۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE00036AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمّد بن إبراهيم، معروف به سيّد ماجد | '''محمّد بن إبراهيم، معروف به سيّد ماجد حسینى بحرانى كاشانى''' از حكيمان و فقيهان بزرگ قرن دوازدهم هجرى است. | ||
سال دقيق تولّد و وفاتش دانسته نيست ولى سال 1152ق زنده بوده است؛ چون يكى از شاگردانش كه مجموعه‌اى از رساله‌هاى[1] وى را استنساخ كرده-در صدر رسالۀ التخلل و التكاثف الحقيقيّان با تعبير «من إفادات أستاذنا دام مجده» از وى ياد كرده و در پايان رسالۀ شرح دعاى عرفه (يكى از رساله‌هاى آن مجموعه) نوشته است: | سال دقيق تولّد و وفاتش دانسته نيست ولى سال 1152ق زنده بوده است؛ چون يكى از شاگردانش كه مجموعه‌اى از رساله‌هاى[1] وى را استنساخ كرده-در صدر رسالۀ التخلل و التكاثف الحقيقيّان با تعبير «من إفادات أستاذنا دام مجده» از وى ياد كرده و در پايان رسالۀ شرح دعاى عرفه (يكى از رساله‌هاى آن مجموعه) نوشته است: | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
سيّد ماجد با ميرزا ابراهيم بن ميرزا غياث‌الدين محمد اصفهانى خوزانى قاضى اصفهان در اواخر عصر صفويّه و قاضى عسكر نادرشاه-شهيد به سال 1160 ق-[3]معاصر بوده است. | سيّد ماجد با ميرزا ابراهيم بن ميرزا غياث‌الدين محمد اصفهانى خوزانى قاضى اصفهان در اواخر عصر صفويّه و قاضى عسكر نادرشاه-شهيد به سال 1160 ق-[3]معاصر بوده است. | ||
نواده‌اش عالم پرهيزگار حاج سيدمحمدتقى فرزند مير عبدالحى فرزند ابراهيم فرزند سيدماجد فرزند ابراهيم پشت مشهدى | نواده‌اش عالم پرهيزگار حاج سيدمحمدتقى فرزند مير عبدالحى فرزند ابراهيم فرزند سيدماجد فرزند ابراهيم پشت مشهدى حسینى كاشانى (م 1258 ق) از شاگردان صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] بوده است.[4] | ||
از آثار بر جاى مانده سيّد ماجد بر مى‌آيد كه در علوم گوناگون نظير ادبيّات، فقه، اصول، فلسفه و عرفان مهارت داشته و در مجلۀ ميقات الحج(شمارۀ 3، ص70)قطعه شعرى عرفانى از سروده‌هاى او نقل شده است. | از آثار بر جاى مانده سيّد ماجد بر مى‌آيد كه در علوم گوناگون نظير ادبيّات، فقه، اصول، فلسفه و عرفان مهارت داشته و در مجلۀ ميقات الحج(شمارۀ 3، ص70)قطعه شعرى عرفانى از سروده‌هاى او نقل شده است. | ||