مستولى بود، بدان‌گونه كه خود از آن دوران به‌عنوان زمان جاهليت ياد مى‌كنند.<ref>همان، ص30</ref> | ||
به باور وى، طبيعى است كه در چنين شرايطى علوم مختلف، از جمله پزشکى، زمينه‌اى مساعد براى رشد و پرورش نداشته است، امّا با ظهور اسلام، به يكباره شرايط به‌طور شگفت‌انگيزى تغيير يافت و تشويق پيامبر(ص) به علم و دانش و سفارش آن حضرت مبنى بر اينكه علم بياموزيد هر چند در چين باشد و فرمايشات فراوان ديگر ايشان و نيز ائمه(ع) به اهميت آموختن علم، كه نمونه‌هاى آن در احاديث بسيار است، تحولى بزرگ در افكار مسلمانان به وجود آورد و بدين‌ترتيب، زمينه پرورش و رشد دانش‌هاى مختلف از جمله دانش پزشکى، در بين مسلمانان به سرعت فراهم آمد.<ref>همان</ref> | به باور وى، طبيعى است كه در چنين شرايطى علوم مختلف، از جمله پزشکى، زمينه‌اى مساعد براى رشد و پرورش نداشته است، امّا با ظهور اسلام، به يكباره شرايط به‌طور شگفت‌انگيزى تغيير يافت و تشويق پيامبر(ص) به علم و دانش و سفارش آن حضرت مبنى بر اينكه علم بياموزيد هر چند در چين باشد و فرمايشات فراوان ديگر ايشان و نيز ائمه(ع) به اهميت آموختن علم، كه نمونه‌هاى آن در احاديث بسيار است، تحولى بزرگ در افكار مسلمانان به وجود آورد و بدين‌ترتيب، زمينه پرورش و رشد دانش‌هاى مختلف از جمله دانش پزشکى، در بين مسلمانان به سرعت فراهم آمد.<ref>همان</ref> | ||