الجوهر الثمين في سير الملوك و السلاطين: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =الجوهر الثمين في سير الملوک و السلاطين
| عنوان =الجوهر الثمين في سير الملوک و السلاطين
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابن دقماق، ابراهیم بن محمد]] (نويسنده)
[[ابن دقماق، ابراهیم بن محمد]] (نویسنده)


[[علی، محمد کمال‌الدین]] (محقق)
[[علی، محمد کمال‌الدین]] (محقق)
خط ۳۹: خط ۳۹:
محقق كتاب اين اثر را به دو جزء مجزّا تقسيم نموده است. در جزء نخست به موضوع خلفاى راشدين، بنى اميه، بنى عباس و ايوبيان مصر پرداخته شده و در جزء دوم به صورت مستقل به موضوع مماليك.
محقق كتاب اين اثر را به دو جزء مجزّا تقسيم نموده است. در جزء نخست به موضوع خلفاى راشدين، بنى اميه، بنى عباس و ايوبيان مصر پرداخته شده و در جزء دوم به صورت مستقل به موضوع مماليك.


در مقدمه كتاب، مؤلف به اين نكته اشاره مى‌كند كه نگارش اين كتاب بنا به درخواست سلطان الظاهر برقوق صورت پذيرفته و وى طى آن به شرح حال كوتاهى از افراد بسنده و از عبارت پردازى در آن پرهيز نموده است. همچنين در اين كتاب تنها به بيان آنچه به ذهن و ضمير نويسنده خطور مى‌كرده و يا در افواه عامه از شهرت برخوردار بوده، بسنده گرديده و حوادث به تفصيل بازگو نگرديده است تا چه رسد به اين كه وى به تاريخ ممالك مستقل اسلامى كه در مغرب اسلامى و اندلس يا دولت‌هاى مستقل اسلامى در شرق نظير غزنويان، سلجوقيان سامانيان و ديلميان بپردازد. هر چند مؤلف خود به تاثير اين دولت‌ها در خلافت عباسى به خوبى واقف بوده و بدين امر در لابلاى كتاب و ضمن بيان شرح حال بسيارى از افراد اشاره نموده است.
در مقدمه كتاب، مؤلف به اين نكته اشاره مى‌كند كه نگارش اين كتاب بنا به درخواست سلطان الظاهر برقوق صورت پذيرفته و وى طى آن به شرح حال كوتاهى از افراد بسنده و از عبارت پردازى در آن پرهيز نموده است. همچنين در اين كتاب تنها به بيان آنچه به ذهن و ضمير نویسنده خطور مى‌كرده و يا در افواه عامه از شهرت برخوردار بوده، بسنده گرديده و حوادث به تفصيل بازگو نگرديده است تا چه رسد به اين كه وى به تاريخ ممالك مستقل اسلامى كه در مغرب اسلامى و اندلس يا دولت‌هاى مستقل اسلامى در شرق نظير غزنويان، سلجوقيان سامانيان و ديلميان بپردازد. هر چند مؤلف خود به تاثير اين دولت‌ها در خلافت عباسى به خوبى واقف بوده و بدين امر در لابلاى كتاب و ضمن بيان شرح حال بسيارى از افراد اشاره نموده است.


اين نكته قابل توجه است كه فصول مربوط به خلفاى راشدين، بنى اميه، بنى عباس و ايوبيان مصر، بسيار مختصر و بخش‌هاى مماليك، از آن جا كه مؤلف با ايشان معاصر بوده است، به صورت مفصل‌تر و با جزئيات بيشتر شرح داده شده است و ضمن آن آگاهى‌هاى زيادى درباره مناسبات سلطان برقوق با عراق، آسياى صغير و آلتين اردو ارائه گرديده است.
اين نكته قابل توجه است كه فصول مربوط به خلفاى راشدين، بنى اميه، بنى عباس و ايوبيان مصر، بسيار مختصر و بخش‌هاى مماليك، از آن جا كه مؤلف با ايشان معاصر بوده است، به صورت مفصل‌تر و با جزئيات بيشتر شرح داده شده است و ضمن آن آگاهى‌هاى زيادى درباره مناسبات سلطان برقوق با عراق، آسياى صغير و آلتين اردو ارائه گرديده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش