۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''محمدحسین اعلمى حائرى'''، (1320-1391ق) فرزند شيخ سليمان جندقى مهرجانى حائرى، مورخ، محقق و صاحب دائرةالمعارف اعلمى است. | '''محمدحسین اعلمى حائرى'''، (1320-1391ق) فرزند شيخ سليمان جندقى مهرجانى حائرى، مورخ، محقق و صاحب دائرةالمعارف اعلمى است. | ||
مقدمات اوليه را نزد پدر خود در زادگاهش مهرجان از توابع جندق فراگرفت، سپس برای تكميل مقدمات، به مشهد هجرت نمود و حدود سال 1357ق نجف اشرف را مسكن خود قرار داد و از محضر سيدمحمدعلى تفرشى، ميرزا حسن رشتى و شيخ محمدرضا نائينى بهرهمند گشت و مدارج عالى را در حوزه درس [[نایینی، محمدحسین|ميرزا | مقدمات اوليه را نزد پدر خود در زادگاهش مهرجان از توابع جندق فراگرفت، سپس برای تكميل مقدمات، به مشهد هجرت نمود و حدود سال 1357ق نجف اشرف را مسكن خود قرار داد و از محضر سيدمحمدعلى تفرشى، ميرزا حسن رشتى و شيخ محمدرضا نائينى بهرهمند گشت و مدارج عالى را در حوزه درس [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسین نائينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيدابوالحسن اصفهانى]]پيمود. | ||
در حالى كه بيست بهار از عمرش مى‌گذشت، به سال 1340ق روانه حوزه نجف شد. او راه طولانى نايين تا بارگاه ملكوتى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را گاه پياده و گاه سوار بر مركب، طى مى‌كرد. در نجف، تحصيل جدّى اين طلبه جوان برای آموختن علوم دينى و مبانى اجتهاد آغاز شد. در مدت اقامت خود در اين شهر، شب و روز درس مى‌خواند، پژوهش و مطالعه مى‌كرد و از محضر بزرگان و مجتهدان معروف كسب فيض نموده تا اين كه پس از هفده سال تلاش به درجه اجتهاد نايل شد. | در حالى كه بيست بهار از عمرش مى‌گذشت، به سال 1340ق روانه حوزه نجف شد. او راه طولانى نايين تا بارگاه ملكوتى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را گاه پياده و گاه سوار بر مركب، طى مى‌كرد. در نجف، تحصيل جدّى اين طلبه جوان برای آموختن علوم دينى و مبانى اجتهاد آغاز شد. در مدت اقامت خود در اين شهر، شب و روز درس مى‌خواند، پژوهش و مطالعه مى‌كرد و از محضر بزرگان و مجتهدان معروف كسب فيض نموده تا اين كه پس از هفده سال تلاش به درجه اجتهاد نايل شد. | ||
او ضمن اين‌كه در درس بزرگان علوم فقه و اصول شركت مى‌جست، خود نيز کتاب‌هاى سطوح حوزه مانند [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و كفايه را تدريس مى‌كرد و جمعى از طلاب و فضلا در حوزه درس او حاضر مى‌شدند. اين بزرگوار از دو تن از استادان برجسته نجف، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|ميرزا | او ضمن اين‌كه در درس بزرگان علوم فقه و اصول شركت مى‌جست، خود نيز کتاب‌هاى سطوح حوزه مانند [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و كفايه را تدريس مى‌كرد و جمعى از طلاب و فضلا در حوزه درس او حاضر مى‌شدند. اين بزرگوار از دو تن از استادان برجسته نجف، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسین نائينى]] و مرحوم آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]، اجازه اجتهاد گرفت و نيز اجازه‌هاى روايتى فراوانى از بزرگان حديث و رجال، دريافت كرد. | ||
در روزگارى كه وى در نجف درس مى‌خواند، اين حوزه در بهترين موقعيت علمى خود قرار داشت و استوانه‌هاى بزرگ علم در اين حوزه زندگى مى‌كردند كه اعلمى، نزد تعدادى از برجسته‌ترين آنان حاضر مى‌شد و از دانش آنان، بهره مى‌برد كه عبارتند از آيات عظام: سيدابوالحسن اصفهانى، محمدحسين نائينى، [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]، محمدحسين اصفهانى و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمدكاظم يزدى]]. | در روزگارى كه وى در نجف درس مى‌خواند، اين حوزه در بهترين موقعيت علمى خود قرار داشت و استوانه‌هاى بزرگ علم در اين حوزه زندگى مى‌كردند كه اعلمى، نزد تعدادى از برجسته‌ترين آنان حاضر مى‌شد و از دانش آنان، بهره مى‌برد كه عبارتند از آيات عظام: سيدابوالحسن اصفهانى، محمدحسين نائينى، [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]، محمدحسين اصفهانى و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمدكاظم يزدى]]. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وى در دورانى كه در حوزه نجف اشتغال به درس و تدريس داشت، برای اوّلين بار روانه مكه شد و ضمن انجام مناسك حج، با شخصيت‌هاى برجسته اسلامى ملاقات و درباره مسائل علمى، با آنان به مباحثه و مناظره پرداخت و از مكتب شيعه و انديشه‌هاى تابناك عالمان شيعى، جانانه دفاع كرد. | وى در دورانى كه در حوزه نجف اشتغال به درس و تدريس داشت، برای اوّلين بار روانه مكه شد و ضمن انجام مناسك حج، با شخصيت‌هاى برجسته اسلامى ملاقات و درباره مسائل علمى، با آنان به مباحثه و مناظره پرداخت و از مكتب شيعه و انديشه‌هاى تابناك عالمان شيعى، جانانه دفاع كرد. | ||
وقتى كه از مكّه به نجف برگشت، چندان در نجف باقى نماند؛ بلكه بلافاصله از آن‌جا به سوى كربلا حركت نمود و در جوار قبر مقدس امام | وقتى كه از مكّه به نجف برگشت، چندان در نجف باقى نماند؛ بلكه بلافاصله از آن‌جا به سوى كربلا حركت نمود و در جوار قبر مقدس امام حسین(ع) اقامت گزيد. او در حوزه كربلا نيز از تحصيل دانش باز نايستاد و از محضر فقيهانى چون آيات عظام: آقا حسین قمى، سيدمهدى شيرازى و شيخ هادى، بهره جست. وى از تدريس نيز غافل نبود و در مدرسه هندى، یک ساعت بعد از طلوع آفتاب تا یک ساعت به ظهر، چند کتاب را برای طلّاب كربلا درس مى‌گفته است. | ||
او شيفته مطالعه و تحقيق بود. شوق آموختن او را واداشت تا در كربلا به خريد کتاب‌هاى گوناگون دينى بپردازد. با تلاش پيگيرانه خود توانست از كشورهاى مختلف مانند: مصر، لبنان، سوريه و هندوستان، کتاب‌ها و مجلّات علمى فراوانى به دست آورد. نتيجه اين زحمات، تشكيل کتابخانه بزرگ و ارزشمندى در كربلا بود؛ حتى پاره‌اى از محقّقان، برای استفاده از نسخه-هاى نفيس و كمياب، به اين مركز فرهنگى مراجعه مى‌كردند. در همين شهر بود كه بنياد تأليف دائرةالمعارف بزرگ شيعى تأسيس و مطالب اساسى آن گردآورى شد. | او شيفته مطالعه و تحقيق بود. شوق آموختن او را واداشت تا در كربلا به خريد کتاب‌هاى گوناگون دينى بپردازد. با تلاش پيگيرانه خود توانست از كشورهاى مختلف مانند: مصر، لبنان، سوريه و هندوستان، کتاب‌ها و مجلّات علمى فراوانى به دست آورد. نتيجه اين زحمات، تشكيل کتابخانه بزرگ و ارزشمندى در كربلا بود؛ حتى پاره‌اى از محقّقان، برای استفاده از نسخه-هاى نفيس و كمياب، به اين مركز فرهنگى مراجعه مى‌كردند. در همين شهر بود كه بنياد تأليف دائرةالمعارف بزرگ شيعى تأسيس و مطالب اساسى آن گردآورى شد. | ||