۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| سال نشر = 1415 ق یا 1994 م | | سال نشر = 1415 ق یا 1994 م | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02505AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =25 | | تعداد جلد =25 | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
تاريخ شروع تأليف كتاب معلوم نيست و در ثبت روايات، نظم طبقاتى، تاريخى و الفبايى رعايت نشده است. | تاريخ شروع تأليف كتاب معلوم نيست و در ثبت روايات، نظم طبقاتى، تاريخى و الفبايى رعايت نشده است. | ||
اثر حاضر، سند اصالت موسيقى | اثر حاضر، سند اصالت موسيقى ایرانى در فرهنگ عربى و بزرگترين و مشروحترين مجموعه ادبى و بيانگر اوضاع اجتماعى و فرهنگى و زندگى دربارى، شهرى، صحرايى و وضع لباس، خوراك، خلقيات، آداب و عادات عرب است. | ||
نثر كتاب روان و فصيح است و از منابع موثق و مهم متون كلاسیک عربى به شمار مىرود؛ بهعنوان مثال، خطبه جهاديه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را نيم قرن قبل از تأليف نهجالبلاغه، نقل كرده است؛ بهعلاوه، خزانه افكار، لغات، مضامين، امثال، حكم و اشعار عربى رايج در فارسی است. | نثر كتاب روان و فصيح است و از منابع موثق و مهم متون كلاسیک عربى به شمار مىرود؛ بهعنوان مثال، خطبه جهاديه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را نيم قرن قبل از تأليف نهجالبلاغه، نقل كرده است؛ بهعلاوه، خزانه افكار، لغات، مضامين، امثال، حكم و اشعار عربى رايج در فارسی است. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
برخى از شعرا و بزرگانى كه در اين مجموعه، با آنها آشنا خواهيم شد، عبارتند از: مجنون بنى عامر، عدى بن زيد، حطيئه، ابن عايشه، ابن ارطاء، ابن مياده، حنين حيرى، غريض، حكم بن عبدل، قيس بن خطيم، طويس، دارمى، هلال، عروة بن ورد، ذى اصبع عدوانى، غريض يهودى، ورقة بن نوفل، زيد بن عمرو، ابن صاحب، بشار بن برد، يزيد حوراء، عكاشة العمى، عبدالرحيم بن دفاف، ابوعتاهيه، امية بن ابىصلت، [[حسان بن ثابت]]، الاحوص، ابوالعباس سفاح، حميد بن ثور، فليح بن ابوالعوراء، ابن هرمه، يونس، نابغه جعدى، هذلى، عبيدالله بن قيس، مالك بن ابىالسمح، هندى، وليد بن عقبه، ابراهيم موصلى، ابوهرمه و... | برخى از شعرا و بزرگانى كه در اين مجموعه، با آنها آشنا خواهيم شد، عبارتند از: مجنون بنى عامر، عدى بن زيد، حطيئه، ابن عايشه، ابن ارطاء، ابن مياده، حنين حيرى، غريض، حكم بن عبدل، قيس بن خطيم، طويس، دارمى، هلال، عروة بن ورد، ذى اصبع عدوانى، غريض يهودى، ورقة بن نوفل، زيد بن عمرو، ابن صاحب، بشار بن برد، يزيد حوراء، عكاشة العمى، عبدالرحيم بن دفاف، ابوعتاهيه، امية بن ابىصلت، [[حسان بن ثابت]]، الاحوص، ابوالعباس سفاح، حميد بن ثور، فليح بن ابوالعوراء، ابن هرمه، يونس، نابغه جعدى، هذلى، عبيدالله بن قيس، مالك بن ابىالسمح، هندى، وليد بن عقبه، ابراهيم موصلى، ابوهرمه و... | ||
اين دايرةالمعارف، نشان مىدهد كه موسيقى در پايتخت خلافت، هنر | اين دايرةالمعارف، نشان مىدهد كه موسيقى در پايتخت خلافت، هنر ایرانيان بوده و «عود» فارسی و اصطلاحات و تعاليم موسيقى را آنها در عربى رايج نمودند. خلاصه آنكه اين كتاب، دايرةالمعارف فرهنگ، هنر و ادبيات عرب قديم و جامع اخبارى است كه در كتابهاى اغانى قبل از او نوشته شده و سند عمده تاريخ تطور شعر و موسيقى در زبان عربى است. | ||
از ويژگىهاى اين كتاب، نثر روان و فصيح آن است كه آن را در شمار منابع موثق و مهم متون كلاسیک عربى قرار داده است. | از ويژگىهاى اين كتاب، نثر روان و فصيح آن است كه آن را در شمار منابع موثق و مهم متون كلاسیک عربى قرار داده است. |
ویرایش